به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم ، پس از زندگی سیاسی بسیار کوتاه ژنرال بنی گانتس رهبر حزب کاحول لاوان (آبی سفید) در صحنه سیاسی مملو از فریب رژیم صهیونیستی و انتشار اخبار مربوط به نقش پر رنگ بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در متلاشی کردن آینده سیاسی این ژنرال که اتفاقا با ورودش به ائتلاف، نتانیاهو را از سقوط نجات داده بود ، سوء استفاده سیاستمداران اسرائیلی از ژنرال های ارتش صهیونیستی طی دوره حیات این رژیم مورد بررسی قرار گرفته است.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
شبکه 7 تلویزیون رژیم صهیونیستی در گزارشی که امروز یکشنبه در پایگاه اطلاع رسانی خود منتشر کرد ، نوشت با فروپاشی کنست(پارلمان) بیست و سوم و تغییرات در ساختار حزبی صحنه سیاسی اسرائیل ، حزب آبی سفید و به ویژه رهبر آن بنی گانتس در سردرگمی شدیدی به سر می برد به طوری که هنوز نمی دانند به چه سمت و سویی حرکت کنند.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
این سردرگمی نه تنها برای بنی گانتس بلکه رابطه با اعضای حزب آبی سفید هم صدق می کند ، امری که باعث شده است کارشناسان از فروپاشی زودهنگام این حزب در سایه فروپاشی های مستمری که احزاب صهیونیستی طی دست کم دو دهه گذشته دچار آن شده اند ، سخن بگویند.
در این راستا روزنامه یدیعوت احارانوت در ویژه نامه آخر هفته خود به بهانه سقوط زودهنگام بنی گانتس در صحنه سیاسی، سقوط 12 ژنرال عالی رتبه رژیم صهیونیستی بر روی صخره زد و بندهای سیاسی این رژیم پرداخت.
«ناداف ایال» نویسنده این مقاله در ابتدای آن آورده است ، ژنرال های سیاسی ارتش حتی بعد از پایان دوره ریاست ستاد ارتش (عالی ترین مقام در ارتش رژیم صهیونیستی) باز هم سودای مقابله دارند از این روز بعد از آن به سوی فعالیت های سیاسی و کابینه می روند، اما تجربه نشان داده است که آنها با ورود به این گردونه با شرایطی به مراتب بدتر و نازل تر از آنچه با آن از ارتش خارج شده اند صحنه را ترک می کنند.
اولین ژنرال که از ریاست ستاد ارتش به ساختار سیاسی رژیم صهیونیستی نقل مکان کرد «یگال یادین» است به نوشته یدیعوت احارانوت وی در سال 1976 حزب جنبش دموکراتیک برای تغییر را تاسیس کرد در سال 1977 معاون نخست وزیر شد اما خیلی زود و بعد از فروپاشی حزبش در سال 1981 از صحنه سیاست دور انداخته شد.
«موشه دایان» در سال 1959 به حزب مابای پیوست ، ابتدا وزیر کشاورزی بن گوریون شد که از آن استعفا کرد و در سال 1967 هم وزیر جنگ شد ، در سال 1977 وزیر خارجه شد و در سال 1981 همان سالی که به عنوان رئیس حزب تالام وارد کنست شد، از دنیا رفت.
«اسحاق رابین» که از سا ل 1964 تا 1968 رئیس ستاد ارتش بود، در سال 1974 وزیر کار کابینه گولدا مائیر شد، در پی رسوایی حساب ارزی همسرش در سال 1977 از صحنه سیاسی بیرون رانده شد، اما در سال 1984 مجددا به آن بازگشت و از آن تاریخ تا 1990 (دوره انتفاضه سنگ هم جزو آن است) وزیر جنگ بود تا آن که در سال 1992 نخست وزیر و در سال 1995 به دست یک صهیونیست افراطی ترور شد.
«حاییم بارلیف» هم بعد از پایان دوره ریاست ستادش به عنوان وزیر بازرگانی و صنایع منصوب شد ، او هرگز نتوانست وارد کنست شود و آخرین جایگاه سیاسی اش وزیر پلیس در سال 1984 بود تا آن که در سال 1992 از صحنه سیاسی کنار رفت.
