به گزارش برنا؛ جزیره راس اولین بار در سال ۱۷۸۸ تاسیس شد و مستعمره بریتانیا بود. این جزیره که نام خود را از سر دانیل راس گرفته بود، در ابتدا محل سکونت بسیاری از مردم و انگلیسی ها بود ولی به دلیل شرایط آب و هوایی بسیار سختش از سکنه خالی شده است. بعدها، از این جزیره برای مجازات برخی مجرمان استفاده می شد تا اینکه ژاپن آن را در طول جنگ جهانی دوم اشغال کرد. مطمئنا در حال حاضر هیچکس در این مکان زندگی نمی کند و فقط برخی توریست های شجاع جرات رفتن به این مکان را دارند.
هنگامی که بریتانیا در سال 1858 با حدود 200 مجرم به جزیره راس در جزایر آندامان رسید، تمام جزیره های مجمع الجزیره با جنگل های غیر قابل نفوذی، پر شده بودند.جزیره راس، به علت دسترسی به آب به عنوان اولین گزینه برای سکنی دادن مجرمان انتخاب شد. وظیفه دشوار پاکسازی جنگل های متراکم بر عهده زندانیان بود در حالی که افسران در کشتی ها می ماندند. این زندانیان در گرمای شدید و باران های شدید موسمی در حالی که زنجیر و به گردن های آن ها متصل بود پناهگاه هایی برای خود و همچنین ساختمان و جاده می ساختند.
در طول سال ها، تعداد زندانیان در جزیره راس به بیش از 15،000 نفر افزایش یافت. تقریبا همه آنها از یک یا چند بیماری رنج می بردند. مالاریا، ذات الریه و اسهال خونی، عوامل اصلی مرگ و میر بودند. دیگران به خاطر شکنجه و سوء تغذیه از پای در می آمدند. آن هایی که در زمین کار می کردند، قربانی آن دسته از افراد بومی شدند که آدم خور بودند. گاهی هم آزمایش های پزشکی در جزیره راس انجام می شد. یکبار، مقامات بریتانیایی، 10000 زندانی را مجبور به خوردن جوهر گنه، که اکنون به عنوان دارو استفاده می شود، کردند تا اثرات آن را بررسی کنند. برخی از زندانیان اسهال گرفتند و بقیه افسرده شدند و شروع به آزار و اذیت همدیگر کردند. مقامات با آزمایش بر روی زندانی ها توانستند اثرات این دارو را پیدا کنند.
جزیره راس یکی از جاهایی است که مخروبه هایش افراد زیادی را به ترس انداخته است. برای بیش از ۸۰ سال، این جزیره دور افتاده در مجمع الجزایر جزایر آندامان در خلیج بنگال، به عنوان یک تبعیدگاه برای مخالفان و متخلفان هند که سعی در سرکوب حکومت استعماری بریتانیا در هند داشتند، به کار گرفته می شد و حالا ویرانه ای شده است که گردشگران زیادی معتقدند زمانی که پا به این جزیره گذاشته اند، چیزی در خود حس کرده اند که انگار روح افراد در اینجا سرگردان است.
