به گزارش ایرنا، محمدرضا مقدسی شامگاه سه‌شنبه در همایش تخصصی روز شعر و ادب فارسی که با حضور جمعی از شاعران و ادبای مراغه برگزار شد، افزود: دوستی نزدیکی استاد شهریار با سهند تا جایی ادامه یافت که هر دوست داشتند که در خانه‌ای مشرف به کوه سهند در روستای علویان مراغه تا آخر عمر در همسایگی همدیگر زندگی کنند.
وی با بیان اینکه شهریار فردی قلندر، ریزبین و نکته‌سنج بود، اضافه کرد: ارتباط نزدیک و صمیمی این دو شاعر به جایی رسیده بود که همسر شهریار در منزل سهند در تهران دارفانی را وداع گفت.
وی با اشاره به ابعاد زندگی و شخصیتی «سهند» به عنوان شاعری بزرگ، گفت: این شاعر پرآوازه با وجود اینکه در سال‌های گذشته مورد کم‌مهری قرار گرفته، اما شاعری با روح لطیف و اشعاری انسانی و شاعری جهان‌شمول بود.
وی افزود: اشعار «سهند» مملو از اعتقاد و ایمان بوده و توهین به مقدسات، اعتقادات و ارزش‌های اسلامی در شعرهایش جایی نداشت و حتی در واپسین سال‌های زندگی خود اشعاری انقلابی در رثای امام خمینی (ره) نیز سروده بود.
وی ادامه داد: متاسفانه «سهند» به عنوان شاعری بزرگ که اشعارش در آن سوی مرزها چاپ و منتشر شده و حتی تندیسش در نقاط مختلف جهان نصب شده، در شهر و دیارش، مهجور و در حال فراموشی است.
وی اضافه کرد: امروز نیز باید تندیس این شاعر بزرگ شهر خطه آذربایجان همچون تندیس استاد کریمی و استاد حیدر عباسی در یکی از میادین شهر مراغه نصب شود چراکه این خواست قلبی اهل فرهنگ و ادب این دیار است.
اشعار شهریار بهترین معرف فولکلور آذربایجان است
عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر مراغه نیز در این همایش نیز با اشاره به نقش اشعار استاد شهریار در معرفی فولکلور آذربایجان گفت: شعرهای این استاد بزرگ شعر و ادب در منظومه هایی چون «حیدربابای سلام» آداب و رسوم مردمان را به نمایش گذاشته است.
رضا عسکری افزود: در روزگاری که رسوم گذشتگان در حال فراموشی است، اشعار شهریار در معرفی فولکلور آذربایجان در حال فراموشی است.
وی با بیان اینکه آداب و رسوم هویت هر ملت است ادامه داد: استاد شهریار با تصویرگری از فرهنگ غنی و رسوم گذشته آذربایجان، منظومه حیدربابایه سلام را به یادگاری بزرگ برای ادبیان منطقه تبدیل کرد.
به گزارش ایرنا، آیین گرامیداشت روز شعر و ادب فارسی به مناسبت بزرگداشت سالروز ولادت استاد شهریار چند روز قبل در خانه تاریخی خیابانی مراغه برگزار شده بود و شامگاه سه‌شنبه نیز محفلی با همین عنوان به صورت تخصصی و با جمع ادبا و شاعران مراغی برپا شد.