«موتا گور» هم دیگر رئیس ستاد ارتش است که در سال 1981 از طریق حزب کار وارد کنست شد ، در سال 1984 وزیر بهداشت شد اما بعد از انتخاب مجددش در کنست سال 1992 نتوانست این دوره را به پایان رسانده و در سال 1995 فوت کرد.
«رافائیل ایتان» ، او از سال 1984 وارد کنست شد و در سال 1996 به لیکود پیوست ، حتی در سال 1999 وزیر کشاورزی نتانیاهو هم شد اما بعد از آن نتوانست حد نصاب آرا را به دست آورد و از صحنه سیاسی کنار رفت.
«ایهود باراک» ، او از سال 1995 وارد دنیای سیاست شد ، ابتدا وزیر امور داخلی رژیم صهیونیستی شد اما بعد از ترور رابین وزیر خارجه شد.در سال 1999 به نخست وزیری رسید اما در سال 2000 استعفا کرد، در سال 2001 انتخابات رادر مقابل شارون باخت و از دنیای سیاست کنار رفت.
باراک در سال 2007 مجددا به آن بازگشت و به عنوان رهبر حزب کار ، وزیر جنگ دولت اولمرت شد. در سال 2011 حزب استقلال را تاسیس کرد و در سال 2012 هم مجددا از سیاست دور شد ، در سال 2019 بلوک دموکراتیک را تاسیس کرد و لیستش در رتبه دهم قرار گرفت از این رو نتوانست وارد کنست شود.
«آمنون شاحاک» او نیز در سا ل1999 به عنوان یکی از بنیانگذاران حزب مرکز محسوب می شود حداکثر حضور سیاسی اش وزارت گردشگری و وزارت ترابری بود تا آن که در سال 2001 از سیاست کنار رفت.
«شائول موفاز» در سال 2002 توسط شارون به عنوان وزیر جنگ انتخاب شد او بعد از آن به حزب شارون (کادیما) پیوست در دوره اولمرت وزیر ترابری و معاون نخست وزیر شد ، در سال 2012 رهبر حزب کادیما شد و به عنوان وزیر مشاور به کابینه نتانیاهو پیوست، اما تنها 70 روز در این مقام باقی ماند و بعد از آن در سال 2015 صحنه سیاسی را ترک کرد.
«موشه یعلون» هم در سال 2008 وارد لیکود شد ، در سال 2009 به عنوان وزیر امور راهبردی و معاون نخست وزیر منصوب شد.
در سال 2013 وزیر جنگ شد و در سال 2016 بعد از آن که نتانیاهو در راستای زد و بند سیاسی با لیبرمن وزارت جنگ را از وی گرفت از کابینه و کنست استعفا کرد.
در سال 2019 حزب تالام را تشکیل داد بعد از آن هم حزبش را با حزب مصونیت که در واقع ائتلاف آبی سفید بود ادغام کرد تا آن که بعد از پیوستن بنی گانتس به نتانیاهو او باز هم از آبی سفید جدا شد وهم اکنون تلاش دارد به لائیر لاپید نزدیک شود.
«گابی اشکنازی»،در سال 2019 به حزب مصونیت برای اسرائیل پیوست حزبی که بعدها در پی شکل‌گیری ائتلاف، حزب آبی سفید نام گرفت ، وی هم اکنون وزیر خارجه کابینه پیشبرد امور نتانیاهو است.
«بنی گانتس»، در سال 2008 حزب راماتکال را تاسیس کرد بعد از آن در سال 2019 با حزب یش عتید ادغام و آبی سفید را شکل داد، در سال 2020 به بد سرنوشت ترین شخصیت سیاسی تبدیل شد ، او گرچه وزیر جنگ و معاون نخست وزیر در کابینه وحدت اسرائیل محسوب می شود ، اما شورش بزرگی علیه وی در داخل حزبش صورت گرفته و امید چندانی هم به صندوق های رای انتخابات پیش رو ندارد.
این مسئله را یوسی بیلین یکی از رهبران چپ گرای رژیم صهیونیستی نیز تایید کرده و در این باره در روزنامه یسرائیل هیوم نوشت : بد شانس ترین شخصیت فعلی که از برگزاری انتخابات بیشتر از همه ناراحت است را باید بنی گانتس توصیف کرد او شاید همچنان در وسوسه ورود به چهارمین انتخابات کنست طی دو سال باشد اما امید به پیروزی وی در حد صفر است.
انتهای پیام/
