به گزارش ایسنا، در این میان فرماندهای غیور و ایثارگر استان همدان نیز افتخارآفرینیهای زیادی برای این مرز و بوم کردهاند و در جبهههای حق علیه باطل به پیروزی دست یافته و یا به شهادت برسند اما متاسفانه گذر زمان به چهره برخی برخی از آنان غبار فراموشی پاشیده است و زحمات آن از یادها رفته است.
سردار شهید محمدرضا فراهانی نیز یکی از این فرماندهانی است که آنچنان که شایسته شان اولین فرمانده شهید دفاع مقدس استان همدان است از او یاد نمیشود سالروز شهادت ایشان بهانهای شد تا با روایتگری یکی از همرزمانشان برگههای از زندگی این شهید بزرگوار را ورق بزنیم.
سردار رضا میرزائی، همرزم سردار شهید فراهانی و از فرماندهان دوران دفاع مقدس، نویسنده و روایتگر کتاب حماسههای نامداران گمنام در معرفی این شهید بزرگوار عنوان کرد: سردار شهید محمدرضا فراهانی در هشتم اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۳ در خانوادهای مذهبی و متوسط به دنیا آمد پدر ایشان روحانی بزرگمنش و متدین بود و شهید فراهانی نیز در مکتب چنین پدری با دغدغه عمل به دستورات دینی و اسلام پرورش یافت.
وی ادامه داد: سردار فراهانی عاشق امام(ره) بود بعد از طی کردن دوران تحصیلات دوره متوسطه و گذراندن خدمت سربازی در لشگر زرهی قزوین و تیپ همدان به مدت ۲ سال؛ با توجه به علاقهاش به کارهای فرهنگی به صورت محرمانه و پنهانی شروع به روشنگری و مبارزه با رژیم پهلوی کرد.
این فرمانده دوران دفاع مقدس اضافه کرد: سردار فراهانی در برگزاری و شرکت در مراسمات مذهبی بسیار فعال بود و شاهد بودم همیشه سعی میکرد نمازهایش را به جماعت بخواند و در همه حال با روحانیت انس خاصی داشت.
سردار میرزائی مهربانی و صمیمیت در کلام و رفتار و حفظ بیتالمال را از ویژگیهای شهید فراهانی دانست و اضافه کرد: سردار فراهانی از جمله افرادی بود که در عشق به اسلام؛ امام(ره) و انقلاب ذوب شده بود و با مردم نیز ارتباط تنگاتنگی داشتند و در موارد بسیاری با حضور و کمک به مردم مشکلات آنان را برطرف میکرد.
همرزم شهید با اشاره به اینکه در آن زمان جنبشهایی علیه رژیم طاغوت شاه آغاز شده بود، اذعان کرد: شهید فراهانی تبدیل به یکی از مبارزان سرسخت شاه و علاقهمند به مبارزه مسلحانه با مهرههای اصلی شاه شده بود و حتی برای شرایط ضروری بمب دستساز نیز ساخته و اقدام به چاپ و انتشار اعلامیههای حضرت امام(ره) در سطح شهر میکرد.
وی خاطر نشان کرد: سردار فراهانی پس از پایان خدمت سربازی وارد دانشسرا شد تا با ادامه تحصیلات و پس از فارغ التحصیل شدن به شغل معلمی بپردازد او پس از دوسال گواهینامه خود را در رشته علوم انسانی کسب کرد و به استخدام آموزش و پرورش درآمد، او در طول این دوسال در دانشسرا مبارزات خود را به طور گسترده علیه رژیم شاه ادامه داد و در این مدت تحت تعقیب ماموران امنیتی رژیم شاه قرار گرفت او توان خود در راستای روشنگری جوانان گذاشته بود.
این فرمانده دوران دفاع مقدس ادامه داد: در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی و به اوج رسیدن مبارزات علیه رژیم طاغوت، برای ادامه فعالیتهای خود به شهر بیجار در استان کردستان رفت و در آنجا فعالیتهای روشنگرانه خود را ادامه داد.
