حسین فرزامی پیشکسوت و مدیر اسبق باشگاه استقلال در گفت و گو با خبر ورزشی به اتفاقات این روزهای باشگاه ورود کرد. متن این پرسش و پاسخ در ادامه می آید:
از اوضاع و احوال استقلال خبر دارید؟
متاسفانه وضعیتی در استقلال به وجود آمده که تا به حال در طول عمرم چنین شرایطی را در باشگاه ندیده بودم. حتی سال هایی که کل باشگاه استقلال پشت یک پیکان قرار داشت اینقدر اختلاف در تیم وجود نداشت. نمیدانم چه بگویم! متاسفانه هر حرفی بزنیم باعث سرشکستگی خودمان است. این شرایط مایه خجالت است.
به نظر شما مقصر کیست؟
مقصر همیشه پدر خانواده است. وقتی پدر خانواده در تربیت فرزندانش یا تقسیم مال و اموال بین آنها عدالت را رعایت نکند چنین میشود. وقتی بزرگ یک خانواده به اعضای خانواده مسئولیت درست ندهد چنین میشود. مثال میزنم؛ وقتی یکی از اعضای خانواده که رانندگی بلد نیست با اجازه پدر خانواده پشت فرمان می نشیند قطعاً با ماشین تصادف می کند و کل خانواده را به دردسر می اندازد. این قبیل تصمیم گیری ها باید توسط نفر اول یک خانواده یا بزرگ خاندان درست انجام شود. البته این را هم اضافه کنم که مددی هم تقصیرات زیادی در این ارتباط داشت.
یعنی وزارت ورزش در این باره مقصر است که پرویز مظلومی را در فرودگاه فحش میدهند؟
قطعا همین طور است. همه چیز به هم ربط دارد. از کوچکترین تا بزرگترین اتفاقات در باشگاه استقلال به رده های بالای آن بر می گردد. اگر انتخابات اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل روی حساب و کتاب باشد هیچ کس در باشگاه استقلال دست از پا خطا نمی کند. بازیکن جرأت نمیکند به مدیر عامل توهین کند. سرمربی اجازه پیدا نمیکند بازیکن مصدوم به لیست خریدش اضافه کند. پرویز مظلومی چه گناهی کرده که باید به این شکل زشت مورد بی احترامی قرار گیرد!
راهکار چیست؟ شما چه پیشنهادی برای بهتر شدن اوضاع در استقلال دارید؟
آقای سجادی باید در انتخاب مدیران باشگاه نهایت دقت و وسواس زیادی به خرج دهد. یعنی چه که مدیرعامل میگوید از بازیکن شکایت می کند؟ آن هم در دادسرا. یعنی اوضاع باشگاه استقلال تا این حد وخیم است که اموراتش با کمیته های باشگاه نمی گذرد و باید کار به شکایت به دادگاه و دادسرا برسد؟ نمیدانم درباره استقلال چه بگویم. هرچه بیشتر در این باره حرف بزنیم مایه خجالت و آبروریزی است. این دعواها آب ریختن به آسیاب دشمن است. آنهایی که نشسته اند تا به استقلال بخندند با دیدن این شرایط خوشحال می شوند. فقط دلم برای هواداران استقلال می سوزد. عده ای بی گناه سر بریده می شوند تا آنهایی که دنبال شهرت هستند، آنهایی که در استقلال به دنبال پول می گردند یا آنهایی که دنبال جایگاه و مقام در سالهای آینده اند و فکر می کنند که پایشان را روی گلوی هواداران می گذارند تا به خواستهشان برسند. این مردم چه گناهی کردند؟ وقتی ما را میبینند بغض میکنند و نمی توانند حرفشان را بزنند.
آقای سجادی چه کار کند خوب است؟
باید اینها را به وزارت ورزش ببرد و محکم با آنها حرف بزند. به خدا بد است. زشت است. من درباره باشگاهی حرف میزنیم که چند وقت دیگر ۸۰ ساله می شود. ۸۰ سال کم نیست. خیلی از باشگاههای بزرگ دنیا با نصف این سابقه دارای چارچوب و قانونمندی فوقالعاده هستند. امیدوارم هرچه زودتر این شرایط تمام شود تا بتوانیم سرمان را دوباره بالا بگیریم.