آرتین زهرابی؛ وزیر ورزش و جوانان هنوز از رسانه ها و نقش محوری آنها در جامعه ورزش سخنی نگفته و به نکته ای اشاره نکرده است. رسانه ها فقط یادشان هست حمید سجادی در روزی که باید از مجلس رای اعتماد می گرفت در یک نطق احساسی، خود را چهره ای ورزشی و درد کشیده این راه معرفی کرد.
سن و سال ما به سال هایی که آقای وزیر ورزش می کرد و دونده ای مطرح بود می خورد. آن سال ها را به خوبی یادمان هست اما برای تشریح شرایط یک وزیر موفق، لزومی ندارد گذشته های او را شخم بزنیم؛ چرا که «میزان حال فعلی افراد است» و باید ببینیم حمید سجادی چه تصمیماتی برای بهبود شرایط می گیرد.
مسلما وزیر ورزش در اولین اقدام باید سراغ مدیریت این دو بخش برود؛ استقلال و پرسپولیس و طبعا می داند این دو باشگاه در دولت های مختلف و با وزاری گوناگون، به این وضعیت کنونی رسیده اند. ویرانه ای از باشگاهداری خصوصی و دولتی در تمام این سال ها روی دست فوتبال کشورمان مانده و بی تعارف ساز و کار مشخصی هم برای رهایی از این وضعیت وجود ندارد.
فوتبال ایران مانند بسیاری از حوزه های اقتصادی دیگر با قوانین فعلی و بعضا تحمیلی، نمی تواند مانند سایر کشورها به راهش ادامه بدهد و به منبع درآمدزایی یا سرمایه گذاری تبدیل شود. در نتیجه باید بگوییم آقای وزیر راه حل چندانی برای این کلاف سردرگم ندارد؛ مگر اینکه با حکمیت و مدیریت او و انتخاب های مناسب، میزان این خسارت ها کمتر شود.
برای اینکه در نگاه نخست، تسلط آقای وزیر بر امور ورزش را بسنجیم و درباره کیفیت و کمیت مدیریت او قضاوت کنیم منتظر انتخاب های حمید سجادی در بخش مدیریت دو باشگاه پرسپولیس و استقلال و هستیم. تا آن روز که این مدیران انتخاب شوند صبر می کنیم؛ چرا که آقای وزیر هم می داند ما در ابتدای راه با مشکلات مدیریتی مواجه هستیم و بخش مهمی از قسمت اعظم معضلات ورزش ایران «مدیریت» است. آقای وزیر منتظریم...
