به گزارش اقتصادآنلاین ، پروستات و مثانه بیش فعال دو بیماری بسیار متفاوت هستند. اما در مردان، هر دو بیماری می‌توانند باعث تکرر ادرار و احساس ادرار ناگهانی شوند. گرچه این می‌تواند آزاردهنده و خجالت‌آور باشد، اما قابل‌درمان است.
اندازه پروستات به‌اندازه یک گردو است. پروستات، مجرای ادراری را احاطه می‌کند، مجرای ادراری ادرار را از مثانه انتقال می‌دهد. با افزایش سن مردان غالباً پروستات آن‌ها بزرگ می‌شود. این بزرگ شدن مجاری ادرار آن‌ها را تحت‌فشار قرار می‌دهد. بزرگ شدن پروستات به‌عنوان هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات نیز شناخته می‌شود. این شرایط می‌تواند منجر به تکرر ادرار شود، یا این احساس را داشته باشد که بعد از اتمام ادرار هنوز هم احساس ادرار کاذب دارید.
بیش فعال مثانه زمانی اتفاق می‌افتد که عضلات کنترل‌کننده مثانه دیگر به‌درستی کار نکنند. این همان چیزی است که باعث می‌شود شما مجبور شوید بیشتر به دستشویی بروید. نوشیدن بیش از حد مایعات به‌ویژه نوشیدنی‌های کافئین‌دار، الکل و آب مرکبات می‌تواند باعث تکرر ادرار شود. اضافه‌وزن همچنین می‌تواند به مثانه فشار وارد کند. گاهی اوقات، بیش‌فعالی مثانه می‌تواند از علائم بیماری‌های سیستم عصبی مانند بیماری پارکینسون یا مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) باشد.
عضلات اطراف مثانه با افزایش سن ضعیف می‌شوند. این اتفاق می‌تواند پس از درمان سرطان پروستات نیز رخ دهد. انواع مختلف تمرینات می‌تواند برای مردان مبتلا به پروستات یا مثانه بیش فعال مفید واقع شود. تمرینات کیگل یا دیافراگم لگنی می‌تواند عضلات کف لگن را تقویت کرده و این تمرینات کمک می‌کنند تا ادرار را کنترل کنید.
ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی، آهسته دویدن، شنا و تنیس نیز مفید هستند. این ورزش‌ها و سایر تمرینات هوازی می‌توانند به شما در حفظ وزن سالم کمک کنند.
تمرینات کیگل برای تقویت عضلات کف لگن طراحی شده‌اند. تمرینات کیگل اغلب به‌ویژه بعد از زایمان برای خانم‌ها توصیه می‌شوند. اما دیابت، جراحی پروستات و مثانه پرکار همچنین می‌توانند عضلات کف لگن را ضعیف کنند. تمرینات کیگل تقریباً در هر زمان قابل انجام است. همچنین این تمرینات به تجهیزات خاصی احتیاج ندارند. اما ممکن است انجام صحیح تمرینات و داشتن تمرکز هنگام انجام این تمرینات لازم باشد.
ابتدا باید عضلات کف لگن خود را پیدا کنید. برای این کار، ادرار کردن را شروع کنید و پس از چند ثانیه، ادرار کردن را متوقف کنید. روی عضلات موردنظر خود تمرکز کنید. این عضلات کف لگن شما هستند.
تمرینات کیگل خود را با مثانه خالی آغاز کنید. دراز بکشید و زانو‌ها را خم کرده و از هم جدا کنید.
عضلات کف لگن خود را به مدت سه ثانیه سفت کرده و سپس آن‌ها را برای سه ثانیه شل کنید. این حرکت چند بار تکرار کنید. حتماً فقط روی عضلات کف لگن تمرکز کنید. به‌زودی قادر خواهید بود این کار را در حالت نشسته یا ایستاده نیز انجام دهید.
ورزش منظم فواید زیادی برای سلامتی دارد. سلامت قلب و عضله به فعالیت بدنی مکرر بستگی دارد.
