جامعه کارگری کشور خصوصاً جامعه کارگری بازنشسته با روی کار آمدن دولت سیزدهم رویای پایان تبعیض و بیعدالتی را در سر میپرورانیدند. تبعیض و بیعدالتی که شمع وجود آن در اواخر دولت دوازدهم با تلاشهای مضاعف ریاست جمهوری، ریاست سازمان برنامه و بودجه کشور، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی در سایه حضور پررنگ تشکلهای کارگری و همچنین حضور حماسه گونه جامعه کارگری شاغل و بازنشسته در تجمعات صنفی رو به خاموشی بود؛ با روی کار آمدن دولت سیزدهم و تغییر جبهه مجلس انقلابی، شمع این بیعدالتی مجدد برافروخته شد و در قالب تصویب لوایح و طرحهایی در مجلس انقلابی به منصه ظهور رسید. کشور ایران شکوفایی اقتصادی دهه اول انقلاب را مرهون تلاشهای مضاعف همین جامعه کارگری بازنشسته امروز است؛ بنابراین جامعه کارگری بازنشسته نمیبایست به این شدت مورد بیمِهری نمایندگان مجلس انقلابی قرار گیرند.
