تیرباران مقابل تالار عروسی اتفاق افتاد. تیرباران جان پسر را گرفت و پدر را زخمی کرد. 2 تن از متهمان تیرباران به آلمان فرار کردند. اولیای دم برای متهمان تیرباران درخواست قصاص را مطرح کردند . متهمان فراری تیرباران غیابی به قصاص محکوم شدند.
بیست و هفتم آذرماه سال 94 وقوع درگیری دسته جمعی مقابل تالار عروسی در منطقه یاخچی آباد به پلیس اعلام شد .در این درگیری دسته جمعی پسر جوانی به نام پیمان و پدرش علی با شلیک گلوله زخمی شده و به بیمارستان منتقل شدند. اما پیمان به خاطر شدت خونریزی ساعتی بعد تسلیم مرگ شد و پدرش که تحت درمان قرار گرفته بود، صاحب تالار و سه برادر را به عنوان عاملان درگیری معرفی کرد.
به این ترتیب مرد میانسالی به نام منوچهر و پسرش خسرو ردیابی و بازداشت شدند. اما در بررسی‌ها روشن شد دو برادر دیگر منوچهر به نام‌های رضا وآرش به محل نامعلومی گریخته اند .در حالی که شواهد نشان می‌داد درگیری به خاطر خصومت قبلی به وقوع پیوسته و رضا عامل جنایت بوده است پلیس نتوانست ردی از متهمان فراری به دست بیاورد .
با گذشت شش سال از این ماجرا منوچهر و پسرش در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستادند.
در ابتدای جلسه اولیای دم درخواست قصاص را مطرح کردند .
پدر مقتول که در این ماجرا از ناحیه دست زخمی شده بود گفت :از سالها قبل ما و خانواده رضا با یکدیگر درگیر بودیم و چندین بار با هم دعوا کرده بودیم . آن شب رضا به همراه برادرانش مقابل خانه مان آمدند و در حالیکه کلت و اسلحه شکاری همراه داشتند .به ما شلیک کردند که من از ناحیه دست مجروح شدم و پسرم پیمان مقابل چشمانم جان سپرد من به هیچ قیمتی حاضر به گذشت نیستم و تقاضای قصاص دارد .
سپس منوچهر روبه روی قضات ایستاد و گفت :دو برادرم به نام‌های رضا و آرش به کشور آلمان رفته اند و آنجا زندگی می کنند .رضا بعد از درگیری شبانه از کشور خارج شد اما برادر کوچکم آرش برای تحصیل و به صورت قانونی به کشور آلمان رفت و من خبری از آنها ندارم.
وی در تشریح انگیزه درگیری گفت : ما و پیمان و پدرش از سالها قبل با هم بچه محل بودیم و یکدیگر را می شناخیتم و سالهاست با هم اختلاف داریم. چند سال قبل پیمان در جشن عروسی برادرم رضا ،دعوایی را شروع کرد و شیشه‌های تالار را شکست . آن شب درگیری سنگینی بین ما رخ داد اما دعوا با میانجگری پایان یافت.
وی ادامه داد: آن شب بار دیگر پیمان و پدرش و دوستانش مقابل تالاری که متعلق به یکی از دوستان ماست آمدند و شیشه‌ها را شکستند و سر همین موضوع درگیری میان آنها و برادرانم شروع شد .چون درگیری بالا گرفته بود من برای میانجیگری و برای اینکه در این درگیری کسی کشته نشود وارد دعوا شدم اما اسلحه ای در دست نداشتم. من سالهاست که از درد کمر رنج می‌برم و به همین خاطر نمی توانم رانندگی کنم. مدارک پزشکی دارم که نشان می دهد ۱۰ سال است رانندگی نکرده ام .اما پدر متهم می گوید من آن شب برادرانم را با ماشین مقابل خانه آنها برده ام تا دست به قتل بزنند.من در ماجرای قتل پیمان دستی نداشتم.
سپس پسر وی به نام خسرو به دفاع پرداخت و گفت :قبول دارم آن شب در درگیری حضور داشتم اما من اسلحه شکاری نداشتم .من فندکی در دست داشتم که شبیه تفنگ بود و همان شب بعد از دستگیری آن را به افسر پلیس تحویل دادم. عمویم رضا با کلت کمری به سمت پیمان شلیک کرد.
در این میان پدر قربانی برخاست و گفت :آن شب منوچهر با اسلحه به دستم شلیک کرد . شاهدانی دارم که می‌توانم آنها را به دادگاه معرفی می‌کنم.انها همگی اسلحه در دست داشتند.
با این ادعا قضات دادگاه به وی مهلت دو هفته‌ای دادند تا شاهدان را به دادگاه معرفی کند.
در دومین جلسه دادگاه که برگزار شد شاهدان یک به یک به تشریح ماجرا پرداختند.
یکی از آنها گفت: وقتی درگیری بالا گرفت رضا با اسلحه به پیمان شلیک کرد. پدر پیمان با دیدن این صحنه به تعقیب رضا رفت. رضا می خواست فرار کند که به زمین افتاد و اسلحه از دستش رها شد. همان موقع دیدم برادر رضا به نام منوچهر اسلحه را به دست گرفت و به پدر پیمان شلیک کرد. سایر شاهدان نیز حرف های وی را تایید کردند.
سپس منوچهر روبه روی قضات ایستاد و منکر شلیک به پدر پیمان شد. وی گفت: اسلحه متعلق به برادرم بود که حالا فراری است. من هرگز در زندگی ام دست به اسلحه نزدم و به پدر رضا شلیک نکردم. سایر شرکت کنندگان در دعوا نیز از خود دفاع کردند.
در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و رضا را به قصاص ،بابت اخلال درنظم عمومی به 75 ماه حبس ، به خاطر قدرت نمایی با سلاح 30 به ماه حبس و 74 ضربه شلاق و به جرم حمل سلاح به هفت ماه و نیم حبس محکوم کردند.
منوچهر به خاطر زخمی کردن پدر مقتول به پرداخت دیه ،بابت حمل سلاح به پرداخت جریمه در حق دولت ،بابت اخلال در نظم عمومی به سه سال و نیم حبس و به خاطر قدرت نمایی با سلاح به 13 ماه حبس و شلاق محکوم شد.
خسرو نیز بابت اخلال در نظم عمومی به هفت ماه و نیم حبس و شلاق ،به خاطر قدرت نمایی با سلاح به 13 ماه حبس و شلاق و به جرم حمل سلاح به پرداخت جریمه در حق دولت محکوم شد.
قضات دادگاه سایر متهمان شرکت کننده در درگیری خونین را نیز به خاطر اخلال در نظم عمومی یک سال حبس و تحمل 74 ضربه شلاق محکوم کردند.
