محققان با مطالعه ساختار یک شهاب سنگ از احتمال وجود سیارکی به بزرگی یک سیاره کوچک در منظومه شمسی خبر داده اند.
محققان پس از مطالعه قطعه‌ای از یک شهاب سنگ اعلام کردند که احتمالاً از سیارکی ناشناخته به بزرگی سیاره کوتوله «سرس» (Ceres) جدا شده است. این شهاب سنگ که Almahata Sitta یا به اختصار AhS نام دارد، سال ۲۰۰۸ روی زمین سقوط کرد و محققان در سال‌های اخیر در حال مطالعه ساختار آن به منظور شناسایی سیارک مادر بوده‌اند.
به تکه‌های جامدی که پس از جدا شدن از دنباله دارها یا سیارک‌ها روی زمین فرود می‌آیند، شهاب سنگ گفته می‌شود. سیارک‌ها همانطور که از نامشان پیداست معمولاً بسیار کوچک‌تر از سیاره‌ها هستند و اغلب آنها در منطقه‌ای به نام «کمربند سیارکی» که بین مریخ و مشتری قرار گرفته متمرکز شده‌اند. بزرگ‌ترین شیء شناخته شده در کمربند سیارکی، سیاره کوتوله «سرس» است. حال محققان می‌گویند مطالعات جدید نشان می‌دهد که احتمالاً جایی در منظومه شمسی سیارک دیگری به بزرگی سرس وجود دارد.
محققان مؤسسه تحقیقات جنوب غربی (SwRI) پس از مطالعه نمونه شهاب سنگ AhS به منشاء آن پی بردند. آنها ۵۰ میلی گرم از این شهاب سنگ را زیر میکروسکوپ فروسرخ مطالعه کرده و پس از تحلیل طیفی، چندین ماده معدنی دارای آب (هیدراته) به ویژه آمفیبول (amphibole) را شناسایی کردند که این شهاب سنگ را به سیارکی با قطر دستکم ۶۴۳ تا ۱۷۷۰ کیلومتر با دما و فشار متوسط و دوره طولانی مدت تغییرات آبی ارتباط می‌دهد. برای مقایسه قطر سرس در حدود ۹۴۵ کیلومتر بوده و بزرگ ترین سیارک در کمربندی سیارکی محسوب می‌شود.
به عبارت دیگر سیارکی که AhS از آن جدا شده ابعاد بزرگی داشته و در وجود آب شکل گرفته است. کشف ماده معدنی آمفیبول در این شهاب سنگ که جزو شهاب سنگ‌های کندریت کربن‌دار (carbonaceous chondrite) به شمار می‌رود، نادر است و آن را به گونه‌ای غیرعادی تبدیل کرده که حاوی اطلاعات ارزشمندی از دوران جوانی منظومه شمسی است.
یافته‌های این تحقیق در ژورنال Nature منتشر شده است.
