عصر ایران- در مستند تلویزیونی «سوریه، سرزمین شگفتی‌ها» که به قصد معرفی جاذبه‌ها وظرفیت‌های اقتصادی سوریۀ پس از جنگ، از شبکۀ اول سیما پخش می‌شد و در برنامۀ شامگاه 30 شهریور به دفعات از حسن روحانی رییس جمهوری پیشین ایران انتقاد شد که چرا طی 8 سال ریاست جمهوری به استان «لاذقیه» سفر نکرده در حالی که ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه 3 بار رفت.
لاذقیه یکی از دو استان سوریه است که به دریا راه دارد و با ترکیه هم مرز است. بندر لاذقیه از طبیعت زیبا و بکری برخوردار است و سواحل مدیترانه‌ای آن به لحاظ اقلیمی و طبیعی و نه امکانات گردشگری به ساحل‌های ترکیه شباهت دارد با این تفاوت که در ترکیه به درآمدهای سرشار گردشگری انجامیده و در سوریه از این ظرفیت استفاده نشده است.
مستند «سوریه، سرزمین شگفتی‌ها» را گروه «ثریا»ی شبکۀ اول تلویزیون تولید می‌کند و تا‌کنون دو فصل آن به نمایش درآمده و در پی آن است که تصویر متفاوتی از سوریه ارایه دهد تا فعالان اقتصادی به سرمایه گذاری و کار تجاری در این کشور، علاقه‌مند شوند.
در این قسمت که در بهار 1400 ضبط شده بارها آرزو شد که دولت آینده «پای کار» باشد و کم‌کاری در عقد قرارداد ها جبران شود.
تصویر ساختمان تازه‌ساز کنسول‌گری ایران در لاذقیه هم نشان داده شد که پرچم جمهوری اسلامی ایران در آن در اهتزاز است اما از این که هنوز فعال نیست انتقاد شد.
مهم ترین اشارات یا انتقادات - چه در قالب گفتار متن و چه از زبان گزارشگر- مقایسۀ رییس جمهوری روسیه با رییس جمهوری پیشین ایران بود و این که پوتین سه بار به لاذقیه سفر کرده ولی روحانی نرفته است.
هر چند دقایقی بعد توضیح دادند که روسیه در لاذقیه پایگاه نظامی داشته و گفته نشد که پوتین مستقیما به این پایگاه رفت و پس از آن بشار اسد هم آمد.
همچنین پوشاندن چهرۀ فردی که به عنوان فعال اقتصادی مقابل دوربین قرار گرفت نشان می داد ملاحظات امنیتی هم مؤثر بوده است.
یک کارشناس اقتصادی دربارۀ لاذقیه به ما گفت: انتظار سرمایه گذاری و تجارت با سوریه به صرف نمایش مناطق زیبای سواحل مدیترانه مانند این است که توقع داشته باشیم سرمایه گذاران خارجی به صرف تماشای زیبایی‌های کیش مشتاق تجارت با ایران شوند حال آن که می دانیم عوامل و موانع دیگر نیز دخیل است.
مهم ترین نکته دربارۀ لاذقیه، شباهت آن با سواحل ترکیه در دریای مدیترانه از نظر ظرفیت گردشگری است حال آن که ما از ظرفیت‌های گردشگری خودمان نمی‌توانیم استفاده کنیم و مشخص نیست چگونه می‌توان در این زمینه در لاذقیه سرمایه گذاری کرد.
جالب است بدانیم رییس جمهوری روسیه برای سرمایه گذاری یا استفاده از آب و هوای مطبوع لاذقیه به این استان سوریه سفرنکرد بلکه به قصد دیدار از پایگاه هوایی «حمیمیم» و پس از آن پایگاه دریایی در بندر طرطوس رفته بود و 20 آذر 1396 مشخصا با این هدف که دستور خروج نیروهای روسیه از سوریه را صادر کند. حال آن که ایران همواره تأکید داشته تنها نیروهای مستشاری میفرستاده است و رییس جمهوری ایران نیز عالی ترین مقام نظامی نیست.
طبیعت زیبا و سواحل بندر لاذقیه نشان می داد چنانچه سایۀ جنگ به تمامی دور باشد این منطقه می تواند به یکی از کانون های گردشگری تبدیل شود اما آیا می توان از صنعت توریسم در ایران که به خاطر کرونا به خاک سیاه نشسته و سیاست‌های رسمی هم توریسم با سوریه را تنها در قالب گردشگری مذهبی تعریف کرده چنین انتظاری داشت؟
جدای اینها می‌توان گفت مستند سوریه سرزمین شگفتی‌ها به سبب تصویر متفاوتی که از این کشور جنگ زده ارایه داده موفق بوده است و باید دید آیا آرزوی برنامه‌سازان ثریا برای سفر یک رییس جمهوری ایران به لاذقیه در دورۀ سید ابراهیم رییسی محقق می‌شود یا نه.
