چای ملیسا که از دم کردن برگ‌های گیاه بادرنجبویه به دست می‌آید، به عنوان یک عامل ضد آریتمی و محافظ قلب شناخته شده است؛ اما شواهد محدودی برای استفاده بالینی آن وجود دارد. به همین دلیل پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی گیلان با انجام یک مطالعه، اثرات چای ملیسا را در بیماران مبتلا به انقباض زودرس بطن قلب بررسی کردند.
در این کارآزمایی بالینی تصادفی ۱۲ هفته‌ای ۶۰ بیمار با تشخیص تأیید شده انقباض زودرس بطن قلب‌های متوسط تا پایین شرکت کردند. بیماران گروه مداخله کیسه‌های چای ملیسا (حاوی ۲ گرم برگ خشک شده/۲۵۰ میلی لیتر آب گرم) دو بار در روز علاوه بر توصیه‌های اصلاح شیوه زندگی دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل فقط توصیه‌های اصلاح شیوه زندگی را دریافت کردند. پس از جمع‌آوری داده‌ها، نمونه‌های خون برای بررسی غلظت سرمی نشانگرهای گلوکز و لیپید جمع‌آوری شد. همچنین تعداد ضربان قلب زودرس و ضربان قلب با ریتم ۲۴ ساعته توسط دستگاه هولتر کنترل تعیین شد.
به گفته پژوهشگران این مطالعه و بر اساس نتایج به‌دست آمده، به نظر می‌رسد این نتایج از اثرات محافظتی قلبی بیشتر استفاده از چای ملیسا به عنوان یک گیاه دارویی نسبت به اصلاح شیوه زندگی به تنهایی حمایت می‌کند. با این وجود، به منظور بررسی‌های بیشتر، استفاده از آزمایشات بالینی در مقیاس بزرگ ضروری است.
نتایج این پروژه تحقیقاتی با عنوان «چای ملیسا آفیسینالیس به طور مطلوبی بر تعداد ضربان قلب زودرس و مشخصات قلبی در بیماران مبتلا به انقباض زودرس بطن تأثیر می‌گذارد» در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور منتشر شده و یافته‌های آن به صورت مقاله علمی، از طریق لینک زیر قابل دسترسی است
