«مجیدرضا حریری» روز شنبه در نشست مرکز تحقیقات راهبردی با موضوع تصویب برنامه ۲۵ ساله همکاری‌های مشترک ایران و چین اظهار داشت: روابط تجاری ایران و چین، به خاطر برجام کاهش نیافت بلکه کاهش قیمت نفت موجب افت مبادلات تجاری دو کشور شد. مساله انرژی محور اصلی روابط دو کشور است این هم فقط در روابط ایران و چین نیست بلکه بسیاری از کشورهاست.
وی با بیان اینکه چین شریک نخست تجاری ایران طی یک دهه گذشته بوده است، اظهار داشت: چین دومین اقتصاد بزرگ دنیا است و در آینده‌ای نزدیک به قدرتمندترین اقتصاد دنیا تبدیل می‌شود ولی در حوزه تئوری تعداد کسانی که در کشور به چین و قدرت این کشور فکر می‌کنند، اندک است در حالی که کارشناسان سایر کشورهایی که روابط‌شان با ما کمتر از چین است، خیلی بیشتر است.
رییس اتاق مشترک ایران و چین ادامه داد: وقتی به چین می‌رویم حداقل شصت، هفتاد نفر در وزارت بازرگانی، وزارت امور خارجه، حزب کمونیست و... به فارسی صحبت کرده و از مسائل مهم و نزدیک ایران آشنا هستند در حالی برعکس این موضوع وجود ندارد.
حریری گفت: وقتی شی‌جین پینگ در ژانویه ۲۰۱۶ به ایران آمد، درباره این سند توافق شد. از حدود یک سال و اندی پیش مجددا اقداماتی برای تدوین سند همکاری‌های مشترک ۲۵ ساله آغاز شد. این اقدامات نگاهی بلندمدت و در ابعاد مختلف اعم از نظامی، امنیتی، سیاسی، منطقه‌ای، بین‌المللی، فرهنگی و اقتصادی و... است.
وی با بیان اینکه از زمان مرحوم هاشمی رفسنجانی تا به امروز مدل‌های مختلف دولت سیاسی را در ایران داشتیم، خاطرنشان کرد: در همه این دولت‌ها، چین از شرکای اول تجاری ایران بوده است. فرض کنید انقلاب نشده بود. اگر می‌خواستیم شریک اول تجاری‌مان را انتخاب کنیم، این انتخاب چین بود.
این فعال اقتصادی در تبیین علل این شرایط گفت: نوع اقتصاد ایران مبتنی بر فروش مواد خام به دنیا است. چین هم خریدار این کالاهاست و همین مساله موجب می‌شود دو کشور شریک اول تجاری همدیگر باشند.
اتاق مشترک ایران و چین با بیان اینکه ارتباط سیاسی، امنیتی، فرهنگی و... ایران با روس‌ها بهتر از چین است، ابراز داشت: رکورد رابطه اقتصادی ایران و روسیه، ۲.۲ میلیارد دلار بوده و هیچ وقت هم از این بهتر نشده است. به علت اینکه اقتصادهای دو کشور شبیه یکدیگر بوده و رقیب یکدیگر هستند در حالی که اقتصاد ایران و چین، مکمل یکدیگر است.
حریری ادامه داد: از وقتی چین اصلاحات و توسعه اقتصادی را در پیش گرفت، نگاه به ایران را هم دنبال کرد به طوری که آخرین کسی که قبل از انقلاب به ایران آمد، رهبر چین بود. در خاورمیانه کشورهایی مانند امارات و عربستان در اردوگاه غرب سیاسی هستند اما شرکای اول و دوم تجاری چین در منطقه عربستان و امارات هستند و عراق و ایراندر رتبه های بعد قرار دارند
نهایی شدن قرارداد ایران و چین به دولت دوازدهم نمی‌رسد
وی با بیان اینکه موضع‌گیری علیه چین در کشور، به سیاست داخلی باز می‌گردد، یادآور شد: ارتباط ما با چین طبیعی است پس طبیعی است نقشه راه برای برنامه بلندمدت بنویسم. طبیعی هم است که شصت، هفتاد درصد این نقشه درباره مواد خام باشد و مابقی هم قاعدتا توسعه زیرساخت‌ها است. چین در توسعه زیرساخت‌ها رتبه اول را دارد و ایران هم به شدت به اینها نیاز دارد.
رییس اتاق مشترک ایران و چین افزود: عمر نهایی شدن این قرارداد به دولت دوازدهم نمی‌رسد ولی هرکسی در دولت باشد، محتوای مذاکرات با چین، همین مسائل است.
