دکتر «محمدنبی صالحی» در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: با توجه به نیاز جامعه‌ی امروزی و ضرورت توجه به وضعیت بهداشت روانی افراد، از اینکه رشته‌های روانشناسی، مشاوره، علوم تربیتی و... گسترش پیدا کنند باید استقبال کنیم و به فال نیک بگیریم اما باید به جنبه‌های دیگر هم توجه داشت.
وی در پاسخ به این سوال که آیا این رشته پاسخگوی نیاز جامعه بوده است؟ گفت: به لحاظ کمیت شاید جوابگو بوده باشد اما به لحاظ کیفیت و ارائه خدمات متاسفانه پاسخگو نیازها نبوده که تعداد آمار طلاق، اقدام به خودکشی تایید کننده این موضوع است.
این مدرس دانشگاه درباره پژوهش‌های انجام شده در این رشته‌ها گفت: در تمام مقاطع تحصیلی روانشناسی تعداد زیادی پایان نامه ثبت شده است که اگر همین‌ها واقعی بودند باید اکثر جوامع آماری خدمات روانشناختی دریافت کرده باشند.
وی مشکل دیگر رشته روانشناسی را واحدهای درسی این رشته دانست و تصریح کرد: آموزش عینی و کاربردی در این رشته بسیار کم است، یعنی اگر دانشجو واقعا پایان نامه را انجام داده باشد و در کلینیک کار کرده باشد می‌توانیم بگوییم طرف به معنای واقعی کارشناس و دانش‌آموخته‌ی این رشته است.
صالحی با بیان اینکه متاسفانه آموزش‌ها در دوران کارشناسی کیفیت لازم را ندارند، ادامه داد: در مقطع کارشناسی منظور کردن پروژه تحقیقاتی اشتباه است وبه جای آن وزارت علوم باید به فکر تعریف دوره عملی و کاربردی روان درمانی‌های مختلف برای دانشجویان باشیم.
وی گفت: با توجه به اینکه در مقطع ارشد و حتی دکتری کارورزی نداریم،گفت: پروژه‌های تحقیقاتی و پایان‌نامه‌ها اکثرا داده سازی هستند و کپی می‌شوند که در مقطع کارشناسی این موضوع بیش از دو مقطع دیگر به چشم می خورد.
صالحی در توصیه به دانشجویان مقطع کارشناسی این رشته‌ها گفت: دوره کارشناسی مطالعه و سواد تئوری داشته باشند، که در مقطع ارشد با سواد عملی تکمیل بشود و بعد اگر شاغل شدند، به صورت واقعی برای جامعه مثمر ثمر باشند.
انتهای پیام
