به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از رادیو بین المللی چین، عصر روز 25 سپتامبر برابر با 3 مهر ماه بود که خانم «منگ وان جو» مدیر مالی شرکت هواوی بعد از بازداشت توسط دولت کانادا و به درخواست مقام های قضایی آمریکا به مدت هزار و 28 روز، با هواپیمای چارتری دولت چین، به سرزمین مادری اش بازگشت؛ سه سال پیش بود که آمریکا با گستاخی اقدام به آغاز جنگ تجاری و تحریم هواوی و سایر شرکت های فناوری چین کرد و در این بین، خانم منگ وان جو قربانی قدرت طلبی آمریکا شد.
سه سال از آن زمان می گذرد و مدیر مالی شرکت هواوی صحیح و سالم به سرزمین مادری اش بازگشته است و درست در همین روز، فدراسیون صنعت و تجارت سراسر چین اقدام به انتشار فهرستی از 500 شرکت خصوصی برتر این کشور در سال 2021 میلادی کرد و شرکت هواوی در این فهرست، برای ششمین سال متوالی در جایگاه اول قرار گرفت. تقریبا در همان زمان وزارت بازرگانی آمریکا نیز که هواوی را در فهرست نهادهای خود قرار داده است، اخباری منتشر کرد مبنی بر اینکه بدنبال ارتقاء و بهبود روابط تجاری خود با چین است و قصد دارد هیئتی را به منظور جستجوی فرصت های تجاری به چین اعزام کند.
چین در مبارزه سختی که سه سال طول کشید، همچنان همان چین قدیم باقی ماند و آمریکا در عمل ثابت کرد که مهار چین نتیجه ای نخواهد داشت.
افکار عمومی غرب از بازگشت مدیر مالی هواوی به چین شگفت زده شده اند. قبل از بازگشت منگ وان جو به چین، تنها 5 درصد از رسانه های جهان نسبت به پایان پرونده منگ وان جو دیدگاه مثبت داشتند و به عبارت دیگر، افکار عمومی جهان نسبت به نتیجه پرونده منگ وان جو خوشبین نبودند.
همین یک ماه پیش بود که دادگاه کانادا پرونده استرداد منگ وان جو به آمریکا را وارد فاز نهایی کرد. در آن زمان بود که رسانه های خارجی با توجه به اطلاعات قبلی درباره نتیجه پرونده منگ وان جو در کانادا اقدام به پیش داوری کردند و احتمال لغو استرداد منگ وان جو به آمریکا را تنها یک درصد گزارش دادند.
وکیل «شن کیان» (Shen Qian) که مدت های طولانی پرونده منگ وان جو را دنبال می کرد، می گوید: «در طول بازه زمانی سال 2008 تا 2018 میلادی و از میان تقریبا 800 درخواست استرداد در آمریکا، صرفا 8 مورد استرداد نهایتا توسط کانادا لغو و یا رد شده است.»
بر اساس نمایشنامه به راه افتاده توسط افکار عمومی غرب، برای آزادی منگ وان جو وجود یک پیش نیاز ضروری بود. نیم سال پیش بود که رسانه های آمریکایی اخبار مشابهی منتشر کردند مبنی بر اینکه وزارت دادگستری آمریکا در حال مذاکره با وکلای منگ وان جوست و اگر مدیر مالی هواوی به گناه خود اعتراف کند، وزارت دادگستری آمریکا می تواند پیگرد قانونی او را به تعویق بیندازد و انجام ندهد.
در ابتدا رسانه های کانادایی و آمریکایی بازگشت منگ وان جو به چین را طوری گزارش دادند که گویی او به گناه خود اعتراف کرده و جریمه سنگینی را پرداخته است. اما بعدها این اخبار رد شد و رسانه های غربی صرفا از «اصلاحات» برای لاپوشانی خود در انتشار اخبار کذب استفاده کردند.
تصحیح «سی ان ان»: «درحالیکه در اخبار قبلی عنوان شد که منگ وان جو اتهامات طرح شده از سوی آمریکا را پذیرفت اما در حقیقت او به گناه خود اعتراف نکرد.»
برخی رسانه های غربی این امر و اصلاحات رسانه های خبری را بدیهی عنوان کردند چرا که به رفتار هژمونیک و سلطه جویانه آمریکا و تعامل واشنگتن با دیگر کشورها از موضع قدرت عادت دارند. حقیقت این است که بازی آمریکا در زمینه «اعتراف گیری به گناه و مبادله آزادی» در مورد منگ وان جو تکرار نشد.
