به گزارش اقتصادآنلاین، بعد از رابطه جنسی دهانی یا مقعدی، آن‌ها می‌توانند در گلو یا مقعد نیز ظاهر گردند. انواع مختلف HPV وجود دارد، اما فقط تعداد کمی از آن‌ها می‌توانند باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی شوند. زگیل‌های تناسلی معمولاً بدون درد هستند و هیچ مشکلی در طولانی‌مدت برای سلامتی ایجاد نمی‌کنند.
HPV یک ویروس است که می‌تواند از طریق رابطه جنسی مقعدی، واژینال و دهانی بدون محافظت از یک شخص به شخص دیگر منتقل شود. این ویروس همچنین می‌تواند از طریق فعالیت جنسی با تماس نزدیک تناسلی پوست به پوست یا به اشتراک گذاشتن اسباب‌بازی‌های جنسی به فرد دیگری سرایت کند.
HPV می‌تواند از فرد مبتلا به ویروس به یک شریک جنسی منتقل شود، حتی اگر هیچ علائم قابل مشاهده‌ای نداشته باشد. بیش از 100 نوع مختلف HPV وجود دارد.
برخی از انواع HPV می‌توانند تغییراتی در بدن ایجاد کنند که ممکن است منجر به سرطان شود. انواع HPV که باعث زگیل تناسلی می‌شوند، سرطان ایجاد نمی‌کنند. شواهد نشان می‌دهد که تقریباً همه افراد فعال جنسی که واکسن HPV دریافت نمی‌کنند، احتمالاً در برهه‌ای از زندگی خود به یک عفونت HPV مبتلا می‌شوند.
بااین‌حال، مردم نمی‌توانند از بوسه، اشتراک کارد و چنگال یا استخر‌های شنا به زگیل تناسلی مبتلا شوند.
شامل HPV نوع 6 و 11 است که از انواع HPV هستند که باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی می‌شوند. اختلاف در میزان عفونت HPV بین نژاد‌ها می‌تواند به دلیل عوامل رفتاری، اجتماعی، اقتصادی و جغرافیایی مؤثر بر توزیع گونه‌های HPV و تفاوت در ژنتیک باشد.
عوامل خطرساز برای ابتلا به عفونت HPV دستگاه تناسلی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• سن، با بیشترین میزان عفونت HPV دستگاه تناسلی که افراد 20-24 ساله را تحت تأثیر قرار می‌دهد
• سیگارکشیدن
• سیستم ایمنی سرکوب شده
• چندین عفونت HPV
• رابطه جنسی محافظت نشده
• چندین شریک جنسی
علائم می‌توانند مدت‌ها پس از مواجهه افراد با HPV که باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی می‌شود، ظاهر شوند. افراد ممکن است هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی سالها بعد علائم را تجربه کنند. علائم زگیل تناسلی در مردان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• رشد رویش، صاف، صاف یا زبر در اندام تناسلی یا اطراف آن
• برجستگی‌هایی که می‌توانند به همان رنگ پوست اطراف یا کمی تیره یا به رنگ خاکستری به نظر برسند
• برجستگی‌های پراکنده یا خوشه‌ای با بافتی شبیه گل‌کلم
• زگیل‌هایی که می‌توانند روی آلت تناسلی، مقعد، بیضه، کشاله ران یا قسمت فوقانی ران ظاهر شوند
• زگیل‌هایی که پس از ابتلا به ویروس از طریق رابطه دهانی ممکن است در دهان یا گلو ظاهر شوند
• زگیل‌هایی که گاهی اوقات می‌توانند احساس درد، خارش، سوزش یا خونریزی کنند
نوع HPV که باعث زگیل‌های تناسلی می‌شود، سرطان یا عوارض جدی برای سلامتی ایجاد نمی‌کند.
بااین‌حال، انواع دیگر HPV در صورت عدم درمان می‌توانند باعث سرطان شوند. طبق گفته CDC، در میزان سرطان‌های مربوط به HPV در نژاد‌ها و قومیت‌های مختلف تفاوت‌هایی وجود دارد از جمله:
• سرطان‌های دهانی و مقعدی در مردان سیاه‌پوست در مقایسه با مردان سفیدپوست بیشتر است.
