رویا غفاری فیلمنامه‌نویس تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: نویسنده باید در وهله اول شخصیتی که خلق می‌کند را بشناسد و وقتی شناخت کافی وجود داشته باشد باعث می‌شود تا شخصیتی که مخاطب شاهدش است یک شخصیت کامل با ویژگی‌های منطقی باشد. حرف‌ها، دایره لغات، لحن او و... جزئیات مهمی در شخصیت‌پردازی هستند و از آنجا که یک شخصیت وجوه مختلفی دارد این تفاوت‌ها در این مشخصه‌ها نمود پیدا می‌کند.
غفاری خاطرنشان کرد: یک شخصیت وقتی با فرزندش صحبت می‌کند لحن و ادبیاتی دارد و این لحن زمانی که با رئیسش صحبت می‌کند قطعاً متفاوت است. این تفاوت‌ها جزئیاتی است که به شخصیت‌ها هویت می‌دهد و آن‌ها را از هم جدا می‌کند. نشانه‌هایی چون لحن، لغات و همچنین اجزای کلمات جزئیاتی هستند که در شخصیت‌پردازی تأثیر می‌گذارند.
او افزود: ممیزی نقش چندانی در این موضوع ندارد. در ممیزی‌هایی که وجود دارد از نویسنده می‌خواهند برخی جملات را در دیالوگ‌ها به کار نبرد اما کسی در لحن و نوع گفتار شخصیت‌ها دخالت نمی‌کند. اینکه بازیگران بسیاری داریم که در یک نقش می‌مانند هیچ ارتباطی با نویسنده‌ها ندارد، برخی مواقع ممکن است بازیگری در یک نقش به خوبی ظاهر شود و مخاطب آن را بپسندد و این اقبال مخاطب باعث شود که آن بازیگر یا حتی تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌ها خواستار تکرار این شخصیت باشند و به نویسنده سفارش دهند که شخصیتی با ویژگی‌های او بنویسد که به نظر من اتفاق جالبی نیست و نویسنده‌ها را محدود می‌کند در حالیکه ایده‌های بسیاری وجود دارند که هیچ کس به سراغشان نرفته و می‌توان کاراکترهای متفاوت دیگری خلق کرد.
این نویسنده در ادامه گفت: البته همیشه یک تب به وجود می‌آید و برخی آثار با مشخصات شبیه به هم ساخته می‌شوند. این وضعیت را در سینما هم می‌توان به وضوح دید، از زمانی که چند فیلم که قصه‌شان با فقرا ارتباط داشت در سینما مورد استقبال قرار گرفت و دیده شدند آثار متعددی در این فضا و با این موضوع ساخته شدند و دیدیم که این موج شکل گرفت اما تنها چند اثر بودند که واقعاً آثار با کیفیت و موفقی به حساب می‌آمدند. این وضعیت در تلویزیون نیز وجود دارد و قطعاً چنین اتفاقی به دیگر ژانرها صدمه می‌زند چرا که ما بارها در دوره‌های مختلف با شکل‌گیری چنین موج‌هایی ژانرهای دیگر را از دست داده‌ایم و بازیگران، نویسندگان و کارگردان‌ها نیز باید بدانند که با تکرار یک شخصیت به موفقیت دوباره نمی‌رسند.
نویسنده مجموعه تلویزیونی «یادآوری» در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: سریال‌هایی که سفارش‌دهنده‌ها نقشی در محتوایشان ندارند نشانه‌های تکراری کمتری نسبت به دیگر آثار دارد اما هر جا که سفارش‌دهنده‌ها بیشتر اعمال سلیقه کردند و به عوامل تولید فشار آورده‌اند شاهد تکراری شدن آثار بودیم.
غفاری در پایان گفت: امروز نویسنده‌های باتجربه و کارکشته قدیمی بسیاری داریم که کار نمی‌کنند و دلیل عدم کار کردن آن‌ها پرسشی جدی است که باید پاسخ داده شود. در کنار فعالیت نویسنده‌های قدیمی و باتجربه لازم است به جوانان نیز فرصت داده شود و این اشکال به مدیریت تلویزیون مربوط می‌شود. زمانی برای ساخت تله‌فیلم نویسنده‌های جوانی کار کردند که در آنجا تجربه کسب کردند و سپس به نگارش سریال و... راه پیدا کردند. این بسترها برای ورود نسل جوان لازم است و همه آن به سیاستگذاری‌های کلان صداوسیما مربوط می‌شود که متأسفانه در سال‌های اخیر جدی گرفته نشده است.
