به گزارش الف، روزنامه فرامنطقه‌ای رای الیوم در مقاله‌ای مجموعه‌ای از اظهارات سران صهیونیست علیه اعراب را جمع آوری کرده؛ اظهاراتی که نشان می‌دهد صهیونیست‌ها معتقدند یهودیان اربابان جهان هستند و اعراب با حشرات فرقی ندارند. هر کسی به دنبال عدالت باشد اسرائیل را در آنجا نخواهد یافت و هر کس که به دنبال اسرائیل باشد عدالتی را در آنجا نمی‌بیند. اعراب باید در کودکی کشته شوند؛ چرا که آنها تبدیل به سربازان ارتش دشمن اسرائیل خواهند شد.
رای الیوم افزود، رویکرد فاشیستی در میان صهیونیست‌ها با سرعت بالا و هشدار دهنده رو به افزایش است و این نژاد پرستی رژیم اشغالگر اسرائیل امروز به وجود نیامده است؛ بلکه محصول مجموعه‌ای از اندیشه‌ها و افکاری است که سران اسرائیلی و جنبش صهیونیسم پایه گذاری کرده‌اند.
روزنامه رای‌الیوم در ادامه اظهارات نژادپرستانه سران اسرائیلی ضد اعراب را به شکل زیر طبقه بندی کرد:
«رافائل ایتان» فرمانده وقت ستاد کل ارتش رژیم اشغالگر صهیونیستی و یک جنایتکار بالفطره که معروف به قصاب اردوگاه «صبرا و شتیلا» است در سال ۱۹۸۳ در یک مصاحبه با روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز گفت: زمانی که ما شروع به استقرار روی زمین می‌کنیم اعراب باید همچون سوسک داخل یک بطری به این طرف و آن طرف بروند.
«دیوید بن گوریون» اولین نخست وزیر رژیم صهیونیستی یک بار در سخنانی گفت: اگر من یک رهبر عرب بودم هیچگونه توافقی با اسرائیل امضا نمی‌کردم و این کاملاً طبیعی است؛ چرا که ما کشور اعراب را از آنها گرفتیم. درست است که خداوند این وعده را به ما داده بود اما عرب‌ها چگونه باید این را قبول کنند؟
«آریل شارون» یکی دیگر از نخست وزیران رژیم صهیونیستی و طراح جنایت صبرا و شتیلا در اکتبر سال ۲۰۰۱ طی مصاحبه‌ای با رادیو رسمی رژیم صهیونیستی اعلام کرد، من می خواهم یک چیز را به شما بگویم. نگران فشار آمریکا نباشید. ما یهودیان آمریکا را کنترل می‌کنیم و آمریکایی‌ها این را به خوبی می‌دانند.
«موشه دایان» وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی و پدرخوانده توافق صلح اسرائیل با مصر در یک سخنرانی برای دانشجویان رشته مهندسی در حیفا در سال ۱۹۶۹ تاکید کرد: روستاهای یهودی در محل روستاهای عربی ساخته شده است. شما حتی نام روستاهای عربی را نمی‌دانید و من هم شما را به خاطر آن سرزنش نمی‌کنم؛ زیرا دیگر نام این روستاها در کتاب‌های جغرافیا یافت نمی‌شود.
«اسحاق رابین» نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۹۵ در کنفرانس اقتصادی در اردن که اعراب و مسلمانان نیز در آن شرکت داشتند به سخنرانی پرداخت و خطاب به اعراب گفت: من از قدس می‌آیم. پایتخت ابدی و یک‌پارچه دولت اسرائیل. در این کنفرانس هیچ یک از رهبران عربی صحبت نکردند.
«اوری لوبرانی» مشاور بن‌گوریون در امور عربی و یکی از سران سرویس جاسوسی موسی در سال ۱۹۷۲ در مصاحبه با روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحارانوت اعلام کرد: رهبران اسرائیل موظفند حقیقتی را برای مردم روشن کنند که با گذشت زمان فراموش شده است. یکی از واقعیت‌ها این است که هیچ صهیونیسم و شهرک و هیچ دولت یهودی بدون کشتار اعراب و مصادره اموال و زمینهای آنها وجود ندارد.
«یعقوب بیران» یک خاخام معروف صهیونیستی است که در سال ۱۹۹۴ در گفتگو با نیویورک تایمز گفت: یک میلیون عرب با یک یهودی برابر نیستند.
«موریس ساموئل» یک خاخام یهودی دیگر در کتاب خود به نام «شما غیر یهودیان» گفت: ما یهودیان نابود کننده هستیم و تا ابد نابود کننده باقی خواهیم ماند. ما برای همیشه به دنبال نابود کردن هستیم؛ چرا که دنیا برای ماست.
«وولف ویلبرگ» بانکدار یهودی- صهیونیستی در ۱۷ فوریه ۱۹۵۰ در کنگره آمریکا اظهار داشت که چه بخواهید چه نخواهید ما یک دولت جهانی خواهیم داشت و تنها سوالی که باقی می‌ماند این است که این دولت با اشغالگری تشکیل خواهد شد یا با توافق.
«مناخیم بیگن» نخست وزیر پیشین رژیم اسرائیل در ۲۵ ژوئن ۱۹۸۲ در یک مصاحبه مطبوعاتی گفت، یهودیان سرور جهان هستند. ما یهودیان خدایان روی این کره خاکی هستیم و به همان اندازه که با حشرات فرق داریم با نژادهای پایینتر متفاوتیم. نژادهای دیگر مانند فضولات انسانی هستند و برای ما مقدر شده که بر نژادهای پایینتر حکومت کنیم و ملت‌های دیگر پای ما را لیس خواهند زد و مانند بردگان به ما خدمت خواهند کرد.
«اسحاق شاپیرا» خاخام صهیونیستی در بخشی از کتاب تورات پادشاه گفته است: کشتن غیر یهودیان مجاز است حتی اگر از کسانی باشد که به یهودیان کمک کرده است. اگر این شخص در مکانی باشد که جان یهودیان در آن به خطر می‌افتد کشتن او مجاز است. همچنین کشتن کودکان غیر یهودی نیز مجاز است چرا که اگر بزرگ شوند ممکن است به ارتش دشمن بپیوندند. همچنین کشتن غیر یهودیانی که تابعیت اسرائیلی دارند نیز مباح است؛ زیرا می‌توانند خطری برای اسرائیل ایجاد کنند.
در پایان مقاله رای الیوم آمده است: نژادپرستی صهیونیست‌ها همچنان نیز ادامه دارد و روز به روز در حال افزایش است؛ در حالی که جامعه جهانی در برابر همه این اظهارات خطرناک سکوت کرده اما اگر زمانی یک شخصیت عربی اظهاراتی علیه اسرائیل مطرح کند و نه ضد یهودیان، متهم به یهودستیزی می‌شود.