• سرطان‌های گلو در مردان سیاه‌پوست و اسپانیولی کمتر از مردان سفیدپوست و غیر اسپانیایی است.
• سرطان آلت تناسلی مرد‌های اسپانیایی‌تبار در مقایسه با مردان غیر اسپانیایی‌زبان بیشتر است.
در حال حاضر هیچ تست HPV برای مردان وجود ندارد.
برای کسانی که خطر ابتلا به سرطان مقعد را افزایش می‌دهند، مانند مردانی که رابطه جنسی مقعدی دارند یا با HIV زندگی می‌کنند، یک ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی ممکن است بتواند تست پاپ مقعدی را ارائه دهد. اگر شخصی علائم یا نگرانی دررابطه‌با سرطان دارد، باید به پزشک مراجعه کند.
اگر افراد فکر کنند زگیل تناسلی دارند می‌توانند برای تشخیص به پزشک خود مراجعه کنند. پزشک ممکن است علائم را ارزیابی کرده و زگیل‌ها را معاینه کند.
در برخی موارد، پزشک ممکن است از پوست زگیل‌ها برای آزمایش آزمایشگاهی نمونه پوستی بگیرد تا بررسی کند آن‌ها زگیل‌های دستگاه تناسلی هستند یا بافت‌های دیگر
برخی از زگیل‌های تناسلی ممکن است بدون هیچ‌گونه درمانی برطرف شوند، اما احتمالاً دوباره ظاهر می‌شوند. افراد نباید از درمان زگیل بدون نسخه استفاده کنند، زیرا احتمال ابتلا به آن در انواع دیگر زگیل وجود دارد.
افراد می‌توانند برای درمان زگیل تناسلی به پزشک خود مراجعه کنند. درمان می‌تواند بسته به مقدار و محل زگیل و سلامت فرد متفاوت باشد. درمان ممکن است به کاهش درد، خارش و تحریک کمک کند. همچنین می‌تواند خطر شیوع HPV به افراد دیگر را کاهش دهد.
یک پزشک ممکن است داروی موضعی برای زگیل تجویز کند که می‌تواند رشد آن‌ها را متوقف کند یا به سیستم ایمنی بدن در مبارزه با ویروس کمک کند.
در موارد دیگر، پزشک با انجام هر یک از روش‌های زیر ممکن است زگیل‌ها را خارج کند:
• سرمادرمانی: با استفاده از نیتروژن مایع، زگیل‌ها را منجمد می‌کند.
• قطع کردن: برای بریدن زگیل‌ها.
• الکتروکوتریزاسیون یا سوزاندن بافت‌ها: در این روش از جریان الکتریکی برای حذف زگیل‌ها استفاده می‌شود.
• لیزردرمانی: در این روش از نور شدید لیزر برای ازبین‌بردن زگیل استفاده می‌شود.
در صورت عدم موفقیت سایر روش‌های درمانی، پزشک ممکن است تزریق داروی ضدویروسی به زگیل‌ها را در نظر بگیرد.
افراد می‌توانند عوارض جانبی احتمالی درمان‌ها را با پزشک خود در میان بگذارند. به‌عنوان‌مثال، سرمادرمانی می‌تواند باعث افزایش خطر لک پوست در پوست سیاه شود.
درمان می‌تواند زگیل‌های تناسلی را پاک کند، اما ویروس ممکن است در بدن باقی بماند. این بدان معنی است که ممکن است زگیل‌های تناسلی پس از درمان دوباره برگردند. در بعضی از افراد، ممکن است سیستم ایمنی بدن به‌مرور از شر ویروس خلاص شود.
برای کمک به جلوگیری از زگیل تناسلی، افراد می‌توانند اقدامات زیر را انجام دهند:
• از کاندوم و سد‌های دندانی هر بار که رابطه جنسی مقعدی، واژینال یا دهانی برقرار کنید استفاده کنند، اگرچه ویروس هنوز از طریق تماس پوست به پوست منتقل می‌شود.
• از کاندوم برای پوشاندن اسباب‌بازی‌های جنسی مشترک استفاده کنند و بعد از استفاده آن‌ها را بشویند.
• مقدار شرکای جنسی را محدود کنید.
• در صورت وجود زگیل‌های تناسلی از انجام فعالیت‌های جنسی خودداری کنید، گرچه ویروس همچنان می‌تواند بدون علائم قابل‌مشاهده منتقل شود.
