افزایش ۱۴ هزار میلیارد تومانی بدهی‌های شهرداری در طول تنها ۴۳ روز بعید و دور از ذهن است و این رقم -یعنی ۱۴ هزار میلیارد تومان- عدد کوچکی نیست و از کل درآمد نفتی ایران در سال ۱۳۹۹ بیشتر است. شاهدی بر نبود شفافیت در شهرداری تهران که با توجه به برنامه‌های انجام شده در این زمینه از جمله راه‌اندازی «سامانه شفافیت»، می‌توان از آن با عنوان «شفافیت کاریکاتوری» یاد کرد که در آن، نه تنها عموم مردم به اطلاعات دسترسی ندارند، که نفر اول مدیریت شهری هم از دسترسی به آمار دقیق محروم است. چرا که پس از اعلام آخرین آمار بدهی از سوی زاکانی، یک عضو باسابقه شورای شهر تهران که معاون قالیباف در دوران تصدی او بر شهرداری بود هم از اعلام این آمار ابراز تعجب کرد. ناصر امانی که عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر هم است در این باره می‌گوید: «حتی ۶۵ هزار میلیارد هم رقم واقعی نیست و تعجب کردم وقتی آقای زاکانی رقم بدهی را ۸۰ هزار میلیارد تومان اعلام کردند. نمی‌دانم این مابه‌التفاوت ۱۵ هزار میلیارد تومان بدهی اسمی که معاونت مالی شهرداری به ما گفته است چیست و باید از معاون مالی بپرسم و ببینم آیا موضوع جدیدی کشف شده است که اعلام شده شهرداری ۸۰ هزار میلیارد تومان بدهی دارد.»
در حالی‌که یکی از منافذ اصلی فساد در همه سازمان‌ها موضوع «عدم شفافیت» و غیر قابل دسترس بودن آمار از جمله اسناد مالی برای ناظران و خبرنگاران است، سامانه شفافیت تهران هم در بسیاری از موضوعات آماری ندارد یا آمار مربوطه ناقص و البته مربوط به ماه‌ها قبل است و به‌روز نشده است. واضح است که تعدد و تفاوت آمارها درباره «ابر‌بدهی» شهرداری می‌توانست با در اختیار عموم قرار گرفتن اطلاعات وجود نداشته باشد و بدون صرف هزینه‌های کلان و تنها با نظارت عموم، به مبارزه با فساد رفت. نکته آخر اینکه احتمالا بخشی از این اختلاف ارقام مربوط به سود تسهیلات است که ارائه اطلاعات دقیق درباره آنها همچنین می‌تواند به جلوگیری از انتشار اخبار سوء و تشویش اذهان شهروندان کمک کند.
