به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر کنونی رژیم صهیونیستی با کابینه‌ای که از آوریل 2020 تشکیل داد رکورد بیشترین زمان نخست وزیری را از بن گوریون، ربود. اما شرایط انتخاباتی این دوره رژیم صهیونیستی به گونه‌ای است که او را هر روز از این جایگاه دورتر می‌کند.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدا شدن یک مخالف دیگر از نتانیاهو
طی روزهای اخیر یکی دیگر از اعضای حزب لیکود با جدا شدن از این حزب، به مخالف اصلی نتانیاهو یعنی گیدعون ساعر پیوست. زئیف الکین، وزیر پیشین دولت نتانیاهو یک روز پس از انحلال کنست رژیم صهیونیستی اعلام کرد از لیکود جدا شده، به حزب «امید جدید» به رهبری «گیدعون ساعر» خواهد پیوست. با این جدایی مجموعه‌ای از مخالفان لیکودی نتانیاهو در این حزب تازه تأسیس گرد هم جمع آمده‌اند.
براساس آخرین نظرسنجی انجام شده توسط مؤسسه «پنلز پالتیکز» با جدا شدن «الکین» از لیکود در این شرایط لیکود در صورت برگزاری انتخابات در همین روز تنها به 26 کرسی دست خواهد یافت. این در حالی است که دو نظرسنجی قبل از انحلال کنست برای لیکود 29 و 28 کرسی را نشان می‌دادند. اما حزب «امید جدید» از 18 کرسی به 21 کرسی رسید . این نشان می‌دهد کرسیهای از دست رفته لیکود، به سبد رقیب او گیدعون ساعر ریخته شده است. این به معنی آن است که جامعه رژیم صهیونیستی هم در حال عبور از نتانیاهو است. چرا که مخالفان او هر روز بیشتر و کرسیهای او هر روز کمتر می‌شوند.
دلایل انزوای نتانیاهو
با مرور روند حرکتی احزاب رژیم صهیونیستی از سال 2015 تاکنون شاهد پدیدهای هستیم که شاید بتوان آن را نتانیاهو گریزی نامید. تمام کسانی که امروز به عنوان مخالف و اپوزیسیون روبروی نتانیاهو قرار گرفته‌اند آنهایی هستند که طی سالهای گذشته به عنوان همپیمان یا نیروی تحت امر با او کار کرده‌اند و پس از آن با فرار از نتانیاهو به مخالف او تبدیل شده‌اند. این پدیده حاصل رفتار فردی و نوع عملکرد او است.
یک جانبه گرایی نتانیاهو
یکی از ویژگیهای نتانیاهو طی 13 سال نخست وزیری‌اش این بوده که همواره اقداماتی را که قصد اجرای آنها را داشته با هر شرایطی در کابینه و کنست به تصویب رسانده است. در کابینه‌هایی که نتانیاهو تشکیل داده کمتر مسئله‌ای با مشورت و با خواست دیگر وزیران به تصویب رسیده‌اند. بلکه آنچه به عنوان مصوبات کابینه بیرون آمده، خواست نتانیاهو بوده است و بس. این یکجانبه‌گرایی موجب شده لشکری از وزیران مخالف نتانیاهو حالا در عرصه انتخابات رژیم صهیونیستی تنها با انگیزه مقابله با نتانیاهو وارد میدان شوند.
حذف رقبا
یکی دیگر از ویژگیهای نتانیاهو طی سالهایی که قدرت را چه در حزب لیکود و چه در کابینه رژیم صهیونیستی در اختیار داشته، حذف تمام کسانی است که به عنوان جایگزین نتانیاهو به جایگاهی که او در اختیار دارد نزدیک شده‌اند.
در حزب لیکود گدعون ساعر به عنوان نامزد ریاست، در انتخابات درون حزبی خود را مطرح ساخت. همین امر موجب شد در داخل لیکود توسط نتانیاهو بایکوت شده، هیچ جایگاهی به او اختصاص داده نشود. ساعر با آنکه نفر اول فهرست لیکود بود حتی به عنوان گزینه وزارت نیز مطرح نشد.
همین فرآیند در سال 2017 در مورد «یسرائیل کاتس» نیز اجرا شد اما کاتس با اعلام رسمی اینکه هرگز قصد ریاست بر لیکود را ندارد به مرور از انزوا خارج شد و هم اکنون وزارت دارایی را در اختیار دارد.
در خارج از حزب لیکود نیز کسانی چون اسحاق هرتزوگ، یَئیر لَپید، موشه یعلون، گابی اشکنازی، آویگدور لیبرمن و در کابینه اخیر بنی گانتس ، بایکوت و انزوا توسط نتانیاهو را تجربه کردند و حالا در صف مخالفان نتانیاهو قرار دارند.
این رویکرد نتانیاهو چهارمین انتخابات را در رژیم صهیونیستی طی 2 سال رقم زده است. حال باید دید آیا این بار نتانیاهو سقوط خواهد کرد یا اینکه باز هم با حیله‌ای بر لشکر مخالفان تفوق خواهد یافت؟
انتهای پیام/
