ضرورت ورود نهادهای نظارتی به بیمارستان‌های خصوصی البرز/ پرستاران قربانی دور زدن قانون می‌شوند

خبرگزاری فارس البرز؛ مریم آقانوری: می‌گوییم پرستار و به راحتی از کنار این حرفه نه!، از کنار این عشق می‌گذریم؛ در حالیکه به وقت بیماری در هر جایگاه و مسؤولیتی که هستیم، به عشقش، به امیدش، به کمک و مراقبتش نیاز داریم.

عشق که نباشد مگر ایثار از جان ممکن می شود؟! می‌گوییم بیمارستان بدون پرستار نمی‌شود و در حرف هایمان  نامش را در ردیف خط اول مقابله با کرونا می‌گذاریم، اما به روی نیازهایش چشم می‌بندیم و وقتی برای جلوگیری ازکرونا با گریه می‌گوید ماسک بزنید، خودمان را به آن راه می زنیم و وجود بیماری را انکار می کنیم. 

چقدر خودمان را جای پرستارها گذاشتیم؟ در شرایط کرونایی ما که طاقت زدن یک ماسک را نداریم، می توانیم ۱۲ ساعت را در لباس‌هایی یکسره و چندلایه بگذرانیم؛ در بدترین شرایط کار کنیم و عرق بریزیم و روحیه و نشاط به دیگران منتقل کنیم؟ می توانیم مثل پرستاران بیمارستان‌های کرونایی،  در یکسال اخیر خانواده‌مان را نبینیم؟ می‌توانیم ازدیدن بچه‌مان، بند دلمان، یکسال صرف نظر کنیم؟ یا مثل پرستار اهوازی با ماسک و لباس مخصوص، آن هم در حیاط و از فاصله دور، بند دلمان را ببینیم او را در آغوش نگیریم؟ می توانیم مادر، پدر، فرزند، خواهر یا برادر باشیم؛ ولی خانواده را رها کنیم و در آغوش استرس و بطن آلودگی، از جان و دل مراقب بیماران مردم باشیم و به آنها روحیه بدهیم؟

نه نمی توانیم! شاید حتی از ترس کرونا اگر پرستاری در همسایگی یا فامیلمان باشد از او فرار کنیم. یا به گله برخی پرستاران، شاید راننده اسنپی باشیم که به محض آگاه شدن از شغل مسافر،  در سرمای گرگ و میش هوای صبح پاییز، وقتی عجله دارد که به شیفتش برسد، او را کنار خیابان پیاده کنیم!

این شغل انسان‌های با دلی دریایی می خواهد که گاهی با دم مسیحایی، به بیمار رو به مرگ، زندگی می بخشند. با دستِ معجزه گرِ امید، واسطه شفا می شوند. آن‌ها  آدم‌هایی عجیب از کره ای دیگر نیستند؛ شاید آدم هایی عادی مثل هر یک از ما که زندگیشان پر از فراز و نشیب است؛ اما انتخاب کردند که در بدترین شرایط، کمک حال انسان‌ها باشند.

با توجه به دغدغه های مقام معظم رهبری در رابطه با مشکلات پرستاران کمی به دغدغه این سپیدپوشان جبهه جهاد مقابله با کرونا بپرداریم. ببینیم چقدر این قشر مورد حمایت قانون قرار گرفته و چقدر به مشکلاتشان پرداخته شده و چقدر بی توجه از کنار گفته‌هایشان رد شدیم و به شعارهایمان اکتفا کردیم؟

اینکه قانون شرایط سختی کار و میزان آسیب روحی و جسمی پرستاران را در نظر گرفته یا خیر، نیاز به بررسی دیگری دارد اما برخی ایرادات قانونی موجب شده مشکلاتی برای پرستاران ایجاد شود.

استخدام پرستاران  بازنشسته در کمین پرستاران شاغل

 طبق ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری و کلیه دستگاه‌هایی که به نحوی از بودجه عمومی کشور استفاده می‌کنند به کارگیری افراد بازنشسته یا بازخرید شده در دستگاه‌های اجرایی ممنوع است . همچنین طبق تبصره ۲ این قانون، دستگاه‌های مشمول، در صورت لزوم می‌توانند از خدمات بازنشستگان متخصص با مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر به صورت پاره وقت و ساعتی استفاده کنند. حداکثر ساعات مجاز برای استفاده از بازنشستگان، یک سوم ساعات اداری کارمندان رسمی است وحق الزحمه این افراد متناسب با ساعات کاری آن‌ها، حداکثر معادل یک سوم کارمندان رسمی همان شغل تعیین و پرداخت می شود.  

این قانون در سطح بازنشستگان تامین اجتماعی و خدمات درمانی در دستگاه‌های دولتی اجرا شد. اما در خصوص اینکه بازنشستگان خدمات درمانی می‌توانند در بخش خصوصی فعالیت شغلی داشته باشند منعی وجود ندارد و همین امر موجب شده است که هیچ یک از موارد تبصره ۲ این قانون در بیمارستان‌های خصوصی استان البرز اجرایی نشود.

با توجه به اینکه اغلب بیمارستان‌های استان البرز خصوصی است و همین امر موجب شده است بخش قابل توجهی از این بیمارستان ها از پرستاران  بازنشسته در سطوح بالای مدیریتی استفاده کنند و سایر پرستاران با سوابق بالای 10 سال و 15 سال همچنان امنیت لازم شغلی را نداشته باشند و امکان رشد و ارتقای شغلی برای آن‌ها فراهم نباشد.

