به گزارش ایرنا چهلمین روز عزای امام حسین (ع) و یارانش نیز رسید از آن روز عاشورای سال ۶۱ هجری قرنها میگذرد اما هر چه میگذرد سال به سال، ماه به ماه، روز به روز، ساعت به ساعت و لحظه به لحظه این داغ تازهتر و تازهتر می شود خون پاکی که بر زمین ریخته شد و آسمان را رنگین کرد هنوز بعد از آن همه سال برایمان داغش زنده و تازه است.
اینک سیستان و بلوچستان در چهلمین روز عزای امام حسین(ع) و یاران با وفایش سیاه پوش و غمگین و عزادار شده، مساجد، تکایا و حسینیه های این استان در اربعین حسینی میزبان مردمی است که به شور عشق برای عزاداری سرورشان آمده بودند تا عزاداری کنند؛ از دلتنگی میگویند از آرزوی پیادهرویشان، میان جمعهای عزاداری کوچکشان رفتیم به میان همه فاصله ها، میان همه ایستگاههایی که در سطح شهر جوانان کوچک و بزرگ زاهدانی را گرد همآورده بودند.
سجاد، مهدی، یاسر و محمد چهار پسر نوجواناند که در ایستگاه صلواتی یکی از خیابانهای زاهدان به عشق مولا حسین کار میکنند به گفتوگو با آنان نشستیم تا از این حس و حالشان از چرایی بودنشان بدانیم، محمد سرگزی پسر نوجوان ۱۵ ساله مسوول چیدن لیوانهای یکبار مصرف بر روی سینی است لباس مشکی بر تن دارد با سری که سر به زیر است و چشمانی که از نگاهم میدزد و صدایی که بغضی آرام در آن خفته است در مورد سرور و سالار شهیدان می گوید: فقط به عشق امام حسین(ع) در این ایستگاه صلواتی کار میکنیم.
از کرونا حرف میزند از پروتکلهای بهداشتی از اینکه به عشق آن شهید بزرگوار و تمام یارانش چه کارها که نمیکنند و در ادامه میگوید: تمام پروتکلهای بهداشتی در ایستگاه صلواتی ما رعایت میشود سعی میکنیم از لیوانهای یکبار مصرف استفاده کنیم و دستکش به دست داریم و مردمی که برای صرف چای به ایستگاه ما میآیند دعوت میکنیم که حتما فاصله خود را رعایت کنند همه ما هم اینجا ماسک زدهایم و هیچ کدام از ما بدون ماسک اینجا خدمت نمیکنیم.
یاسر حسینی ۱۳ ساله است نوجوانی کم حرف که به سختی جوابم را میدهد در پی سوالم که چرا اینجایی؛ از انگیزه اش میگوید: به عشق آقا و مولایم امام حسین (ع)و تمام دوستدارانش اینجا هستم و آرزو میکنم که هرچه زودتر مریضیها و کرونا از بین برود تا ایستگاههای صلواتی هرچه بیشتر و پرشکوهتر برپا شود.
سجاد و مهدی ۲ نوجوان دیگری که در آنجا کار میکردند نیز تمایلی به صحبت کردن نداشتند سخت مشغول کار بودند مهدی دانههای اسپند را دود می کرد و برای عاشقان اباعبدالله از درونش آرزوی بهترینها را داشت و سجاد مراجعهکنندگان به ایستگاه صلواتی را به نوشیدن چای نذری فرا میخواند.
بعد از ایستگاه صلواتی و هوای اربعیناش به سراغ جوانان دیگری رفتیم جوانانی که در گوشهای از شهر زاهدان قصد داشتند برای ۳۱۴ نفر غذای نذری بپزند همتشان بلند بود جوانانی دهه هفتادی و هشتادی که دوست داشتند گمنام بمانند.
یکی از آنان که علی نام داشت و نام فامیلش را نمیگفت از هدف و انگیزهشان میگوید: امسال که نتوانستیم پیادهروی اربعین برویم اما سعی کردیم جور دیگری سفره عزای مولایمان را برپا کنیم.
او ادامه داد: قصد ما شاد کردن دل خانواده های زیادی در این روز است و بسیار امیدواریم سال دیگر همه در کنار هم بتوانیم دایره این خدمتها را وسیع تر کنیم.
در کنار همه این حرکتهای کوچک و بزرگ میان جمع عزاداران پیادهرویهای مسیر اربعین رفتیم آنان جاماندگان طریق الحسین بودند، معصومه میری بانوی ۴۵ ساله زاهدانی که به همراه دختر کوچکش ساعت ۹ صبح پیاده مسیر مزار شهدای شهرستان زاهدان تا آستان مقدس کهف الشهدا را پیموده از هدف و انگیزه و از این روز میگوید: هرچند ما نتوانستیم مسیر پیادهروی نجف تا کربلا را بپیماییم اما هدف همه ما زنده نگهداشتن یاد امام حسین(ع) و یارانش و اهداف اصیل اسلامی ایشان است.
حسین اکبری مرد مسن زاهدانی نیز از هدف و انگیزه پیادهروی در روز اربعین حسینی میگوید: داغ امام حسین(ع) برای ما همیشه تازه است مسیر پیادهروی چه در اینجا شهر زاهدان باشد چه در مسیر نجف تا کربلا هدف یکسان است و آن زنده نگهداشتن قیام عاشورا و زنده نگهداشتن یاد و خاطره سرورو سالار شهیدان است.
عزاداران امام حسین در چهلمین روز عزای سرور و سالار شهیدان عاشورا در همه جای جهان به پاس آزادگیشان هر کس به گونهای این خیمه عزا را برپا میکند عدهای در مسیر پیادهروی کربلا خود را به زیارت شهدای نینوا رساندند و عدهای نیز مسیرهای پیادهروی را در شهرهای مختلف کشورمان طی کردند هر کس به گونهای خود را با حرکت تاریخ با حرکت سال ۶۱ هجری همراه کرد.