سردار میرزایی با بیان اینکه در آن زمان مجسمه شاه در میدان اصلی هر شهر، نصب شده بود که نماد حکومت پهلوی و سلطنتطلب در کشور محسوب میشد و تحت تدابیر شدید امنیتی به ویژه در دوران اعتراضات قرار داشت و کسی جرات نمیکرد به آن نزدیک شود، اظهار کرد: در آن شرایط خاص سرکوب مردم با وجود نیروهای امنیتی و ساواک؛ شهید فراهانی اولین کسی بود که در شهر بیجار مجسمه شاه را از میدان اصلی شهر با مهارت خاصی به پایین کشید که اینکار موجب سست شدن پایههای رژیم در آن منطقه شد.
وی با اشاره به اینکه تشکیل کمیته انقلاب در مراکز استانها پس از پیروزی انقلاب اسلامی، افزود: سردار فراهانی در تشکیل کمیته انقلاب استان همدان به عنوان یکی از فرماندهان ارشد نقش محوری داشتند و جوانان مخلص و انقلابی را در راستای برقراری امنیت و محافظت از مراکز مهم شهر شناسایی و جذب کمیته میکردند. (کمیته انقلاب اسلامی با شهربانی و ژاندرمری ادغام شدند و امروز به شکل نیروی انتظامی جمهوری اسلامی مشغول به خدمت هستند)
فرمانده دوران دفاع مقدس ابراز کرد: در اوایل سال ۱۳۵۸ بعد از فرمان امام خمینی(ره) مبنی بر تشکیل سپاه پاسداران، شهید فراهانی از کمیته انقلاب جدا شد و همراه تعدادی از پاسداران مانند حسین کوشش که از دوستان صمیمی شهید بود به دنبال محلی مناسب برای استقرار سپاه میگشتند که در نهایت ساختمانی در منطقه پیشآهنگی همدان که متعلق به آموزش و پرورش استان بود، محل استقرار موقت سپاه شد.
سردار میرزایی ادامه داد: پس از تعیین محل سپاه حسین کوشش به عنوان اولین فرمانده سپاه همدان از بدو تشکیل و سردار فراهانی نیز به عنوان فرمانده عملیات سپاه مشغول به فعالیت شدند و در اولین قدم با کمک جوانان انقلابی ضد انقلابها را کنترل و سرکوب میکردند.
وی با بیان اینکه سردار شهید فراهانی شبانهروز خود را وقف نظام جمهوری اسلامی ایران کرده بود، بیان کرد: از پیروزی انقلاب تا آغاز رسمی جنگ، حدود۱۹ ماه کشور ما درگیر بحرانهای گروهکهای ضد انقلاب بود در آن زمان سردار فراهانی با تشکیل گروههایی از جوانان انقلابی در گلوگاههای اصلی شهر ایست بازرسی و نگهبان تعیین کردند و مشغول مبارزه با گروهکهای ضد انقلاب شدند که اغلب از استانهای همسایه به خصوص کردستان با هدف ناامنسازی به استان وارد میشدند.
این فرمانده دوران دفاع مقدس تصریح کرد: سردار فراهانی با اوج گرفتن غائلههای کردستان نتوانست در همدان آرام بگیرد و با تشکیل گروههایی از جوانان انقلابی و فعال به سمت کردستان حرکت و مبارزات خود را در سرکوب ضد انقلابها در شهرهای پاوه، قروه، دهگلان، گردنه صلواتآباد، سنندج و... ادامه داد.
سردار میرزایی با عنوان اینکه قبل از شروع جنگ ما شاهد بودیم رژیم بعثی عراق در هدایت گروههای ضد انقلاب در کردستان نقش بزرگی را ایفا میکرد و با تقویت و ساماندهی آنان موجب شده بود روستاها و شهرهای مرزی ناامن شوند، اظهار کرد: اقدامات شهید فراهانی در این منطقه و همچنین مناطق مرزی سرپل ذهاب و قصرشیرین خیلی مهم و اثرگذار بود و ایشان با کمک مردم محلی به ویژه رزمندگان اهل حق (قلخانی) معروف به فدائیان امام (ره) که توسط سروان غلامرضا آذربون ساماندهی میشدند و بجای ژاندارمهای ضدانقلابی که تا آنروز تسویه نشده بودند و در پاسگاهها به راحتی تسلیم اشرار میشدند، مستقر شده و منطقه را مدیریت میکردند.