از سویی اشتغال بازنشستگان در بیمارستان‌های خصوصی استان در پست ‌های بالای سازمانی، موجب اتلاف بیت المال و سرمایه دولت در خصوص پرداخت حقوق بازنشستگی می شود؛ در حالیکه این افراد حقوق بالای اشتغال را نیز دریافت می کنند. از سوی دیگر اشغال پست سازمانی توسط افراد بازنشسته، نه تنها فرصت ارتقاء شغلی را از پرستاران باتجربه سلب کرده، موجب شده ضربه مهلکی بر پیکره اشتغال پرستاران بیکار وارد شود و بر اساس آمارهای غیر رسمی جمعیتی حدود ۹۰۰ پرستار بیکار در استان وجود دارد که با وضعیت موجود، امیدی به اشتغال ندارند.

بر اساس تصریح قانون منع به کارگیری بازنشستگان،  اشتغال بازنشستگان در سیستم‌های خصوصی امکان پذیر هست بشرطی که حق بیمه آن‌ها پرداخت شود و یا حقوق بازنشستگان از طریق صندوق بازنشستگان کشوری پرداخت نشود اما در بیمارستان های خصوصی استان البرز تعداد قابل توجهی پرستار بازنشسته هم حقوق بازنشستگی دریافت می‌کنند و هم به عنوان شغل دوم حقوق کامل دریافت می‌کنند و حق بیمه ای هم به سازمان تامین اجتماعی از طرف بیمارستان پرداخت نمی شود. 

اما مشکلات به حوزه قوانین ختم نمی شود. شاید اگر از کمبود ماسک، کمبود نیرو، شیفت های طولانی و فشار روانی کرونا بر سربازان سپیدپوش بیمارستان های دولتی البرز بگذریم.  پرستاران چند بیمارستان خصوصی استان، سوای همه دغدغه های روزمره شان، نگرانی اخراج شدن در سال پایانی فعالیتشان را هم دارند.

اخراج در کمین است؛ گله و شکایت هایمان به جایی نمیرسد!

خانم پرستاری می گوید: مترون یکی از بیمارستان‌ها که در سال‌های گذشته در چند بیمارستان خصوصی البرز کار کرده و در هر بیمارستانی مشغول شده اقدام به برخی فعالیت‌های مسئله‌دار داشته با کوچکترین بهانه ای اقدام به اخراج پرستاران می‌کند و صدها پرستار از این فرد شاکی هستند و متاسفانه با ارتباطاتی که دارد، گله و شکایت ما از ایشان به جایی نمی رسد.

پرستار در سال آخر فعالیتش اخراج می‌شود!

پرستار دیگری می گوید: یک بی اخلاقی در بیمارستان های استان به ویژه در دو بیمارستان خصوصی استان باب شده که پرستاران با سابقه ۱۷- ۱۸ ساله که نزدیک به بازنشستگی هستند به کوچکترین بهانه‌ها اخراج می شوند که این امر علاوه بر صدمات روحی،  پیامدهای اقتصادی بدی بر زندگی پرستاران دارد. چرا که در سال های نزدیک به بازنشستگی علاوه بر اینکه از ارتقاء شغلی و افزایش پایه حقوق بازنشستگی محروم می شوند، مجبورند با کمترین مبلغ حقوق، حدود ۲ میلیون تومان، سال های آخر فعالیت شغلیشان را در بیمارستان های شهرهای همجوار مثل  تهران یا قزوین و حتی زنجان بگذرانند و مشکلات آن را به جان بخرند و بجای امنیت شغلی، ناامنی شغلی را تجربه کنند.

پرستار دیگری در این خصوص می گوید: در این شغل برخی حساسیت‌ها وجود دارد. برای پرستاران اورژانس یا اتاق عمل، گاهی چند ثانیه می تواند منجر به زندگی یا مرگ یک انسان شود و حضور پرستاران با تجربه در این بخش‌ها ضروری است. در حالیکه دربرخی بیمارستان های خصوصی البرز به این امر توجه نمی شود و پرستاران با تجربه و نزدیک به بازنشستگی به هر بهانه‌ای اخراج می شوند تا هزینه های بازنشستگی بر عهده بخش خصوصی نباشد و فارغ التحصیلان پرستاری که هنوز تجربه لازم را ندارند اغلب بدون قرارداد شغلی و با کمترین مبلغ حقوق بکارگیری می شوند که آسیب این نوع مدیریت منفعت طلبانه مستقیما بر سلامت مردم می‌گذارد و در نتیجه میزان شکایت بیماران از این بیمارستان ها نیز افزایش داشته است.

شاید بتوان اوج این حواشی و مشکلات را در بیمارستان کسری جستجو کرد که بخش قابل توجهی از از پرسنل آن از پرستاران بازنشسته هستند و حواشی زیادی حول فعالیت آن ها وجود دارد.

با توجه به اینکه نظام سلامت تاثیر بسیار مهمی در زندگی مردم دارد و بخش قابل توجهی از مراکز درمانی کشور هم با مشارکت بخش خصوصی در حال ارائه خدمات است به نظر می‌رسد یک بازنگری در قوانین مربوط به فعالیت پرستاران و  سایر کادر درمان در این مراکز لازم است. همچنین رسیدگی به تخلفات بیمه ای پرستاران بازنشسته شاغل در بخش خصوصی مستلزم ورود نهادهای نظارتی و بازرسی استان است. 

خبرگزاری فارس در روزهای آتی گزارش هایی را در رابطه با این تخلفات منتشر خواهد کرد.

انتهای پیام/ب/ی