کشاورزی؛ محور رشد اقتصادی

تقی بهرامی بر این باور بود که «کشاورزان ما سرچشمه نیرو و ثروت ملی کشورند» و ادعا می‌‌‌کرد که «راه پیشرفت، آزادی و خوشبختی ایران و ایرانی را یافته» است. «فکر بکرش» آن بود که «به هر راهی شده کشور را روستایی [نماید] و از دهداران و دهگانان طرفداری [کند] و پشتیبان و راهنمای آنان [باشد] و از جان و دل به کشاورزی خدمت» کند. از این رو بود که «دهداران، بازرگانان، ثروتمندان، ملت و هیات دولت» همه و همه را فرا می‌‌‌خواند تا «در این قیام ملی دست به دست یکدیگر» بدهند و عوامل کشاورزی را برای رعیت فراهم کنند. می‌‌‌گفت «همه باید به‌‌‌ ده بروند، دست در دست رعیت دهند، او را نوازش کنند، به مزرعه آب دهند، شخم بزنند... برای رعیت کار کنند»؛ زیرا «یاری به رعیت، یاری به خودتان است.»