به گزارش ایرنا، تیم ملی فوتبال زنان ایران ۲ سال است که هیچ اردو یا مسابقه‌ای نداشته و در حال حاضر نیز از رنکینگ جهانی حذف شده است. برای بررسی این موضوع با مریم حسن‌زاده مربی تیم ملی فوتبال گفت‌وگو کردیم.
وی حذف تیم ملی از رنکینگ جهانی را به دلیل حضور نداشتن در مسابقات مورد نظر فیفا دانست و عنوان کرد که باید فدراسیون برنامه‌ای اساسی را برای تیم ملی در دستور کار خود قرار دهد. مشروح گفت و گو ایرنا با مریم حسن زاده را در زیر می‌خوانیم.
حذف تیم ملی فوتبال زنان از رنگینگ جهانی
برای فیفا روزهای مشخصی از سال دارای اهمیت است. تیم‌ها باید در آن تاریخ‌ها در مسابقات مختلف شرکت کنند تا در رنکینگ جهانی قرار بگیرند. ما در هیچ‌کدام از این تاریخ‌ها در مسابقه‌ای بین‌المللی شرکت نکرده و معمولا شرکت نمی‌کنیم. از فروردین سال گذشته تاکنون تیم ملی فوتبال زنان تشکیل نشده و این معضل بزرگی است. سال گذشته هم تیم‌های باشگاهی تمرین کردند و اساسا تیمی در کار نبود و این موضوع انگیزه بازیکنان را پایین می‌آورد.
فوتبال زنان نیازمند سرمایه‌گذاری
وقتی بازیکنی خانم گل لیگ برتر می‌شود اما به اردوی تیم ملی دعوت نمی‌شود، انگیزه خود را از دست خواهد داد. فدراسیون باید در فوتبال زنان سرمایه‌گذاری و حامی مالی جذب کند تا تیم فوتبال زنان ایران به تورنمنت‌های مختلف اعزام شود و بازیکنان بتوانند خود را محک بزنند تا این گونه شاهد فاصله افتادن میان فوتبال زنان ایران با دنیا نباشیم. این مسائل ضعف بزرگی است و نباید هر زمان که مسابقه‌ای برگزار می‌شود در لحظه آخر تیم ملی را تشکیل دهیم. بازیکنان آن‌گونه که باید در مسابقات برون مرزی نمی‌توانند خود را نشان دهند.
مشکلات مالی و اساسنامه نباید فدراسیون را از توجه به فوتبال زنان غافل کند
در ۲ سال اخیر فدراسیون هم به دلیل کرونا و هم بحث اساسنامه بسیار درگیر بود و فشار مالی بر تیم ملی فوتبال زنان زیاد شد. شرایط فوق العاده بد است و با توجه به این مسائل نباید فدراسیون یک طرفه به یک سری موضوعات بها دهد. برنامه‌ریزی برای فوتبال زنان همواره ناقص بوده یا اجرا نشده و در حال حاضر نیز نسبت به فوتبال دنیا عقب هستیم.
بودجه کمی صرف سرمایه‌گذاری تیم‌های فوتبال زنان می‌شود
فوتبال نسبت به فوتسال نیازمند سرمایه‌گذاری بیشتری است و بودجه‌هایی که در لیگ فوتبال خرج می‌شود، بسیار پایین است. اگر یک تیم فوتبال زنان با یک میلیارد تومان تشکیل می‌شود، به همان اندازه هم برای آن تیم سرمایه گذاری می‌کنند. بودجه بیشتری برای تیم‌ها لازم است. وقتی باشگاه‌ها بودجه کمی دارند، پیش فصل خوبی هم ندارند و وقتی امکانات خوب و پیش فصل مناسب نباشد، آن تیم تنها برای کسب نتیجه در لیگ شرکت می‌کند. چنین تیمی فقط به اتمام مسابقات فکر می‌کند و به فوتبال ملی هم اهمیتی نمی‌دهد.
چرا پرسپولیس و استقلال تیم‌داری نمی‌کنند؟
فدراسیون باید جلساتی برای هم اندیشی با حضور مدیران ورزشی باشگاه‌ها تشکیل دهد تا راهکارهایی را در جهت پیشبرد اهداف فوتبال زنان ارایه دهند. وقتی استقلال و پرسپولیس طرفداران زن زیادی دارند، چرا این باشگاه‌ها در بخش زنان تیم نداشته باشند؟ این امر نشان دهنده ضعف مدیریت باشگاه است که هر کسی به عنوان مدیر باشگاه باشد، حاضر نیست در این عرصه وارد شود. مگر بایرن مونیخ تیم ب ندارد؟ این باشگاه در هر رده دو تیم دارد. هر چند رده ب برای تیم فوتبال مردان پرسپولیس هم وجود ندارد.
