به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، این پرونده در سال 97 به جریان افتاد و مأموران در جریان یک نزاع دسته‌جمعی در ورامین قرار گرفتند. آنها متوجه شدند درگیری خانوادگی بوده است. بلافاصله تحقیقات مأموران دراین‌باره آغاز شد و آنها پی بردند ضارب مرد 40ساله‌ای است که با مقتول نسبت فامیلی دارد و در واقع مقتول که حبیب نام داشت، خواهرزاده اوست.
وقتی متهم به نام فریدون بازداشت شد، به قتل اعتراف کرد و گفت: من قصد کشتن خواهرزاده‌ام را نداشتم، او به خانه من حمله کرده بود، به‌همین‌دلیل مجبور شدم از زن و بچه‌ام دفاع کنم که این اتفاق افتاد. مأموران در ادامه تحقیقات خود برادر فریدون را که دایی دیگر حبیب است به اتهام شرکت در نزاع دسته‌جمعی بازداشت کردند. چند دوست دیگر حبیب هم در این پرونده بازداشت شدند. پرونده بعد از تکمیل تحقیقات و صدور کیفرخواست برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد.
در جلسه رسیدگی به این پرونده ابتدا نماینده دادستان کیفرخواست علیه متهم را خواند و سپس پدر و مادر مقتول در جایگاه حاضر شدند و برای متهم درخواست صدور حکم قصاص کردند. مادر مقتول گفت حاضر به گذشت نیست و برادرش را نمی‌بخشد. وقتی نوبت به متهم رسید، او در جایگاه قرار گرفت و اتهام را رد کرد. متهم گفت: من خانه‌ای خریده و تازه اسباب‌کشی کرده بودم. می‌خواستم کولرگازی را هم به خانه جدیدم ببرم که همسرم تماس گرفت و گفت حبیب و دوستانش به خانه ما حمله کرده‌اند. او گفت از ترس فرار کرده است و نتوانسته وسایل را با خود ببرد.
من وقتی به خانه رفتم تا ببینم چه خبر است دیدم حبیب و تعدادی از دوستانش با قمه و چاقو آنجا ایستاده‌اند و به محض اینکه من را دیدند، حمله کردند و من در آن درگیری سعی کردم از خودم دفاع کنم. برادرم هم برای کمک به من آمده بود و اصلا در آن درگیری حضور زیادی نداشت. من ضربه‌ای را نزدم و فقط سعی کردم کاری کنم ضربه‌ای به خودم نخورد. در این هنگام قاضی از متهم پرسید اگر شما ضربه‌ای نزده‌اید، چرا قبلا اعتراف کردید؟ شما در بازجویی‌ها گفته‌اید ضربه زدم اما قصدی برای زدن نداشتم و مرگ خواهرزاده‌ام اتفاقی بود. متهم گفت: من مواد زیاد کشیده و قرص هم خورده بودم، به‌همین‌دلیل حالت عادی نداشتم و وقتی تحت فشار بازجویی قرار گرفتم، اعتراف کردم؛ اما واقعا این کار را نکردم. متهم گفت: دوستان حبیب همگی قمه و چاقو داشتند.
آنها به سمت من حمله کردند و درگیری بالا گرفت. شاید یکی از آنها به اشتباه حبیب را زده باشد. متهم درباره اینکه درگیری با خواهرزاده‌اش به چه دلیل بود، گفت: ما مدت‌ها بود به خاطر ارث و میراث با هم درگیری داشتیم. خواهرزاده‌هایم فکر می‌کردند من سهم ارثیه مادرشان را بالا کشیده‌ام، به‌همین‌دلیل با من دعوا می‌کردند. آنها مدرکی نداشتند که ثابت کنند من این کار را کرده‌ام و به‌همین‌دلیل فقط درگیری ایجاد می‌کردند. بعد از گفته‌های فریدون، برادرش به اتهام شرکت در نزاع دسته‌جمعی در جایگاه قرار گرفت.
او گفت: ما مدت‌ها بود با خواهرزاده‌های‌مان درگیری داشتیم. آنها اجازه نمی‌دادند خودمان مشکل را با خواهرمان حل کنیم و همین حالا هم این رفتار را ادامه می‌دهند. من قبول دارم در نزاع دسته‌جمعی حضور داشتم اما ضارب نه من بودم و نه برادرم، ضارب یکی از دوستان حبیب بود. آنها با قمه و چاقو حمله کردند و می‌خواستند فریدون و من را بکشند. این تصاویر را دوربین‌های مداربسته مغازه‌ای که در آن نزدیکی بود، ضبط کرد؛ اما کارهایی انجام شد تا فیلم از بین برود. اگر آن فیلم پیدا شود مطمئن باشید مشخص می‌شود چه کسی و چرا حمله کرده است. بعد از گفته‌های دو برادر، سایر متهمان نیز برای دفاع در برابر اتهام شرکت در نزاع دسته‌جمعی با سلاح سرد در جایگاه قرار گرفتند و از خود دفاع کردند. با پایان جلسه دادگاه هیئت قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.
