به گزارش مشرق، انجام عملیات خروج نظامی از افغانستان و توافق با «بغداد» برای پایان عملیات رزمی توسط آمریکا، خروج نظامی این کشور از غرب آسیا را در مرکز ثقل بحث‌ها قرار داده است.
به گزارش «نیو اِیج»، آمریکا اخیرا در حال توزیع مجدد قدرت مالی و نظامی خود و انتقال آن از غرب آسیا به شرق این قاره و اقیانوسیه است.
در همین چارچوب نیز تمام نیروهای خود را علیه چین متمرکز کرده است؛ زیرا واشنگتن، چین را رقیب اصلی خود می‌داند.
بیشتر بخوانید:
پرونده صادرات گاز به عراق، سیاسی نیست
ضمن اینکه افزایش اعتراض‌ها به ادامه حضور نظامی آمریکا در خاورمیانه، سبب شده تا ایستگاه‌های بعدی پایان حضور نظامی این کشور، عراق و سوریه در نظر گرفته شوند.
«جو بایدن»، رئیس جمهور آمریکا پس از دیدار با «مصطفی الکاظمی»، نخست وزیر عراق در اواخر ماه جولای سال جاری، از توافق طرفین بر سر خروج نیروهای آمریکایی از عراق خبر داد.
براساس توافق مذکور، تا ۳۱ دسامبر (۱۰ دی)، واشنگتن وعده داده به تمامی عملیات جنگی خود در عراق پس از نزدیک به ۲ دهه مداخله مسلحانه پایان دهد.
با وجود این، واشنگتن با وجود تاکید قبلی بغداد مبنی بر عدم نیاز به حضور نظامیان خارجی، اعلام کرد همکاری‌های نظامی در عراق پایان نمی‌یابد.
در موضوع خروج نظامیان آمریکایی از عراق، باید به این نکته توجه داشت که آمریکا در کشورهای عربی خلیج فارس، پایگاه‌های نظامی متعددی دارد.
با در نظر داشتن گشت زنی مداوم نیروهای دریایی آمریکا و ناتو در آب‌های مدیترانه و خلیج فارس، حتی پس از خروج برنامه ریزی شده ۲ هزار و ۵۰۰ نیروی رزمی آمریکا از عراق، این کشور همچنان تحت نظارت آمریکا باقی خواهد ماند.
بیشتر بخوانید:
اولین نشانه پایان امپراتوری آمریکا چیست؟
ضمن اینکه پس از خروج نظامیان آمریکایی از عراق، شماری از نظامیان آمریکا به بهانه مشاوره و آموزش ارتش عراق و مشارکت در تبادل اطلاعات و شماری از تفنگداران دریایی آمریکا به همراه شمار قابل توجهی از نیروهای نظامی خصوصی آمریکا در این کشور می‌مانند.
خروج نظامیان خارجی از عراق در نیمه اول آگوست ۲۰۲۱ آغاز شد؛ پیش بینی می‌شود نیروهای آمریکا و ائتلاف آمریکایی با نیروهای حافظ صلح سازمان ملل جایگزین شوند.
با وجود این، خروج نیروهای آمریکایی از عراق به تازگی و در پی خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان، به یکی از موضوع‌های مورد بحث تبدیل شده است.
مطمئنا یکی از دلایل تمایل بایدن به پایان دادن به حضور نظامی در عراق، مرگ پسر بزرگش بر اثر بیماری کُشنده‌ای بود که به باور پزشکان از قرار گرفتن در معرض سموم ناشی از سوزاندن ضایعات نظامی ناشی شده بود.
البته باید توجه داشت که داستان آمریکا و عراق از سال ۲۰۰۳ آغاز نشد، بلکه نبردی از زمان‌های دور بر سر نفت بود.
عراق پس از جنگ جهانی اول به عنوان بخشی از امپراتوری شکست خورده عثمانی توسط انگلیس اشغال و تمام ثروت نفتی اش میان انگلیس، فرانسه و آمریکا تقسیم شد اما ملی شدن نفت این کشور در دهه ۱۹۷۰، سبب مداخله مسلحانه آمریکا و غرب در این کشور شد.
نخبگان سیاسی آمریکا امروز متقاعد شدهاند که حمله به عراق یک اشتباه بود؛ واشنگتن چند سال پس از حمله به عراق به پیدا نشدن هیچگونه سلاح بیولوژیک اعتراف کرد.
تاکنون گذشته از تلفات هنگفت جانی غیرقابل توجیه، یک تریلیون دلار برای این جنگ هزینه شده است.
در میان تلفات جنگ عراق، ۸ هزار نظامی آمریکایی، بیش از ۵۰ هزار افسر پلیس عراق و تقریبا ۲۰۰ هزار غیرنظامی عراقی معادل جمعیت کل یک شهر، هستند.
عاملان جنایت علیه عراق باید اکنون در برابر قانون پاسخگو باشند و سهم خود را برای بازسازی عراق به عنوان غرامت پرداخت کنند؛ این شامل بازگشت ثروت و منابع ملی سرقت شده از عراق می‌شود.
