به گزارش اقتصادآنلاین، همچنین ممکن است آن را ویتامین محلول در چربی بشنوید، به این معنی که برای حل شدن در بدن شما به چربی نیاز دارد.
اکثر مردم برای سلامتی به‌اندازه کافی ویتامین ای در رژیم غذایی خود دریافت می‌کنند. اگر سطوح بدن شما پایین است، احتمالاً به این دلیل است که جذب ویتامین یا چربی موردنیاز بدن برای بدن شما سخت‌تر است.
این ممکن است به دلیل مشکلات ژنتیکی یا بیماری‌هایی مانند کرون یا فیبروز کیستیک باشد. اگر بیماری دارید که سطح ویتامین ای شما را مختل می‌کند، پزشک ابتدا بر درمان آن علت اصلی تمرکز می‌کند.
باگذشت زمان، اگر بیماری دارید که سطح ویتامین ای شما را پایین نگه می‌دارد، ممکن است بیشتر بیمار شوید و ممکن است کنترل یا هماهنگی برخی از حرکات بدن را از دست بدهید (این حالت آتاکسی نامیده می‌شود). آسیب عصبی می‌تواند باعث درد و ضعف در دست‌ها و پا‌های شما شود (که نوروپاتی محیطی نامیده می‌شود) و همچنین مشکلات بینایی (رتینوپاتی). در صورت مشاهده هر یک از این علائم که ممکن است دلایل دیگری نیز داشته باشد، با پزشک مشورت کنید.
در اینجا مقادیر توصیه شده است:
۰ تا ۶ ماه: ۴ میلی‌گرم (میلی‌گرم)
۷-۱۲ ماه: ۵ میلی‌گرم
۱-۳ سال: ۶ میلی‌گرم یا ۹
۴-۸ سال: ۷ میلی‌گرم یا ۱۰.۴
۹-۱۳ سال: ۱۱ میلی‌گرم یا ۱۶.۴
۱۴ به بالا: ۱۵ میلی‌گرم یا ۲۲.۴
زنان شیرده: ۱۹ میلی‌گرم یا ۲۸.۴
روغن‌های آفتاب‌گردان و جوانه گندم منابع اصلی این ویتامین هستند و پس از آن روغن ذرت و سویا در رتبه دوم قرار دارند. مارچوبه، آووکادو و آجیل (به‌ویژه بادام) نیز مفید هستند و غذا‌های غنی شده حاوی ویتامین (از جمله ویتامین ای) مانند غلات صبحانه، آب‌میوه و مارگارین وجود دارد. برچسب مواد غذایی‌تان را بررسی کنید تا ببینید در هر وعده چقدر ویتامین مصرف کرده‌اید.
احتمالاً نیازی به مکمل ویتامین ای ندارید، زیرا بسیار کم پیش می‌آید که فردی به دلیل کمبود ویتامین ای به مشکلات سلامتی مبتلا شود، تقریباً همیشه بهترین کار این است که مواد مغذی خود را از غذا دریافت کنید.
بااین‌وجود، اگر شرایط خاصی دارید، مکمل می‌تواند به شما کمک کند. فقط ابتدا با پزشک خود مشورت کنید، زیرا مصرف بیش از حد آن می‌تواند مشکلات جدی ایجاد کند، به‌خصوص اگر برخی بیماری‌ها را دارید یا تحت درمان دارو‌های خاصی هستید.
شما نمی‌توانید در دریافت ویتامین ای از غذا‌های مصرفی زیاده‌روی کنید، اما می‌توانید با مکمل‌ها این کار را انجام دهید. مصرف بیش از حد می‌تواند باعث خونریزی بیشتر پس از آسیب شود و خطر سکته مغزی را در میان سایر مشکلات افزایش دهد. به همین دلیل است که بهتر است هر نوع مکمل را برای فرم طبیعی به بیش از ۱۵۰۰ واحد در روز و برای مصنوعی به ۱۱۰۰ واحد در روز محدود کنید.
برخی از مطالعات نشان می‌دهد که فقط دوز ۴۰۰ در روز می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهد یا بیماری چشم رتینیت پیگمنتوزا را بدتر کند.
مصرف مکمل‌ها با دارو‌های ضد انعقاد مانند وارفارین احتمال خونریزی را افزایش می‌دهد. اگر از سلنیوم، ویتامین سی و سایر آنتی‌اکسیدان‌ها نیز استفاده کنید، دارو‌های کلسترول به نام استاتین ممکن است به‌خوبی با ویتامین ای کار نکنند.
حتی ممکن است در درمان سرطان مانند شیمی‌درمانی و پرتودرمانی تداخل ایجاد کند. همیشه قبل از افزودن دارو و مکمل‌های جدید به پزشکان خود در مورد همه دارو‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، اطلاع دهید.
به نظر می‌رسد مکمل‌های ویتامین ای برای محافظت در برابر بیماری‌های قلبی یا سرطان چندان مفید نیستند، اگرچه دانشمندان به مطالعه آن ادامه می‌دهند. همین امر در مورد بیماری‌های مغزی مانند آلزایمر و بیماری‌های عصبی مانند پارکینسون صادق است. در برخی از افراد، دوز‌های بالای مکمل‌های ویتامین ای به نظر می‌رسد پیشرفت بیماری را به نام دژنراسیون ماکولا وابسته به سن که می‌تواند باعث نابینایی شود، کند، کند.
برخی از نوزادانی که قبل از ترم به دنیا می‌آیند ممکن است ویتامین ای کافی نداشته باشند، غالباً شیر مادران نارس دارای این ماده مغذی بیشتر است، اما گاهی اوقات ممکن است نوزاد شما برای سالم ماندن به مقدار بیشتری نیاز داشته باشد. هرگونه مکمل باید به مقدار دقیق توسط پزشک تجویز شود زیرا مصرف بیش از حد ویتامین می‌تواند برای کودک شما مضر باشد.