ورزش می‌تواند به شما در کاهش وزن اضافی و رسیدن به وزن سالم کمک کند. طبق مرکز پزشکی دانشگاه راش، حفظ وزن سالم می‌تواند به کاهش خطر مشکلات پروستات کمک کند. ورزش همچنین به تعادل هورمون‌های بدن کمک می‌کند که بر پروستات تأثیر می‌گذارند. پزشکان داشتن وزنی سالم برای کاهش علائم بیش‌فعالی مثانه را توصیه می‌کنند. تسلط بر تمرینات کیگل دشوار است. پزشک ممکن است، به شما کمک کند تا یاد بگیرید چگونه عضلات اصلی را تشخیص دهید.
تغییر شیوه زندگی یا استفاده از دارو‌ها نیز ممکن است مفید باشد. اگر همچنان علائمی مانند تکرر ادرار دارید، از پزشک خود در مورد سایر تمرینات یا ورزش‌ها سؤال کنید.
این مشکلات ممکن است خجالت‌آور باشند. اگر تلاش کنید تمام علائم خود را برطرف کنید، کیفیت زندگی خود را بهبود می‌دهید.
مثانه بیش فعال وضعیتی است که در آن مثانه دیگر نمی‌تواند ادرار را به طور طبیعی نگه دارد. اگر به مثانه بیش فعال مبتلا باشید، ممکن است دائماً احساس کنید که باید ادرار را دفع کنید یا ناگهان کنترل خود را از دست می‌دهید و ادرار می‌کنید. بی‌اختیاری ادرار زمانی است که کنترل مثانه خود را از دست می‌دهید.
این یک بیماری نیست بلکه این یک علائم بیماری است، بی‌اختیاری می‌تواند نشانه چیزی ساده مانند مصرف زیاد مایعات باشد. همچنین می‌تواند مشکل جدی‌تری مانند عفونت مجاری ادراری را نشان دهد.
مثانه بیش فعال: دلایل مربوط به سبک زندگی
این عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌هایی که عملکرد مثانه را کنترل می‌کنند، غیرارادی شروع به کارکردن می‌کنند. دلایل زیادی برای بیش‌فعالی مثانه وجود دارد، از جمله سبک زندگی به‌عنوان‌مثال، اگر الکل و کافئین را به مقدار زیاد بنوشید، ممکن است بیش‌فعالی مثانه را تجربه کنید.
الکل و کافئین به‌عنوان ادرار‌آور عمل می‌کنند و باعث تولید ادرار در بدن می‌شود. به‌طورکلی نوشیدن مایعات کافئین‌دار، الکلی یا غیرالکلی می‌تواند باعث بروز علائم بیش‌فعالی مثانه شود.
برخی بیماری‌ها همچنین می‌تواند منجر به بیش‌فعالی مثانه شود. سکته یا مشکلات سیستم عصبی، مانند مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) یا بیماری پارکینسون، می‌تواند باعث بیش‌فعالی مثانه شود. دیابت و بیماری‌های کلیوی نیز می‌توانند. در مردان، بزرگ شدن پروستات اغلب منجر به بیش‌فعالی مثانه می‌شود. عفونت ادراری حاد نیز می‌تواند منجر به علائمی شود که این علائم در مردان و زنان مشابه است.
بی‌اختیاری ادرار:
متداول‌ترین عفونت ادراری در هنگام حرکت باکتری‌ها از مجرای ادرار، لوله‌ای که به مثانه شما متصل شده و ادرار را از بدن خارج می‌کند، اتفاق می‌افتد.
مجرای ادرار زنان کوتاه‌تر است و دسترسی باکتری به مثانه و رشد آن در مقایسه با مردان را آسان می‌کند. طبق گزارش منبعی موثق، حدود ۵۰-۶۰ درصد زنان در طول زندگی خود دچار عفونت ادراری می‌شوند. سیستیت یا التهاب مثانه متداول‌ترین نوع عفونت ادراری در زنان بزرگسال قبل از یائسگی است. این عفونت فقط مثانه و مجرای ادرار را درگیر می‌کند.
این عفونت‌ها معمولاً وقتی گسترش می‌یابند که باکتری‌ها از مقعد به مجرای ادرار منتقل شده باشند. برخی از زنان به دلیل فعالیت جنسی بیشتر در معرض این عفونت‌ها هستند. همچنین، ازدست‌دادن استروژن پس از یائسگی، مجاری ادراری را در برابر عفونت آسیب‌پذیر می‌کند.
