به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، در دوره تمرینات استقامتی، میزان مصرف و عملکرد پروتئین در نهایت وابسته به ذخایر گلیکوژنی است و اگر ذخایر گلیکوژن کم باشد ممکن است در طول تمرین، بیش از ۱۵ درصد انرژی مصرفی از اکسیداسیون پروتئین تامین شود و اگر ذخایر گلیکوژن کافی باشد، ممکن است پنج درصد انرژی مصرفی از پروتئین تامین شود.
از سوی دیگر مصرف بیش از حد کربوهیدرات به منظور جلوگیری از مصرف پروتئین روش عاقلانه‌ای نیست، بنابراین کمبود طولانی‌مدت پروتئین مصرفی می‌تواند منجر به افزایش تجزیه پروتئین و کاهش سنتز آن شود، به‌ویژه در موقعیت‌هایی که دریافت کالری محدود است.
مصرف ۱.۲ گرم پروتئین برای هر کیلوگرم از وزن بدن توصیه می‌شود که این میزان مصرف برای رشته‌های تخصصی ورزشی با توجه به شدت، مدت و نوع تمرین متفاوت است و یک ورزشکار باید اطمینان حاصل کند که پروتئین ۱۲ تا ۱۵ درصد از انرژی مصرفی او را تامین می‌کند.
قهرمان‌هایی که تمایل دارند حجم ماهیچه‌های خودشان را افزایش دهند نیاز دارند مقداری بیش از حد طبیعی پروتئین مصرف کنند و به مراتب این افراد اغلب به غذاهای با پروتئین زیاد روی می‌آورند و فراورده‌های پروتئینی و اسیدهای آمینه را جهت افزایش توده ماهیچه مصرف می‌کنند.