باشگاه‌ها روی یک تیم سرمایه گذاری و پولی دریافت می‌کنند اما برنامه‌ریزی ندارند. آنان می‌توانند بخشی از پول را برای آکادمی خود صرف کنند. هیچ تیم فوتبالی از زنان در تهران نداریم. اگر باشگاه‌های بزرگ به تیم‌داری در بخش زنان بپردازند، بازیکنان با آمادگی بیشتری در لیگ شرکت می‌کنند و تاثیر خوبی در تیم ملی خواهند داشت. فدراسیون نباید همه مسوولیت‌ها را خود تقبل کند.
با سه بازیکن خوب نمی‌توانیم به تیم ملی کمک کنیم
وقتی بازیکنان به اردوهای ملی می‌آیند، آمادگی لازم را ندارند و تاحدودی مقصر خود بازیکنان هستند زیرا پس از تعطیلی لیگ استراحت می‌کنند و تمرینی ندارند. یک یا دو بازیکن نهایت به تنهایی تمرین کنند. با ۲ یا سه بازیکن خوب نمی‌توانیم به تیم ملی کمک کنیم باید حداقل ۴۰ بازیکن خوب در تیم ملی زنان حضور داشته باشند تا سرمربی دستش برای انتخاب آنان باز باشد.
هزینه اعزام فوتبالیست‌ها بیشتر از فوتسال است
بسیاری از بازیکنان خوب از همان ابتدا به فوتسال رفتند و وقتی به تیم ملی رسیدند، دیگر نیازی به تغییر رویه نداشتند تا به فوتبال برگردند. وقتی فوتبال شروع شد، تعدادی بازیکن جدید و ناشناخته وارد این عرصه شدند و آموزش دیدند. فوتبال قابل قیاس با فوتسال نیست. برای هماهنگی در فوتسال تعداد بازیکنان کمتری لازم است. هماهنگی ۱۱ بازیکن نیازمند بازی‌های دوستانه و امکانات بیشتر است. حتی برای اعزام فوتسالیست‌ها هزینه کمتری نسبت به فوتبالیست‌ها می‌شود. در فوتسال نهایت ۱۵ نفر اعزام می‌شوند اما در فوتبال باید ۲۷ نفر را اعزام کنند که هزینه سنگینی برای فدراسیون دارد. همین مسایل باعث می‌شود تا فوتبالیست‌ها کمتر به مسابقات برون مرزی اعزام شوند.
نیازمند درایت و مدیریت مناسب در فوتبال زنان هستیم
فدراسیون باید فکری اساسی برای جذب حامیان مالی در بخش پایه‌ها و زنان داشته باشد تا در فوتبال زنان سرمایه گذاری کنند و با کشورهای دیگر که مدیران باشگاه‌های آن ایرانی هستند، رایزنی داشته باشد. این مدیران می‌توانند حداقل بازی دوستانه‌ای را برای تیم‌های ایرانی ترتیب دهند یا بازیکنان یک‌ماه اردویی در ایتالیا یا انگلیس داشته باشند. فدراسیون فوتبال در زمان ریاست مهدی تاج تفاهم‌نامه‌ای را با فدراسیون فوتبال ایتالیا امضا کرد ولی در آن اشاره‌ای به برگزاری دیدار دوستانه تیم ملی فوتبال زنان ایتالیا با ایران نکرده بود. دست کم می‌توانستیم خواستار اعزام پنج مربی برای حضور در دوره‌های دانش افزایی شویم. برخی از مسائل تنها نیازمند پول نیست بلکه درایت و مدیریت هم می‌طلبد. زمانی که فوتبال را شروع کردیم از کل آسیا عقب بودیم.
برنامه‌ریزی در فوتبال زنان نیست. امیدواریم زودتر این مسائل در فدراسیون حل شود. با این شرایط دشوار باید به مربیان تیم‌های باشگاهی تبریک بگویم که اکنون در لیگ برتر بازی می‌کنند. حتی اینکه باشگاه‌ها در این شرایط سخت قبول کردند تا در بخش زنان سرمایه گذاری کنند، جای تحسین دارد.
