ماجرای دوبله لوک خوش‌شانس

دنیای اقتصاد یکشنبه 21 شهریور 1400 - 00:07
حسین عرفانی، مردی که صدایش با سینما و خاطره چند نسل گره خورده است سه سال پیش در چنین روزی مقارن با روز ملی سینما از میان ما رفت. او کار دوبله را از سال ۱۳۴۰ و مدیریت دوبلاژ را از ۱۳۵۶ آغاز کرد. وی در نوزده‌سالگی به علی کسمایی در استودیوی مولن روژ معرفی شد و پس از مدتی نزد احمد رسول‌زاده رفت و در فیلم «پروفسور کم‌حافظه» به کار گویندگی پرداخت. احمد رسول‌زاده با دیدن توانایی‌های وی او را به‌عنوان یکی از دوبلورهای خوب آینده کشف کرد. پس از کار در استودیو مولن روژ به استودیوی شهاب رفت. در سال‌های بعد با مدیران دوبلاژ بسیاری از جمله عطاءالله کاملی آشنا شد و در نخستین نقش اول خود به جای اورسن ولز صحبت کرد. هر چند پیش از آن نقش‌های کوچک زیادی ایفا کرد. خود در این‌باره می‌گوید: اولین‌ جمله‌ام‌ در فیلم‌ «کاری» بود که ‌لورنس‌ اولیویه‌ بازی‌ می‌کرد. می‌زدم‌ به‌ در و می‌گفتم‌: «خانم‌ نمایش‌ تا دو دقیقه‌ دیگر شروع ‌می‌شود.»

منبع خبر "دنیای اقتصاد" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.