علت تغییر آمریکا چیست؟
بر اساس تحلیل صورت گرفته توسط «وانگ یونگ» استاد دانشکده روابط بین الملل دانشگاه پکن، آزادی منگ وان جو و بازگشت او به چین نتیجه قدرت دیپلماتیک قوی چین بوده است. چند روز قبل از آزادی منگ وان جو بود که نماینده چین در جریان برگزاری چهل و هشتمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل به کانادا اصرار کرد که هر چه سریع تر اشتباهات خود را اصلاح کند و بازداشت خودسرانه منگ وان جو را لغو نماید.
اوایل سال 2018 میلادی و مدت زمان اندکی بعد از بازداشت خودسرانه مدیر مالی هواوی بود که وزارت امور خارجه چین سریعا سفرای آمریکا و کانادا در چین را احضار نمود.
بازگشت منگ وان جو به چین نه تنها حاصل تلاش های دیپلمات های چینی است بلکه نتیجه پیشتیبانی و حمایت چین و مردم این کشور است.
در جولای سال جاری میلادی (2021) بود که «وندی شرمن» معاون وزیر امور خارجه آمریکا به چین سفر کرد؛ در آن زمان بود که چین دو فهرست منتشر کرد که آزادی منگ وان جو به عنوان یکی از 26 موضوعی بود که چین رو در رو به آمریکا ارائه و بر ضرورت حل و فصل آن تاکید کرد.
باید گفت که تکیه بر اصطلاح «قدرت» برای تحریم علیه چین امروز کارایی ندارد و آمریکا صرفا یک راه دارد و آن بازگشت به مسیری منطقی است.
بدیهی است که پرونده منگ وان جو اساسا یک دستکاری و تحریف سیاسی محسوب می شود.
در ماه مه سال 2019 میلادی بود که دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا شرکت هواوی را در فهرست نهادهای خود قرار داد و شرکت های آمریکایی را از عرضه کالاها به هواوی منع کرد. از آن زمان به بعد بود که آمریکا در مه و آگوست 2020 و آوریل 2021، سه بار اقدام به تشدید تحریم های خود علیه هواوی کرد. آمریکا گام به گام در تلاش برای سرکوب شرکت های فناوری چین قدم برداشته است.
با این حال، همه چیز معکوس شده است. در سال 2020 میلادی بود که درآمد کلی هواوی رشدی 11.2 درصدی را تجربه کرد و سود آن 10.4 درصد افزایش داشت و به این ترتیب آمریکا در سرکوب شرکت های چین از طریق تحریم به موفقیتی نرسید.
درست در روز بازگشت منگ وان جو به چین بود که «جینا ریموندو» وزیر بازرگانی آمریکا در مصاحبه ای با روزنامه «وال استریت ژورنال» گفت که بدنبال بهبود روابط تجاری بین آمریکا و چین است.
به نظر می رسد که رویکرد آمریکا از تحریم تا تعامل و مشارکت فعال در حال تغییر است. در حقیقت، این همان رویکردی است که دولت بایدن بدنبال انجام آن است تا یک چهره مسئولانه تری از آمریکا به تصویر بکشد و در این بین، در مقایسه با خروج آمریکا از توافقنامه های جهانی و تحریم های مکرر دولت قبلی آمریکا، همکاری به شعار دولت فعلی آمریکا تبدیل شده است.
آمریکا همواره می خواهد نقش قانونگذار را ایفا کند. این کشور در حال حاضر بدنبال تغییر قیافه است اما اساسا واشنگتن همواره یک قانون شکن بوده است و حقیقت این است که آمریکا در جایگاه داوری درباره قوانین بین المللی نیست.
به محض بازگشت منگ وان جو به چین، رسانه های آمریکایی سیگنال های مثبتی در تیتر اخبار خود منتشر کردند؛ سیگنال هایی که احتمال دارد از شدت اصطکاک بین چین و آمریکا کم کند.
چین با گذشت سه سال، روز به روز بیشتر نسبت به رویکرد آمریکا و ماهیت این کشور در مهار توسعه خود آگاهی کسب کرده است. «لی های دونگ» استاد دانشگاه روابط خارجی چین بر این باور است که تاکید چین بر احترام متقابل، سود متقابل و همکاری برد-برد در طول سال های اخیر هیچ تغییری نکرده اما این کشور، در قدرت درک و اقدامات دیپلماتیک خود مسیری رو به پیشرفت را پیش گرفته است. برای مثال، چین صراحتا سه خط قرمز و دو لیست را برای دفاع قاطعانه از جایگاه خود ارائه کرده است که باعث می شود آمریکا بر اساس منافع بلند مدت اقدام به تصمیم گیری کند.
