به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، طبق برخی آیات قرآن و احادیث اسلامی، هر پیامبری که به نبوت مبعوث می‌شد، از دورانی به نام آخرالزمان و فتنه‌های فراگیر آن، سپس ظهور فردی مقدس خبر می‌داد که بشریت را از لابلای شدائد آخرالزمانی و فتنۀ شیاطین به بهشتی موعود یا همان سرزمین ظهور سوق می‌دهد و در نقطه نقطۀ آن سرزمین مقدس، افراد صالحی را می‌گمارد تا به آبادانی آن و رشد و ارتقای انسان‌ها یاری رسانند. همچنان که در آیۀ 128 سورۀ اعراف خداوند از زبان موسای نبی به یکی از بشارت‌های ایشان اشاره کرده، می‌فرماید «قالَ مُوسى لِقَوْمِهِ اسْتَعینُوا بِاللَّهِ وَ اصْبِرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ یُورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقین؛ موسى به قوم خود گفت: «از خدا یارى جویید و پایدارى ورزید، که زمین از آنِ خداست؛ آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد مىدهد؛ و فرجام [نیک] براى پرهیزگاران است.»
امام باقر (ع) در تأویل این آیه فرمود: در کتاب على علیه السلام دیدیم که (دربارۀ آیه) «إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ یُورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقین» نوشته است من و خاندانم، کسانى هستیم که خدا زمین را به ما واگذار کرده و ماییم متقین و همه زمین از آن ما است. أَنَا وَ أَهْلُ بَیْتِیَ الَّذِینَ أَوْرَثَنَا اللَّهُ الْأَرْضَ وَ نَحْنُ الْمُتَّقُونَ وَ الْأَرْضُ کُلُّهَا لَنَا ... و هر چه از آن زمین استفاده کند حق اوست، تا زمانى که قائم از خاندان من با شمشیر ظاهر شود، آنگاه او زمینها را تصرف و از متصرفین جلوگیرى و آنها را از آنجا اخراج کند- همچنان که رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله زمینها را تصرف و از متصرفین جلوگیری کرد ــ مگر زمین‌هایى که در دست شیعیان ما باشد که حضرت قائم علیه السلام نسبت به آنچه دست ایشان است با خود آنها مقاطعه بندد و زمین را در دست ایشان باقى گذارد.» (الکافی، ج1، ص407) همچنین خداوند در آیۀ 105 سورۀ انبیاء سخن از وعدۀ ارث رساندن زمین به بندگان صالح خود در کتاب زبور داده، می‌فرماید «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون؛ و در حقیقت، در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد.»
از این جهت است که با مطالعۀ متن بر جا مانده از کتب مقدس رسولان الهی (هرچند تحریف‌شده) به جزئیاتی از وقایع آینده می‌رسیم؛ مثلاً انجیل یوحنا مشهور به مکاشفات عیسی (ع) است که آخرین کتاب از کتب عهد جدید مسیحیان شمرده می‌شود. در این کتاب از زبان عیسی (ع) به ذکر وقایعی از آینده از جمله ظهور پیامبر اسلام (ص) و حوادث آخرالزمان پرداخته شده است.
