خبرگزاری مهر، گروه استان ها- مریم شریفی: برای دومین سال متوالی ویروس منحوس کرونا پای خاکی زائران حسینی را دربند دارد اما هیچ نیرویی در هیچ برهه زمان نتوانسته است مانعی برای پرواز دل‌های حسینی تا حرم عشق شود.
موکب‌های جاماندگان حسینی باهدف تداعی لحظات شورآفرین پیاده‌روی اربعین چند سالی است که فعالیت خود را آغاز کرده است.
در موکب‌های جاماندگان پیاده‌روی اربعین همه چیز درست به همان صورتی که در مسیر پیاده‌روی زوار از نجف تا کربلا وجود دارد بازسازی شده است.
از چای شیرین عراقی گرفته تا واکس زدن کفش‌ها و خدمات پزشکی بدون پیچ کم‌وکاستی مهیا است.
اگر چه مسیر اربعین و ماکت ها واقعی نیستند اما عاشقی کردن ها همه واقعی است، سرت را به هر طرف بچرخانی گروهی را می بینی که به ارباب بی کفن ابراز ارادت می کنند اگرچه مسیر اربعین و ماکت‌ها واقعی نیستند اما عاشقی کردن‌ها همه واقعی است. سرت را به هر طرف که بچرخانی گروهی را می‌بینی که تلاش می‌کنند با روش خودشان رسم عاشق بودن را به جا بیاورند و ارادت خود را به ارباب بی کفن نشان دهند.
گروهی روی زمین نشسته‌اند و کفش‌های مردم را واکس می‌زنند، عده‌ای پذیرایی می‌کنند موکب هایی هم هستند که رایگان برای مردم چادر می‌دوزند و خدمات پزشکی ارائه می‌دهند.
گروه‌های کوچک و بزرگ دسته‌های عزاداری که با نوای (حسین حسین) دل‌ها را هوایی کرده‌اند در گوشه‌گوشه مسیر دیده می‌شوند.
حضور جانبازان که با ویلچر در مسیر تردد می‌کنند و کودکانی که بر دوش پدران خود از بالا با هیجان همه چیز را دنبال می‌کنند توجه ما را به خود جلب می‌کند.
نمایش تعزیه در موکب‌ها هم با استقبال بسیار زیادی همراه است و مردم با اشک و علاقه تا انتهای تعزیه را دنبال می‌کنند.
زهرا کریمی که پیش‌ازاین چندین بار به پیاده‌روی اربعین رفته است به خبرنگار مهر می گوید: اینجا همه چیز درست شبیه همان پیاده‌روی اربعین در کربلا است و با آمدن در این موکب‌ها همان حال و هوای معنوی برایم زنده شده است.
فرزاد مکتبی یکی از موکب دارانی است که در غرفه خود با ارائه مسابقات نقاشی برای کودکان و مشاوره برای مادرانشان تلاش می‌کند تا سهمی در قافله محبان اهل‌بیت داشته باشد. او هم توضیح می دهد: همان‌طور که می‌بینید استقبال بسیار زیاد است و آرزو دارم بتوانم سال آینده به کودکان مسیر کربلا خدمت کنم.
آرزودکان کودکان در موکب جاماندگان برآورده شد
موکب کمیته امداد حضرت امام خمینی بیشتر از بقیه موکب‌ها توجه ما را به خود جلب کرد. در این موکب برگه‌هایی در اختیار کودکان قرار داده می کوشد تا آرزوهای خود را روی آن بنویسند، آرزوهای به‌ظاهر کوچکی که دست‌های خالی بزرگ‌ترهایشان توان برآورده‌کردنش را نداشت و کسانی که به غرفه‌ها مراجعه می‌کردند با خواندن نامه فرشتگان کوچک در حد توان آن را برآورده می‌کردند.
از عروسک و دفتر و قلم تا آرزوی زیارت و شفای مریضان را در برگه‌های کودکانه آنها می توانستیم بخوانیم و چه زیبا مردم ما دست خدا می‌شدند و آرزوها را محقق می‌کردند.
رضا کوچک زایی کارمند کمیته امداد از فرصت به وجود آمده در غرفه حضرت امام برای کمک به کودکان بدون حامی استفاده می‌کند و با معرفی آنها تلاش می‌کند برای کودکان حامی بیابد.
فرزانه بهمنی نیا هم در قرفه خیاطی، هرروزه از ساعت ۴ تا ۱۲ شب برای مردم رایگان چادر می‌دوزد و می گوید شمار چادرهایی که در این چندروزه دوخته از دستش خارج شده و مردم استقبال خوبی دارند.
اشک‌ها واقعی مرثیه‌ها سوزناک و خدمت‌ها مخلصانه و بی‌ریا و چه کم دارد این زیارت اگر خدا قول کند، همان خدای که همیشه به کم بنده‌های خود راضی می‌شود،
انشا الله زیارتتان قبول حق و شفاعت امام حسین (ع) در روز محشر روزیتان شود.