سردار میرزایی ادامه داد: از مرداد سال ۵۹ به تدریج ما شاهد تهاجم توپخانههای عراق به پاسگاههای مرزی مانند خان لیلی بودیم اما هر چقدر که پاسداران و ارتشیهای انقلابی گزارش این تهاجمات و غیر عادی بودن منطقه را به بنی صدر_رئیس جمهور وقت ایران_ میدادند، قبول نمیکرد.
همرزم شهید فراهانی اظهار کرد: با بالا گرفتن تنش در منطقه سردار فراهانی از توپخانه ارتش درخواست پاسخ توپخانه دشمن را داشت که به دلیل عدم دستور از بنی صدر این کار صورت نمیگرفت لیکن به پیشنهاد برخی انقلابیون ارتش گروهی با مسئولیت سردار فراهانی برای آموزش توپ ۱۵۵ خود کششی به مقر ارتش که در منطقه قصر شیرین بود رفتند تا پس از گذراندن دوره آموزش کوتاه، توپهایی را از ارتش تحویل گرفته و با مسئولیت خودشان پاسخ آتش دشمن را بدهند.
وی ادامه داد: در این مدت فرماندهان سپاه و ارتش مکررا گزارش وضعیت مرز را به بنیصدر اعلام میکردند اما با بی توجهی او رو به رو میشدند در نهایت در ۳۱ شهریورماه سال ۱۳۵۹ ارتش بعثی عراق حمله سراسری خود را به مرزهای کشور ما آغاز نمود و در اولین اقدام تمام پاسگاههای مرزی را به اشغال درآورده و شهرهای خسروی و قصر شیرین را تصرف کردند و به دروازههای شهرهای گیلان غرب و سرپل ذهاب رسیدند.
همرزم شهید اضافه کرد: در آن زمان سردار فراهانی و گروهش برای آموزش توپخانه در شهر قصرشیرین بودند و در همان شهر با عراقیها درگیر شدند از طرفی نیز در سه محور دیگر سردار شهید مهدی فریدی در جاده امتداد قصرشیرین تا سرپل ذهاب، سردار شهید حاج حسین همدانی و بنده همراه با گروهی در داخل شهر سرپل ذهاب، سردار سعیدطائفه نوروز همراه با ۱۶ نفر از پاسداران همدان در پاسگاه تیله کوه با کمک نیروهای انقلابی ارتش و مردم محلی در برابر دشمن مقاومت میکردیم و در نهایت موفق به جلوگیری از پیشروی دشمن و عقبراندن آنان از داخل شهر سرپل ذهاب شدیم.
سردار میرزایی ادامه داد: دشمن به دنبال تصرف پادگان ابوذر و ارتفاعات پاتاق بود اما با مقاومت ما، ارتش بعثی عراق به سمت ارتفاعات بازیدراز، قراویز و کورهموش حرکت کردند و در آنجا مستقر شدند و به روی شهر و جادههای اصلی آتش سنگین میریختند سردار فراهانی با مشاهده این وضعیت معتقد بود در همان ابتدا قبل از اینکه دشمن موفق به حفر سنگر شود باید ارتفاعات قراویز باز پس گرفته شود.
وی ابراز کرد: پس از عقبراندن دشمن از داخل شهر سرپل ذهاب سردار محمدرضا فراهانی همراه با گروهی اولین عملیات خودجوش و آتش به اختیار را در ارتفاعات قراویز به اجرا گذاشت و موفق شد سه ارتفاع از ارتفاعات قراویز را از عراقیها بازپس بگیرد، پس از آن رزمندگان به شکرانه این پیروزی دعای کمیلی روی این ارتفاعات خواندند به همین دلیل آنجا به ارتفاعات کمیل معروف شد.
