فینال بازی های آسیایی پکن در مهرماه سال ۶۹ بین ایران و کره شمالی برگزار شد و ایران در ضربات پنالتی موفق شد کره شمالی را شکست دهد و قهرمان آسیا شود.درخشش احمد رضا عابدزاده در آن روز و گرفتن دو پنالتی کره ایها باعث شد تا ایران در ضربه چهارم که مجید نامجو مطلق آن را تبدیل به گل کرد کره شمالی را شکست دهد و قهرمان بازی های آسیایی شود.
یک سال بعد و در پنجم مهر ماه سال ۷۰ و در شب دبل عبدالصمد مرفاوی تیم ملی ایران با نتیجه دو بر یک الجزایر را در بازی آسیا و آفریقا مغلوب کرد. ستاره بی چون و چرای آن دیدار کسی نبود جز مجید نامجو مطلق که یکی از درخشانترین بازی های تاریخ فوتبال خود را به نمایش گذاشت. نمایشی چشم نواز که به نوشته مطبوعات آن زمان سران مارسی را ترغیب کرد تا تصمیم بگیرند در دیدار برگشت او را زیر نظر بگیرند و پیشنهاد انتقال به لیگ فرانسه را به او در دوران آقایی مارسی در فوتبال اروپا در صورت درخشش دوباره مجید بدهند.
این ها یک روی قصه بود. یک هفته بعد و در دیداری باشگاهی در فوتبال تهران استقلال به مصاف پاس رفت. یکی از خشن ترین نبردهای باشگاهی ایران در آن روز منجر به مصدومیت شدید نامجو مطلق از ناحیه مچ پا شد. مصدومیتی که نامجومطلق را ماه ها از فوتبال ایران و استقلال دور کرد. ضربه اکبر یوسفی که در تصویر کمی دورتر از مارکار آقاجانیان کاپیتان پاس با حالتی نگران ایستاده پایانی بر دوران اوج فوتبال مطلق بود.
در تصویر مجید نامجو مطلق را می بینیم که با کمک شاهرخ بیانی و دکتر شهرآبادی پزشک تیم استقلال به بیرون زمین منتقل می شود.
گفتنی است نامجو مطلق و شاهرخ بیانی هر دو به بازوبند کاپیتانی استقلال رسیدند و هر دو در قهرمانی استقلال در جام باشکاه های آسیا نقش بسزایی داشتند.