به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری تسنیم؛ "فناوری نانو" با مواد یا سازه‌هایی در حد یک تا 10 نانومتر سر و کار دارد و موضوع اصلی آن ایجاد خواص جدید در این مواد و سازه‌ها است. اگر یک نانومتر را به اندازه یک توپ در نظر بگیریم یک ویروس کرونا به اندازه یک آدم و انسان می‌شود. در فناوری نانو که با مواد بسیار ریزی سر و کار دارد می‌توانیم مواد را بازتعریف کنیم تا همان ویژگی‌های مدنظر ما را داشته باشند، به عنوان نمونه الیاف نساجی که دیرتر کثیف می‌شوند یا موادی که در حین استحکام سبک‌تر باشند.
به کمک فناوری نانو دنیای دیجیتال کوچک‌تر و کارآمدتر شده است و ضمن اینکه حافظه‌ها کوچک‌تر شده اما سریع‌تر نیز شده است؛ نانو در مقابله با بحران‌های زیست‌محیطی نیز می‌تواند نقش مهمی را با کمک به استفاده کمتر از مواد اولیه، انرژی و آب و با تولید کمتر گازهای گلخانه‌ای، با افزایش تولید عمر تولیدات و کاهش زباله، با کمک به تصفیه کارآمدتر آب حتی در حد تصفیه آلودگی‌های خطرناکی مثل "آرسنیک" ایفا کند.
"نانوپزشکی" نیز از حوزه‌های جذاب فناوری نانو به شمار می‌رود از تولید بافت‌هایی که پیوند عضو را کارآمدتر می‌کند تا موادی که انتقال کارآمدتر واکسن را بدون نیاز به سوزن ممکن می‌کند اما نوظهورترین بخش نانوپزشکی استفاده از نانوبات‌ها یا نانوربات‌ها است که این نانوبات‌ها بسته‌های کوچکی هستند که وظیفه‌ای که برایشان مشخص شده است را به صورت خودکار انجام می‌دهند و این قابلیت را دارند که حس کنند، واکنش نشان بدهند، دوست و دشمن بدن را تشخیص بدهند و محموله و بار منتقل کنند که این محموله می‌تواند به عنوان یک نابودگر، سلول‌های سرطانی را هدف بگیرد یا دارویی که به درستی به محل مورد نظر منتقل می‌شود و همینطور می‌توانند مثل یک بیل مکانیکی گرفتگی رگ‌ها را برطرف کنند.
یکی از آخرین طرح‌های علمی در این زمینه مربوط به درمان ناباروری است که پاره‌ای از موارد ناباروری به علت ناتوانی اسپرم‌ها در حرکت به سمت تخمک ایجاد می‌شوند که حالا گروهی از پژوهشگران آلمانی موتورهای کوچکی را توسعه داده‌اند که می‌تواند به حرکت بهتر اسپرم به سمت تخمک کمک کند و اساسا‍‌ً به عنوان یک تاکسی برای آن عمل می‌کند. این دستگاه که به اسم "اسپرم‌بات" شناخته می‌شود از یک میکروموتور کوچک تشکیل شده است که یک قطعه مارپیچی فلزی است و دور دُم اسپرم قرار می‌گیرد و اسپرم‌بات از طریق یک میدان مغناطیسی اسپرم را به سمت تخمک هدایت می‌کند البته هنوز هیچ آزمایشی با حضور سوژه‌های انسانی بر روی این نانوفناوری انجام نشده است و پرسش‌های زیادی پیش روی پژوهشگران است مثلاً هنوز معلوم نیست سیستم ایمنی بدن زنان چطور به میکروموتورهای تزریق‌شده به داخل بدنشان واکنش نشان می‌دهد.
"علی نجیمی" مدیرگروه صنعت ستاد توسعه فناوری نانو در معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در همین زمینه گفت: فناوری نانو محصولات بی‌شماری دارد و تغییرات بسیار زیادی در حوزه‌های مختلف ایجاد کرده است؛ به طور مثال در بحث الکترونیک، مهم‌ترین تولیدات نانو در تولید ادوات الکترونیکی است و بیشترین حجم بازار نیز مربوط به این حوزه است به طور مثال ترانزیستورها و پردازنده‌ها که امروز به تکنولوژی 5 نانومتر رسیدند و مموری‌ها، حافظه‌ها، نمایشگرها و تولید انرژی از حرکت نیز بخشی از این موارد هستند. یکی از مواردی که نانوفناوری در دهه اخیر در آن رشد بسیار چشمگیری داشته است موضوع "نانوسنسورها" است که این سنسورها برای تشخیص رطوبت، فشار، دما به کار می‌روند و شاید بیش از 300 نوع سنسور در بازار وجود داشته باشند که امروز در دنیا کار شده است و یک دسته‌ای از این سنسورها نیز در حوزه تشخیص در حوزه سلامت است.
وی با اشاره به پیشرفت نانوفناوری در حوزه پزشکی ایران تصریح کرد: استفاده از نانوفناوری در حوزه پزشکی در حوزه‌هایی مثل تحقیقات، تشخیص و درمان است و امروز در ایران چیزی نزدیک به 800 محصول نانو داریم که توسط 300 شرکت به مرحله تجاری‌سازی و صنعتی رسیده‌اند و از این تعداد چیزی نزدیک به 80 محصول در حوزه سلامت است از انواع نانوداروها، نانومکمل‌ها و همچنین شرکت‌‌هایی که در حوزه تجهیزات پزشکی با استفاده از فناوری نانو کار می‌کنند. به عنوان مثال یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان حسگرهایی ساخت است که برای تشخیص سرطان به صورت آنلاین استفاده می‌شود و به طور مثال برای عمل سرطان سینه که عمل جراحی برای برداشتن توده تجویز می‌شود قبلاً به این صورت بود که از آن توده، نمونه‌برداری می‌شد و مدت زمان زیادی می‌گذشت تا پزشک متوجه شود که آیا تمام توده برداشته شده است یا خیر و پزشکان نیز تهاجمی‌تر عمل می‌کردند و بافت‌های سالم را نیز برمی‌داشتند اما در این روشی که در ایران ابداع شده است و 2 سال پیش نیز موفق شد مجوز سازمان غذا و دارو را بگیرد شما به صورت آنلاین تشخیص حضور تومور را انجام می‌دهید و عمل جراحی راحتی را جراحان انجام می‌دهند بدون اینکه بافت اضافی را بردارند.
انتهای پیام/
