به گزارش ورزش سه، جردن باروز کشتی‌گیر باتجربه و قدرتمند امریکایی در تقابلی حساس با محمد نخودی جوان ۱۹ ساله کشورمان، توانست پنجمین عنوان قهرمانی خود در مسابقات جهانی را کسب کند تا علاوه بر آنکه تنها امریکایی ۵ ستاره در مسابقات جهانی لقب بگیرد، در مجموع مدال‌های جهانی و المپیک با رکورد ۶ طلای جان اسمیت برابری کرده باشد.
مثل یک ببر به جلو می‌پرد و به پشت زانوها می‌رسد، سر در جلوی سینه، حریف را بی‌اختیار به عقب می‌راند! با همان سبکی که او را به اسطوره کشتی در دهه اخیر تبدیل کرده است، محمد نخودی که قهرمان نوجوانان جهان بود را اسیر زیر دوخم های انفجاری خود کرد و برای پنجمین بار قهرمان جهان شد.
جردن بعد از پیروزی گفت:” مدت زیادی را برای برگشتن به این جایگاه صبر کردم. چهار سال از قهرمانی اخر من می‌گذشت، این چهارسال به قدری زیاد بود که من را در این سال اخر به موفقیت سوق می‌داد، سالی که واقعا برای من سخت گذشت.”
توماس گیلمن دارنده برنز المپیک توکیو هم یک طلای دیگر در ورن ۵۷ کیلوگرم برای امریکا به ارمغان اورد، در حالی که دو‌طلای دیگر بین زگیر شاکیف و کامران قاسم‌پور از روسیه و ایران تقسیم شد تا ایران هم در این تورنومنت سه طلایی شود.
جردن باروز اما با این قهرمانی در کنار عناوینش در سالهای ۲۰۱۱، ۲۰۱۳، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷ که در وزن ۷۴ کیلوگرم به دست امده بود، پنجمین قهرمانی اش را در مسابقات جهانی بدست اورد تا در کنار طلای المپیک لندن در سال ۲۰۱۲، در کنار عبدالله موحد و جان اسمیت قرار بگیرد، هرچند توالی کسب این مدال از سمت موحد و اسمیت برای این ورزشکار محبوب امریکایی دست‌نیافتنی است.
جردن اضافه کرد:” می‌دانستم که تنها شش دقیقه تا کسب طلای ششم و رسیدن به جایگاه اسطوره‌ای فاصله داشتم، بنابراین می‌خواستم تنها در این لحظات زندگی کنم. مربی ام به من گفت که بخاطر فرصتی که در اختیارت قرار گرفته، شکرگزار باش و قدردان، قلب بزرگت را در نظر داشته باش و اجازه بده نور درون‌ات بیشتر از روشنایی ظاهرت بدرخشد!”
کشتی‌گیر ۳۳ ساله امریکایی فاش کرد که سه هفته قبل از مسابقات در اردوی تمرینی تیم امریکا از ناحیه دوقلو دچار حدی از اسیب‌دیدگی شد که ممکن بود قید تورنومنت را بزند، درحالی که همزمان درگیر چالش روحی تنها گذاشتن همسرش در شرایط بارداری برای فرزند چهارم بود، آن‌هم در فاصله‌ای نزدیک نسبت به ازدست دادن المپیک بخاطر شکست برابر کایل دایک در مسابقه انتخابی!
“من با ایمانی قوی و یک تیم دلگرم‌کننده در اطرافم توانستم در این شرایط دوام بیاورم، بسیار خوشحالم که در این جایگاه هستم، واقعا فکر نمی‌کنم این موقعیت بدیهی و پیش پاافتاده باشد، حتی اگر هیچ کشتی دیگری در طول زندگی‌ام نگیرم، احساس می‌کنم یک کشتی‌گیر دارای اعتبار هستم، من یک اسطوره در این ورزش هستم و هیچ‌کس نمی‌تواند این جایگاه را از من بگیرد!”
باروز در مورد قهرمانی‌اش بعد از اسیب‌دیدگی‌ای که در آستانه مسابقات ۲۰۱۳ برایش رقم‌خورد و شباهت آن با این قهرمانی هم شوخی کرد و گفت:”هیچ‌کس به من توجه نمی‌کرد که مصدومم، همه می‌گفتند قبلا توانستی الان هم می‌توانی!”
او اضافه کرد که این قهرمانی برایش شیرینی بیشتری داشت چرا که حریفش از کشوری امده بود که او رابطه‌ای طولانی توام با احترام با آنها داشته است.
باروز در حالی که شوخی جالبی هم با جوانی نخودی داشت، گفت:” من می‌دانستم که این قهرمانی برای من دل‌پذیر‌تر خواهد بود چرا که از سال ۲۰۱۳ دیگر برای قهرمانی با کشتی‌گیر ایرانی مسابقه نداده بودم، مربیانم به من گفتند که او قهرمان نوجوانان جهان بوده است اما این را هم گفتند که او در همین سال ۲۰۲۱ قهرمان نوجوانان شده است! بنابراین به خودم گفتم که مشکلی نیست، با این حساب من نمی‌توانم به او ببازم!”
با این حال باروز هرگز هیچ حریفی را در زمین دست‌کم نگرفته است، پس به سبک همیشگی‌اش و بی توجه به نام حریف مقابلش، کشتی خودش را گرفت و با توجه به سبک تدافعی کشتی نخودی برابر او و پایین گرفتن گارد و سر و گردنش برای جلوگیری از دوخم‌های انفجاری او، تایم اول را اداره کرد ولی در تایم دوم فوت کوزه‌گری‌اش را بار دیگر به دنیا نشان داد و مثل یک ببر به پشت زانوهای حریف رسید و آنچه دیدید، رقم خورد:” اگر هنگام کشتی گرفتن با من پاهای‌تان را در حالت مربعی قرار دهید، نیمی از کار برای من درامده و دیگر نیاز نیست برای خودم موقعیتی جدید در نظر بگیرم تنها کافی است کمی بدنم را پایین‌تر بگیرم و مثل یک گلوله شلیک شده، به پشت زانوهای حریفم برسم، خوش‌بختانه این اتفاق در بازی فینال دوبار رقم خورد و توانستم از دست‌هایش عبور کنم.”
نکته جالب اینجاست که اعتماد بنفس این غول امریکایی ای به حدی رسیده است که به راحتی تاکتیک مبارزه خود را فاش می‌کند و ترسی از انالیز حریفان خود هم ندارد!
اما ایا این قهرمانی غروبی بر دوران ورزشی درخشان باروز بوده است!؟ قطعا خیر:” نه وقت این خداحافظی الان نیست، نه‌تنها میخواهم ادامه دهم، بلکه هدف نهایی ام کاهش وزن در سال ۲۰۲۴ به ۷۴ کیلوگرم و شرکت کردن در المپیک پاریس است! ببین مرد، من درد دارم، من در حال پیر شدن هستم، این را می‌فهمم اما برایم شیرین است، در این وزن احساس قدرت می‌کنم و میخواهم در اینده نزدیک در همین وزن بمانم و سپس برای بازی‌های سال ۲۰۲۴ به وزن ۷۴ کیلوگرم برگردم. کار من تمام نشده است، احساس می‌کنم هنوز، چیز‌های زیادی برای ارائه کردن دارم!
امیرحسام رنگچیان
