به گزارش ایسنا، پارسا جعفری، کارشناس مسائل بین المللی، در یادداشتی با این مقدمه می نویسد: این موضع کاملاً هماهنگ شده را نیز پیش‌تر امارات متحده عربی، عربستان و بحرین، همزمان با قوت گرفتن احتمال بازگشت آمریکا به برجام و مذاکرات جدید در چارچوب توافقنامه احیای برجام، تکرار کرده بودند. به گونه ای که همواره از زمان طرح بازگشت واشنگتن به برجام در جریان مبارزات انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا؛ کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به ویژه سران سه کشور مذکور، حضور در مذاکرات احتمالی و شکل‌دهی به برجام پلاس را راهبرد اصلی خود در ارتباط با ایران و دولت جدید ایالات‌متحده قرار داده‌اند.
بیانیه ها و موضع گیری های پی در پی دولت های عربی منطقه خلیج فارس در حالی علیه ایران شدت گرفته است که جامعه بین الملل این روزها بیش از هر زمان دیگری نیاز به گفتوگو و مفاهمه برای حل اصلی‌ترین معضلات بین المللی میان ایران و آمریکا را دارد، با این حال سران برخی از این کشورها با اظهاراتی بیشرمانه و با همنوایی با رژیم تروریستی اسرائیل و در ادامه مواضع کینه‌توزانه خود علیه جمهوری اسلامی ایران، در مسیر مذاکرات هسته ای مانع تراشی می کنند. در حقیقت چنین اظهارات ناشیانه و غیرمسئولانه در ادامه رایزنی های ضد ایرانی برخی مقامات عربی کشورهای منطقه، نه با هدف درخواست مشارکت صلح جویانه در برجام، بلکه به منظور تخریب روند گفتگوهای فنی مذاکرات احیای برجام است. چرا که آنها بر این باورند که شرایط بازی امروز تغییر کرده و برگ برنده به سمت ایران ورق زده شده است. از این جهت سعی می کنند که از دستاوردهای تحریم‌های اقتصادی علیه ایران نهایت استفاده را برده و مانع رفع تحریم های هسته ای شوند، مبادا که ایران پاداش عملکرد و مقاومت چندین ساله خود را بگیرد.
این مداخله جویی ها در شرایطی مطرح می شود که توافق هسته‌ای ایران توسط قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت تأیید و تثبیت شده و طرف‌های آن هم مشخص و غیرقابل تغییر بوده و مذاکرات هسته ای نه برای مذاکره مجدد برای توافق، بلکه برای بازگشت مجدد آمریکا به توافقنامه ای است که به صورت غیر قانونی و خلاف قطعنامه های شورای امنیت از آن خارج شده است. بر این اساس جمهوری اسلامی ایران همان طور که بارها اعلام کرده است هرگونه مذاکره جدید آن هم نخست با بازگشت آمریکا به برجام و رفع کامل تحریم‌ها، صرفاً در چارچوب 5+1، بدون مکمل‌ها و ضمائم موشکی و منطقه‌ای و بدون حضور بازیگران جدید به خصوص شورای همکاری خلیج‌فارس صورت خواهد گرفت. از این رو این سخنان نابجای سران برخی از کشورهای عرب که تحت تأثیر تفکرات افراطگرایانه و با حمایت مستقیم از گروه های خطرناک تروریستی؛ اعم از القاعده، داعش و همچنین حمایت از تروریست های شناسنامه دار در عراق، سوریه و یمن که افراطگرایی را در منطقه ترویج می کنند، خود لکه های سیاهی است در کارنامه چنین حکام که اکنون با تندروی تمام در مسیر مذاکرات هسته ای فرافکنی می کنند. این کشورها در حالی به اتهام‌زنی مستمر علیه برنامه صلح آمیز هسته ای جمهوری اسلامی ایران روی آورده که با همنوایی با رژیم صهیونیستی، چشم خود را بر روی فعالیت‌های هسته‌ای نظامی و غیرقانونی این رژیم بسته و خطر صدها کلاهک هسته‌ای آن و عضویت نداشتن در ان‌پی‌تی که بزرگ‌ترین تهدید صلح، ثبات و امنیت در منطقه است، را نادیده گرفته اند. از این جهت چنین اتهامات و اظهارنظرهای یکجانبه و بیدادگرایانه، نه تنها هیچ کمکی به حل و فصل مصائب و معضلات، بحران ها و سوءتفاهمات بین کشورهای منطقه نخواهد کرد، بلکه باعث ناامنی و بی ثباتی تمام منطقه خواهد شد.
از نگاه جمهوری اسلامی ایران درخواست چنین کشورهایی برای حضور در مذاکرات برجام به منزله شکل‌گیری یک ائتلاف منطقه‌ای جدید علیه ایران تلقی شده که سال‌هاست بازیگرانی چون عربستان سعودی به دنبال تحقق آن در یک چارچوب عملیاتی و محدودساز هستند. ائتلافی که همزمان می‌تواند مسیر مذاکرات را از تمرکز بر سر برجام به مباحث دیگر منحرف کرده و موفقیت حداقلی بر سر احیای برجام را نیز تحت‌الشعاع مسائل فرعی قرار دهد. غافل از اینکه حتی راهبرد فشار حداکثری ترامپ نیز نتوانست موفق به تشکیل آن شود.
از این رو ضرورت دارد تا اعضای این شورا به جای بیانیه های بی محتوا و تحریک آمیزی که نتیجه ای جز استمرار روند مخرب کنونی ندارد، رویکرد خود را به سمت گفت وگو و همکاری های منطقه ای سوق داده و تمرکز و انرژی خود را به معضلات اصلی که جهان عرب دامنگیر آن است؛ ازجمله باز کردن پای رژیم اشغالگر صهیونیستی به منطقه و کوتاهی نسبت به آرمان فلسطین، ادامه جنگ ظالمانه علیه مردم یمن و ایجاد فجیع ترین بحران انسانی عصر حاضر در این کشور، اختصاص دهند و دست از این اقدامات مخرب خود نسبت به جمهوری اسلامی ایران بردارند.
در پایان موارد تکراری بیان شده در اظهارات وزرای خارجه شورای همکاری خلیج فارس درباره توافق هسته ای، از جمله موضوع توان موشکی را باید ناشی از درک نادرست از مفاد آن توافق و قطعنامه های مرتبط با آن و همچنین فاقد درک واقع بینانه از تحولات پیرامونی و در تداوم عناد و فشار سیاسی رژیم های نامشروع آنها در راستای دشمنی با ایران دانسته و به سران این کشورها توصیه کرد به جای فرافکنی بیشتر در مسیر مذاکرات، بهتر است این مجموعه ها با پرهیز از تجاهل نسبت به واقعیت های موجود منطقه و جهان، نگرانی خود را معطوف به طرف های ناقض این توافق و قطعنامه 2231 شورای امنیت ابراز نمایند.
انتهای پیام