آزادی منگ وان جو به تغییر سبک دیپلماتیکی چین نیز بی ربط نیست که در پشت پرده آن، تغییر زمان و شرایط نهفته است.
این گزارش در حالی منتشر می شود که نتیجه تحقیقات اخیر انجام شده توسط مرکز تحقیقاتی «پیو» در آمریکا نشان می دهد که صرفا 44 درصد از بزرگسالان در این کشور عمکلرد دولت بایدن را تائید می کنند. از طرف دیگر، از آوریل به بعد، اعتماد مردم آمریکا به سران دموکراتیک کنگره کشورشان 11 درصد کاهش داشته است؛ در مقابل، طبق نظرسنجی انجام شده در چین توسط دانشکده کندی دانشگاه هاروارد به مدت 10 سال متوالی، میزان رضایت مردم چین از دولت و حزب کمونیست هر سال بیش از 90 درصد بوده است.
با نگاهی عمیق تر به خوبی می توان به این درک رسید که جنگ تجاری واشنگتن علیه چین هیچ گاه در طول دوران دو دولت آمریکا (ترامپ و بایدن) متوقف نشده ولی در عین حال، هدفی که آمریکا اساسا امیدوار به محقق کردن آن بوده نیز تاکنون حاصل نشده است.
«لی های دونگ» می گوید: جنگ تجاری خسارت زیادی به آمریکا وارد کرده است که یکی از این خسارت ها، خسارت به اعتبار آمریکاست! آمریکا امیدوار است که شرکت هایش، مردم آمریکا را برای خرید کالاهای آمریکایی و ارتقاء وضعیت اشتغال و درآمد آمریکایی ها استخدام کند اما این در حالیست که در حال حاضر شکاف بین غنی و فقیر در آمریکا افزایش یافته و نرخ بیکاری در این کشور رشد داشته است. آمریکا امیدوار است که اقتصاد چین را مهار کند و سیاست جداسازی از چین را پیش بگیرد اما حجم تجارت بین چین و آمریکا نه تنها کاهش نداشته که افزایش نیز داشته است. حجم تجارت دوجانبه کالا بین چین و آمریکا بر مبنای دلار در هفت ماه اول سال جاری میلادی (2021) نسبت به دوره مشابه سال 2020، 40 درصد افزایش داشته است.
هدف آمریکا در سرکوب چین محقق نشده است. بعد از سه سال هدف اصلی واشنگتن در کاهش کسری تجاری آمریکا با چین حاصل نشده است. بر اساس داده های وزارت بازرگانی آمریکا، کسری تجاری آمریکا در ماه ژوئن در مقایسه با ماه مه 6.7 درصد افزایش داشته و به سطح رکورد 75.7 میلیارد دلاری رسیده است.
اقدامات آمریکا در راستای مهار چین هیچ تاثیری در بر هم زدن آرامش دریای اقتصاد چین نداشته است. از طرف دیگر، اپیدمی قرن نیز بار دیگر پیشرفت مداوم و طولانی مدت کشتی غول پیکر چین را به تصویر کشید.
چین تنها کشور دنیا با سریع ترین سرعت احیا از پیامدهای کرونا محسوب می شود که در عین حال بیشترین دوزهای واکسن ضد کرونا را به جهان عرضه کرده است؛ در عوض، آمریکا کشوری است که بیشترین تعداد دوزهای واکسن کرونا در جهان را احتکار کرده است ولی باز هم بیشترین آمار مبتلایان و تلفات ناشی از بیماری کووید-19 در جهان را دارد.
لی های دونگ می گوید: «فلسفه دیپلماسی چین سودرسانی به همه طرفین است در حالیکه فلسفه دیپلماتیک آمریکا آشفته ساختن جهان است. فلسفه دیپلماتیک چین با نگاهی به روند آینده نشاط و سرزندگی خود را فراتر از زمان به تصویر کشیده است که نه تنها نماد فرهنگ و منافع چین است بلکه نیازهای مربوط به یکپارچگی و توسعه نزدیک تمامی کشورهای دنیا را نیز تامین می کند.»
اهمیتی ندارد که آمریکا تا چه اندازه می تواند به تغییر چهره خود بپردازد چرا که باور چین این است که مسیر خودش را در راستای قوی تر شدن پیش بگیرد و در پروسه تاریخی و برگشت ناپذیر جوان سازی عظیم ملت چین گام بردارد.
انتهای پیام/