افراد می‌توانند برای محافظت در برابر عفونت‌های HPV واکسن بزنند. برای تأثیرگذاری بیشتر، افراد قبل از اینکه از نظر جنسی فعال شوند به واکسن نیاز دارند.
CDC این واکسن را برای همه افراد 11-12 ساله توصیه می‌کند. همچنین افراد می‌توانند از 9 سالگی این واکسن را بزنند. اگر افراد در این سن واکسن را دریافت نکنند، مردان می‌توانند آن را تا سن 26 سالگی دریافت کنند.
اگر افراد بالاتر از این سن باشند، هنوز هم می‌توانند این واکسن را دریافت کنند. اشخاص می‌توانند در مورد مزایای بالقوه دریافت واکسن HPV از سن 26 سالگی با ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنند.
داشتن یک شریک جنسی جدید در هر سنی یک عامل خطر برای ابتلا به عفونت HPV جدید است. افرادی که قبلاً در یک رابطه طولانی‌مدت و متقابل یک همسر بوده‌اند، احتمالاً به عفونت HPV جدید مبتلا نخواهند شد.
زگیل‌های تناسلی برجستگی‌هایی به رنگ گوشت هستند که می‌توانند روی دستگاه تناسلی یا اطراف آن ظاهر شوند.
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) عفونت مقاربتی (STI) است که باعث بروز آن‌ها می‌شود.
هنگامی که فردی به زگیل‌های تناسلی مبتلا شد، HPV می‌تواند به دیگران منتقل شود، حتی اگر فرد علائمی نداشته باشد.
زگیل‌های تناسلی می‌توانند در اندام تناسلی یا اطراف آن ظاهر شوند. مکان‌های احتمالی شامل موارد زیر است:
• بخش برونی آلت تناسلی زن
• واژن
• آلت تناسلی مرد
• کیسه بیضه
• دهانه رحم
• مقعد
• ران
اگر کسی با فردی که این زگیل‌ها را انجام داده رابطه جنسی دهانی داشته باشد ممکن است این زگیل‌ها در دهان یا گلوی او نیز ظاهر شوند.
زگیل‌های دستگاه تناسلی شبیه زگیل‌هایی هستند که ممکن است فرد روی دستان خود یا جای دیگر بدن داشته باشد. به این دلیل که گونه‌های مختلف HPV باعث ایجاد انواع زگیل‌ها از جمله زگیل‌های تناسلی می‌شود.
زگیل‌های تناسلی می‌توانند هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی سالها بعد از عفونت HPV ظاهر شوند.
برخی افراد مبتلا به HPV به‌هیچ‌وجه علائمی ندارند. به همین دلیل، اینکه شخص اخیراً رابطه جنسی نداشته است، احتمال زگیل تناسلی را رد نمی‌کند.
زگیل‌های تناسلی باعث زخم، خونریزی یا زخم‌های باز نمی‌شوند مگر اینکه فرد آن‌ها را خراشیده یا به چیزی گیر بگیرند.
علائم تغییر رنگ، بثورات یا خونریزی در دستگاه تناسلی یا اطراف آن معمولاً وجود چیز دیگری مانند تب‌خال یا عفونت پوستی را نشان می‌دهد.
برخی از علائمی که نشان می‌دهد برجستگی‌های اندام تناسلی ممکن است زگیل‌های تناسلی باشد شامل موارد زیر است:
• برجستگی‌ها به رنگ پوست بوده یا کمی تیره‌تر می‌باشند.
• برجستگی‌ها به‌صورت یک برآمدگی یا به‌صورت خوشه‌ای هستند و ممکن است شبیه گل‌کلم باشد.
• برجستگی‌ها ممکن است ناهموار، نرم، صاف یا برآمده باشند.
• برجستگی‌ها ممکن است خارش داشته باشند، اما معمولاً دردناک نیستند.
کاندوم به طور کامل در برابر HPV محافظت نمی‌کند، زیرا تمام مناطق بدن را که ممکن است عفونت را گسترش دهد، پوشش نمی‌دهد. بااین‌حال، آن‌ها می‌توانند احتمال شیوع HPV را کاهش دهند.
