به گزارش همشهری آنلاین به نقل از نیویورک تایمز، شاید همه‌گیری کرونا روایت از دست دادن و غم باشد اما در این میان هستند انسان‌هایی که با فدا کردن زندگی خود دنیا را جایی بهتر و زیباتر می‌کنند برای زیستن. آقای حسین اسدی از استان خوزستان ایران یکی از این چهره‌هاست.
آموزگار ۵۰ ساله اندیشمکی که عمر خود را صرف آموختن دانش به بچه‌های روستایی و عشایر کرده بود، می‌خواست با کنار گذاشتن سرمایه ۲۸ سال کار کردن در آموزش و پرورش و ارثی که به او رسیده بود یک خودرو بخرد اما ناگهان کرونا از راه رسید و شیوه زندگی کردن همه مردم دنیا را دگرگون کرد. به این ترتیب، برنامه این معلم قدیمی هم عوض شد و او تصمیم گرفت با سرمایه‌اش ۳۴۳ تبلت برای بچه‌هایی بخرد که از درس و مدرسه بازمانده بودند.
بخشی از پول‌های حساب آقای اسدی هم برای خریدن ۳۰ هزار ماسک بهداشتی هزینه شد تا کودکان و نوجوانان را از شر ویروس مرگبار در امان نگه دارد. وقتی این آموزگار فداکار تصمیم خود را عملی کرد، بسیاری از دوستان و آشنایان و اقوام و خویشان گمان کردند او عقل خود را از دست داده است اما برای کسی که ۲۸ سال در روستاهای خوزستان گشته و به بچه‌های عشایر خواندن و نوشتن آموخته، گذشتن از مال آسان‌تر از این حرف‌ها بود.
اسدی که پدر پنج فرزند است و در اندیشمک زندگی می‌کند، می‌گوید وجدانش اجازه نمی‌داد وقتی بچه‌ها در خطر از دست دادن یک سال آموزشی بودند، به خودش فکر کند و یک خودرو بخرد: «می‌گفتند دیگر هرگز با حقوق معلمی نمی‌توانی خودرو یا خانه بخری اما برای من دیدن لبخند شیرین روی چهره بچه‌ها و دانستن اینکه یک هدیه آموزشی به آنها داده‌ام کفایت می‌کرد.»
این آموزگار فداکار با همین کار قهرمانی ملی شد و حتی وزیر آموزش و پرورش هم در تماسی تلفنی از اقدام او تقدیر کرد. وقتی آوازه آقای اسدی در سراسر ایران پیچید، خیلی‌ها ترغیب شدند راه او را در پیش بگیرند و برای کمک کردن به کودکان ناتوان و دانش‌آموزان محروم پیشگام شوند. حتی از استرالیا هم کمک رسید و وزارت آموزش و پرورش توانست ۱۲۰۰۰ تبلت برای دانش‌آموزان نیازمند بخرد.
آقای حسین اسدی می‌گوید: «شاد کردن دل بچه‌هایی که هیچ ندارند، بزرگ‌ترین پاداش و احساس است.»