این فرمانده دوران دفاع مقدس با اشاره به نحوه شهادت سردار فراهانی خاطر نشان کرد: شهید فراهانی در ساعت ۲ بامداد روز پنجم مهرماه سال ۵۹ در ارتفاعات قراویز مشرف به شهر سرپل ذهاب بر اثر اصابت ترکشهای خمپاره به نواحی سر، ران پا و کمر مزد سالها تلاش و مجاهدات گمنامانه خود را دریافت کرد.
سردار میرزایی با اشاره به اینکه پس از شهادت شهید، نام عملیات فوقالذکر به نام سردار شهید محمدرضا فراهانی نامگذاری شد، ادامه داد: شهید فراهانی پس از اصابت ترکش به کمک برادر پاسدارش مجتبی فراهانی و محمدتقی ترکمانی از ارتفاعات پایین آورده شد اما متاسفانه در پایین ارتفاعات به شهادت میرسند.
وی با بیان اینکه اگر سردار فراهانی به شهادت نمیرسید امروز یکی از ارشدترین فرماندههای سپاه استان بود، خاطر نشان کرد: سردار فراهانی حقیقتا خدمات شایانی را در پرونده خود ثبت کرده و با شهادت او صدمه بزرگی به سپاه وارد شد اما امروز این سردار بزرگ از یاد مردم استان حتی هم نسلهای خودش نیز فراموش شده است.
همرزم شهید با بیان اینکه سردار فراهانی بسیار به حفظ بیتالمال و دوری از مادیات دنیویی تاکید داشت، خاطر نشان کرد: در اوایل انقلاب سازمان عمران اراضی به امر امام خمینی(ره) برای بهبود معیشت به مردم مستضعف زمین برای ساخت مسکن اهدا میکرد و با توجه به اینکه بسیاری از پاسداران نیز از قشر مستضعف جامعه بودند رئیس این سازمان تصمیم به اهدا قطعاتی زمین به پاسداران فاقد مسکن گرفت و در این راستا نامهای به فرمانده سپاه همدان نوشتند و خواستار معرفی پاسداران مستضعف و فاقد منزل مسکونی شدند.
وی ادامه داد: بنده آن زمان در سپاه مسئول شیفت شب بودم و نامه سازمان عمران اراضی را به من تحویل داده بودند صبح هنگامی که نامه را به سردار فراهانی تحویل دادم ایشان بسیار آشفته و ناراحت شد و گفت که ما نیامدهایم از انقلاب و نظام برای خود چیزی بگیریم و بلکه باید جان خود را نیز فدای نظام کنیم که در نهایت نیز جان خود را فدای مردم و انقلاب کرد.
همرزم شهید ادامه داد: سردار فراهانی معتقد بودند مادیات نباید وارد سپاه شود و اولویت ما فقط اسلام و خدمت به مردم است؛ به بنده نیز دستور دادند نامه را به مسئول سازمان عمران اراضی برگردانم من نیز ضمنتشکر از مسئول وقت سازمان عمران اراضی، بیان کردم سپاه کسی را برای دریافت زمین مسکونی معرفی نخواهد کرد و این قطعات را به مردم مستضعف و نیازمند بدهید زیرا سپاه به دنبال کسب امتیاز و مادیات برای خود نیست.
این فرمانده دوران دفاع مقدس ادامه داد: امروز این تفکر و ساده زیستی به ندرت در جامعه دیده میشود سردار فراهانی نه تنها چیزی از سپاه و دولت قبول نمیکرد بلکه آنچه که داشت را هم به نیازمندان میبخشید و با کمترین امکانات بیشترین خدمات را ارائه میکرد.
وی در پایان با تاکید بر اینکه یاد و خاطره این سردار شهید باید در جامعه به خصوص استان زنده نگه داشته شود، ابراز کرد: سردار فراهانی یکی از فرماندهان شاخص سپاه بود و از نظر هوش، توانمندی و خدماتی که ارائه کرد با بسیاری از فرماندهان بزرگ دفاع مقدس هم تراز است ولی متاسفانه امروز به کلی فراموش شده و باید آنطور که شایسته چنین مرد بزرگی است از ایشان در جامعه یاد نمیشود.
انتهای پیام