علیرضا منصوریان درباره اتفاقات و حواشی پیرامون استقلال گفت: استقلال تیمی است که من را به فوتبال معرفی کرده و زندگی ام را به این تیم مدیون هستم. من با استقلال مطرح شدم. یک روزی رویای من پوشیدن شماره ۷ تیم ملی و ۱۰ استقلال بود که سالیان سال این اتفاق رخ داد. برای من همین دو شماره کافی است تا به خودم اجازه ندهم در اصول حرفه ای باشگاه سابقم دخالت کنم. این تیم الان سرمربی دارد. برد و باخت برای همه تیم‌ها هست.
وی در مورد اینکه خیلی از پیشکسوت‌های استقلال از حضور یک هیولا به نام «م.ب» در داخل این باشگاه نام می برند گفت: من اصلا در این حوزه دخالت نمی کنم. من خیلی توانمند باشم، به بازیکنان جوان تیمم می رسم. آنها (بازیکنان جوان صنعت نفت) برای شروع تمرین لحظه شماری می کنند. ما شروع تمرین را ساعت ۶ و نیم می گذاریم، اینها ۴۵ دقیقه زودتر در تمرینات حضور پیدا می کنند در حالیکه ما جزو مربیانی هستیم که خیلی زود می آییم. امروز معنی دفتر کار را فهمیدیم. در تیم قبلی، من نمی دانستم دفتر کار یعنی چه. مانند سال ۷۴ کنار زمین لباس هایم را عوض می کردم. همینقدر که بتوانم خواسته های این جوانان را برآورده کنم، خیلی کار بزرگی کرده ام. پدر من قبل از فوت شدن ۳ تا ۴ وصیت به من کرد. یکی از آنها این بود که هرگز علیه استقلال صحبت نکنم و فقط می توانم درباره این تیم مثبت حرف بزنم.