بیش‌فعالی مثانه
گزینه‌های درمانی برای درمان بیش‌فعالی مثانه متفاوت است. تمرینات کف لگن می‌تواند به تقویت عضلات اطراف گردن مثانه و مجرای ادرار کمک کند. کاهش وزن و زمان مصرف مایعات نیز می‌تواند مؤثر باشد.
ممکن است پزشک برای تسکین علائم، دارو تجویز کند. درمان‌های تهاجمی بیشتر شامل تزریق بوتاکس به مثانه برای کنترل بهتر حرکت عضلات نیز مؤثر است.
درمان عفونت ادراری:
ازآنجاکه انواع باکتری‌ها باعث عفونت دستگاه ادراری می‌شوند، آنتی‌بیوتیک‌ها اولین روش برای درمان هستند. نوع آنتی‌بیوتیک تجویز شده توسط پزشک به شرایط فعلی، شدت عفونت ادراری و نوع باکتری بستگی دارد.
آنتی‌بیوتیک‌هایی که معمولاً برای عفونت ادراری توصیه می‌شوند، عبارتند از:
اگر مستعد ابتلا به عفونت ادراری مکرر هستید، ممکن است پزشک برای مدتی آنتی‌بیوتیک با دوز کم را توصیه کند. مقاومت به آنتی‌بیوتیک یک مشکل روبه‌رشد است، بنابراین توصیه می‌شود که یک دوره کوتاه‌تر از آنتی‌بیوتیک‌ها را مصرف کنید.
برای زنان مستعد عفونت ادراری، می‌توان از استروژن واژینال و آب زغال اخته یا قرص برای کمک به کاهش خطر ابتلا به عفونت ادراری در آینده استفاده کرد. اگر عفونت ادراری به حدی باشد که کلیه‌ها را درگیر کند یا به تزریق آنتی‌بیوتیک‌ها نیاز داشته باشد، ممکن است که به بستری در بیمارستان نیاز باشد.
عفونت ادراری می‌تواند به مجرای ادرار و مثانه محدود شود، یا از طریق میزنای تا کلیه گسترش یابد. اگر کلیه‌ها آلوده شوند، اندام‌های شما آسیب جدی‌تری را تجربه می‌کنند. بااین‌حال، اگر عفونت ادراری به مجرای ادرار و مثانه محدود شود، نتیجه معمولاً تا زمان رفع عفونت به ناراحتی محدود می‌شود.
اگر عفونت ادراری به‌موقع درمان نشود، می‌تواند در کل سیستم ادراری و همچنین در خون پخش شود. این می‌تواند منجر به یک عفونت کشنده شود که با نام سپسیس شناخته می‌شود.
بی‌اختیاری ادرار علامت شایع عفونت ادراری است. علائم دیگر به طور معمول همراه با تمایل مکرر به ادرار رخ می‌دهد. ممکن است فردی که دارای عفونت ادراری است در حین دفع ادرار احساس سوزش کند یا متوجه خون در ادرار شود. ادرار همچنین ممکن است دارای بوی شدید یا رنگ تیره باشد. مردان مبتلا به عفونت ادراری ممکن است درد در ناحیه رکتوم را تجربه کنند، درحالی‌که زنان مبتلا به عفونت ادراری ممکن است درد در ناحیه کمر یا لگن داشته باشند.
اگر هرکدام از این علائم را دارید، باید توسط پزشک ارزیابی شوید. در صورت تشخیص عفونت ادراری، پزشک یک دوره آنتی‌بیوتیک برای شما تجویز می‌کند. احساس ناگهانی و مکرر دفع ادرار هم در بی‌اختیاری ادرار و هم در عفونت ادراری شایع است.
اگر علائم دیگری مانند ناراحتی هنگام ادرار ندارید، ممکن است به‌جای بیش‌فعالی مثانه به عفونت ادراری مبتلا شده باشید. علائم مثانه بیش فعال مستمر خواهد بود، درحالی‌که علائم عفونت ادراری ناگهانی است و همچنین ممکن است با تب همراه باشد. اگرچه هر دو مشکل ممکن است آزاردهنده باشند، اما قابل‌درمان هستند و برای تشخیص و درمان صحیح نیاز به مراقبت پزشکی دارند. در صورت مشاهده تغییر در الگوی ادرار از جمله دفعات به پزشک مراجعه کنید.