در سایر انجیل‌ها نیز علاوه بر اینها به ظهور فردی منجی در آخرالزمان به نام «پسر انسان» پس از دورانی از محنت‌ها و شداید بشارت داده شده است. این عبارت تقریباً بیشترین مفهوم از مفاهیم انجیل را به خود اختصاص داده به گونه‌ای که در مجموعِ اناجیل چهارگانه، 104 بار به وجود مقدسی به نام «پسر انسان» اشاره شده است. مطابق نوشته مستر هاکس آمریکایی در کتاب " قاموس کتاب مقدس" این واژه 80 بار در انجیل آمده است که تنها 30 مورد آن به حضرت عیسی(ع) قابل تطبیق است. (هاکس/ 1377: ص 219) اما 50 مورد دیگر آن از یک منجی سخن می‌گوید که در پایان روزگار یعنی آخرالزمان ظهور خواهد کرد و عیسی(ع) نیز با او خواهد آمد و او را جلال و عظمت خواهد داد
در ادامه، به بخش‌هایی از آیات انجیل دربارۀ وقایع آخرالزمان و بشارت منجی (پسر انسان) اشاره می‌شود:
1ـ «و چون او بر کوه زیتون مقابل هیکل نشسته بود ... از وى پرسیدند: ما را خبر ده که این امور کى واقع مى شود؟ و علامت نزدیک شدن این امور چیست؟ آنگاه عیسى در جواب ایشان سخن آغاز کرد که: زنهار کسى شما را گمراه نکند. زیرا که بسیارى به نام من آمده خواهند گفت که: من هستم، و بسیارى را گمراه خواهند کرد، اما چون جنگها و اخبار جنگها را بشنوید مضطرب نشوید; زیرا که وقوع این حوادث ضرورى است. لیکن انتها هنوز نیست، زیرا که اُمتى بر اُمتى و مملکتى بر مملکتى خواهند بر خاست، و زلزله‌ها در جایها حادث خواهد شد و قحطى‌ها و اغتشاش‌ها پدید مى‌آید و اینها ابتداى دردهاى زه است. لیکن شما از براى خود احتیاط کنید ... اما از آن روز و ساعت غیر از پدر هیچ کس اطلاع ندارد نه فرشتگان در آسمان و نه پسر هم. پس بر حذر و بیدار شده دعا کنید، زیرا نمى‌دانید که آن وقت کى مى شود. مثل کسى که عازم سفر شده خانه خود را واگذارد و خادمان خود را قدرت داده هر یکى را به شغلى خاصّ مقرر کند و دربان را امر فرماید که بیدار بماند. پس بیدار باشید، زیرا نمى‌دانید که در چه وقت صاحب خانه مى‌آید. اما آنچه به شما مى‌گویم به همه مى‌گویم بیدار باشید» (انجیل مرقس ، باب 13 ، ص 77)
2ـ امّا از آن روز و ساعت هیچ‌کس اطلاع ندارد حتّى ملائکه آسمان جز پدر من و بس; لیکن چنان که ایّام نوح بود ظهور پسر انسان نیز چنان خواهد بود .... پس شما حاضر باشید، زیرا در ساعتى که گمان نبرید پسر انسان مى آید.» (انجیل متی ، باب 24 ، ص 41)
3ـ «اما چون پسر انسان در جلال خود با جمیع ملائکه مقدّس خویش آید آنگاه بر کرسى جلال خود خواهد نشست و جمیع امتها در حضور او جمع شوند و آنها را از همدیگر جدا مى‌کند .آنگاه پادشاه به اصحاب طرف راست گوید: بیایید اى برکت‌یافتگان از پدر من و ملکوتى را که از ابتداى عالم براى شما آماده شده است، به میراث گیرید.» (همان ، باب 25 ، ص44)
4ـ «کمرهاى خود را بسته، چراغ‌هاى خود را افروخته بدارید. و شما مانند کسانى باشید که انتظار آقاى خود را مى‌کشند، که چه وقت از عروسى مراجعت کند، تا هر وقت آید و در را بکوبد بى درنگ براى او باز کنند. خوشا به حال آن غلامان که آقاى ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد ... پس شما نیز مستعد باشید; زیرا در ساعتى که گمان نمى‌برید پسر انسان مى‌آید.» (انجیل لوقا ، باب 12، ص 116)
5ـ «و در آفتاب و ماه و ستارگان علامات خواهد بود و بر زمین، تنگى و حیرت از براى اُمّت‌ها روى خواهد کرد، به سبب شوریدن دریا و امواجش. و دل‌هاى مردم ضعف خواهد کرد از خوف و انتظار آن وقایعى که بر ربع مسکون ظاهر مى‌شود، زیرا قوت آسمان متزلزل خواهد شد. و آنگاه پسر انسان را خواهند دید که بر، ابرى سوار شده با قوّت و جلال عظیم مى‌آید.» (همان ، باب 21)
6ـ «و به او قدرت بخشیده است که داورى هم بکند; زیرا که پسر انسان است. و از این تعجّب نکنید، زیرا ساعتى مى‌آید که در آن جمیع کسانى که در قبورند آواز او را خواهند شنید و بیرون خواهند آمد، هر که اعمال نیکو کرد براى قیامت حیات، و هر که اعمال بد کرد به جهت قیامت داورى.» (انجیل یوحنا ، باب 5، ص 152)
انتهای‌پیام/