زگیل‌های تناسلی خطرناک نیستند، هرچند ممکن است فرد ظاهر او را دوست نداشته باشد.
گونه متفاوت HPV ابتلا به زگیل‌های تناسلی ممکن است خطر سرطان را افزایش دهد. این‌گونه HPV با خطر بالاتر ابتلا به برخی سرطان‌ها ارتباط دارد، از جمله:
• سرطان حنجره
• سرطان‌های بیرون آلت تناسلی زن و واژن
• سرطان آلت تناسلی مرد
• سرطان مقعد
• سرطان دهانه رحم
طبق گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO)، "تقریباً همه موارد سرطان دهانه رحم می‌تواند ناشی از عفونت HPV باشد. "
گونه HPV که باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی می‌شود، یک‌گونه کم‌خطر برای سرطان دهانه رحم است، اما سایر گونه‌های HPV خطر بیشتری دارند.
افرادی که به زگیل تناسلی مبتلا هستند نیز ممکن است از گونه HPV دچار شوند که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد.
وجود برجستگی در دستگاه تناسلی یا اطراف آن لزوماً به معنای ابتلا به HPV در فرد نیست. برخی دیگر از علل احتمالی برجستگی‌های دستگاه تناسلی عبارتند از:
• کیست یا سایر بافت در زیرپوست
• سوزش در اثر استفاده از ریش‌تراش و سایر اشکال تحریک پوستی، مانند بثورات گرمایی
• عفونت‌های پوستی ناشی از باکتری‌ها، مخمر‌ها یا سایر میکروب‌ها
• تومور‌ها، شامل تومور‌های خوش‌خیم و رشد‌های سرطانی
• سایر STIها مانند تب‌خال یا سفلیس
چه موقع با یک پزشک تماس بگیرید:
هیچ آزمایشی نمی‌تواند با اطمینان HPV را برای هر دو جنس تشخیص دهد. بااین‌حال، در خانم‌ها، پزشکان می‌توانند HPV را در طول غربالگری سرطان دهانه رحم با آزمایش پاپ‌اسمیر آزمایش کنند.
برای بسیاری از افراد، پزشکان پس از رد سایر شرایط بالقوه، این بیماری را بر اساس علائم تشخیص می‌دهند.
اگر شخصی:
• زگیل تناسلی یا برجستگی‌های دیگر دستگاه تناسلی داشته باشد
• درد در دستگاه تناسلی داشته باشد
• می‌خواهید یک پزشک آزمایش سایر STIها را انجام دهد
با آزمایش‌های خاصی می‌توان سرطان مربوط به HPV را جستجو کرد. پزشک ممکن است انجام آزمایش پاپ‌اسمیر یا آزمایشات دیگر بر اساس سابقه زگیل تناسلی در فرد را توصیه کند.
ازآنجاکه تشخیص خود HPV غیرممکن است، تماس با پزشک در مورد هرگونه رشد غیرمعمول یا جدید در دستگاه تناسلی ضروری است، حتی اگر فرد فکر کند که هیچ‌گونه تماس HPV نداشته است.
HPV یک ویروس مزمن است و هیچ درمانی ندارد. این بدان معناست که یک فرد ممکن است به طور دوره‌ای تا پایان عمر خود دچار زگیل تناسلی شود. بااین‌وجود همه افراد مبتلا به HPV دچار زگیل تناسلی نمی‌شوند و حتی کسانی که سابقه شیوع زگیل دارند نیز ممکن است هرگز شیوع دیگری نداشته باشند.
روش‌های درمانی برای زگیل تناسلی در دسترس است. به‌عنوان‌مثال، پزشک ممکن است کرم‌های تجویز شده برای پاک‌سازی عفونت را توصیه کند. اگر زگیل‌ها آلوده شده و یا باعث عفونت پوستی شوند، ممکن است آنتی‌بیوتیک را نیز توصیه کنند.
سرطان‌هایی که HPV خطر ابتلا به آن‌ها را افزایش می‌دهد نیز قابل‌درمان هستند؛ بنابراین، فرد باید در مورد علائم سرطان یا رشد غیرمعمول زودهنگام با پزشک تماس بگیرد. زنان مبتلا به HPV ممکن است به غربالگری‌های مکرر سرطان دهانه رحم نیاز داشته باشند.
