۲ هزار درخت در پارک ملی کرخه برای ایجاد سیلبند قطع شد. برای تکمیل این طرح ۳ هزار درخت دیگر منطقه حفاظت‌شده کرخه نیز قرار است قطع می‌شود. در مجموع ۵ هزار درخت قطع شود تا یک سیلبند ماسه‌ای با استفاده از رمل‌های غرب کرخه ساخته شود. برداشت این رمل‌ها هم به تخریب تپه‌ماهورها منجر شد. این تخریب حرکت شن‌های روان را سرعت می‌بخشد.
به گزارش زهرا کشوری در "ایران"، قطع درختان انبوه جنگل‌های کرخه این سؤال را پیش می‌آورد که در کجای جهان پوشش جنگلی که خود به عنوان سد طبیعی سیل عمل می کند، تخریب می‌شود تا با ایجاد یک دیوار ماسه‌ای جلوی سیل گرفته شود؟
کارشناسان منابع طبیعی از شوش تا تهران در پاسخ به این سؤال می‌گویند: «در هیچ کجای دنیا». آیا قطع درختان جنگل انبوه باعث سست شدن خاک و شدت سیل نمی‌شود؟ پاسخ این کارشناسان که ترجیح می‌دهند نامی از آنها به میان نیاید، مثبت است. پس بر چه اساسی زیستگاه گوزن ایرانی تخریب شده تا یک سیلبند ماسه‌ای که احتمالاً با سیل شسته رُفته می‌شود، ساخته شود؟ دوستی مدیر منابع طبیعی شوش، پارک ملی کرخه را خارج از حیطه وظیفه سازمان جنگل‌ها می‌داند و اعتقاد دارد که محیط زیستی‌ها باید به این پرسش‌ها پاسخ بدهند.
او می‌گوید: «البته مدیریت بحران شهر و استان هم هیچ مشورتی با آنها برای ساخت سیلبند نکرده‌اند تا آنها راهکار کارشناسی بدهند.»
محمد الوندی، رئیس پارک ملی کرخه هم از مخالفت محیط زیست با احداث سیل بند در منطقه پارک ملی خبر می‌دهد و می‌گوید: «ستاد بحران استان برای قطع درختان پارک ملی کرخه مجوز محیط زیست را ندارد.
امید بن‌عباس، مدیرکل مدیریت بحران خوزستان هم می‌گوید: «مدیریت بحران خوزستان درخصوص صدور مجوز برای احداث سیلبند در منطقه حفاظت شده کرخه نقشی ندارد.»
پس چه کسی به ساخت سیل بند مجوز داده که در پی آن حداقل ۲ هزار درخت کهن کرخه قطع شد؟ پیمانکار سیلبند بنیاد مسکن به روزنامه ایران می‌گوید: «ستاد مدیریت بحران.»
بیش از 2000 درخت قطع شده است؟
فعالان محیط زیست شوش احتمال می‌دهند بیش از دو هزار درخت در وسعتی ۲ هزار متری قطع شده باشد. الوندی رئیس پارک ملی کرخه می‌گوید: «ما هر ۲۰ متر مربع را یک درخت یا نهال حساب کرده‌ایم. تاکنون ۴ هکتار تخریب شده که ۲ هزار نهال و درخت را شامل می‌شود. اگر طرح ادامه یابد ۵ هکتار دیگر هم تخریب می‌شود.» براساس این حساب و کتاب بیش از ۴ هزار درخت قطع می‌شود تا تپه‌ماهورهای غرب کرخه تخریب شوند، با کامیون در مسیر درختان قطع شده ماسه ریخته و با غلطک سفت شوند. سیل بند با هدف جلوگیری از ورود سیل به روستای دوار ساخته می‌شود. آیا این دیواره ماسه‌ای می‌تواند از ورود سیل جلوگیری کند؟ آیا با توجه به عدم چسبندگی ماسه‌ها خود به عاملی برای دفن زمین‌های کشاورزی زیر خاک در زمان سیل تبدیل نمی‌شود؟ رضا خیرآبادی، فعال محیط زیست شوش به «ایران» می‌گوید: «برای ایجاد چسبندگی آهک به ماسه اضافه شده است اما هیچ اطمینانی وجود ندارد که تخریب نشود و جنگل و اراضی کشاورزی زیر خاک دفن نشوند.» مجری طرح بنیاد مسکن در پاسخ به این سؤال الوندی رئیس پارک ملی کرخه می‌گوید: «به محیط زیست گفته شده است که اگر سیل بخواهد از دیواره 3 متری بالا بزند بخشی ازسیل‌بند را تخریب و سیل را به سمت سیل‌بندهای دیگر هدایت می‌کنند.»
الوندی احداث سیلبند را نتیجه مصوبه ستاد بحران استان بعد از سیل سال ۹۸ می‌داند. آن سیل خسارت بسیار زیادی به شهرها و روستاهای خوزستان زد. به گفته الوندی قرار بود سیلبند در زمین‌های کشاورزی زده شود، اما کشاورزان موافقت نکردند. محیط زیست به آنها پیشنهاد می‌دهد حداقل بخشی از سیل بند را در زمین‌های کشاورزی بزنند و بخشی را در پارک ملی اما گفت‌و‌گو‌ها به نقطه تفاهم نمی‌رسد و همه طرح در پارک ملی پیاده می‌شود. پیمانکار در حالی ۲ هزار درخت را قطع کرده که تصاویر موجود نشان می‌دهند پوشش درختی در سال ۹۸ اجازه ایجاد سیل در منطقه جنگلی را نداد. الوندی می‌گوید: «وقتی کشاورزان اجازه ندادند سیلبند از زمین‌های کشاورزی بگذرد طول سیل بند را با تخریب 4 هکتار از منطقه حفاظت شده افزایش دادند و یک روستای دیگر هم در این مسیر قرار گرفت. تمام این مسیر در داخل منطقه حفاظت شده است.»
الوندی از مخالفت، حفاظت محیط زیست در ابتدای کار خبر می‌دهد و می‌گوید: «کار را با دستور مقام قضایی متوقف کردیم اما ۴۵ روز بعد توانستند از دادگاه رأی تبرئه بگیرند. آنها در دادگاه گفتند طرح برای حفاظت از شهر شوش و مناطق مسکونی اجرا می‌شود و اعتبار آن تخصیص یافته است. بنابراین مجبور هستیم طرح را انجام بدهیم. توجیه آنها این بود که طرح ایمنی شهر شوش و زمین‌های کشاورزی را بالا می‌برد.»
یاسینی، پیمانکار سیلبند در گفتوگو با «ایران» هم همین موضوع را تکرار می‌کند.او می‌گوید طرح مجوز ستاد مدیریت بحران را دارد. او در پاسخ به این سؤال که در کجای جهان درخت را برای جلوگیری از ورود سیل قطع می‌کنند، می‌گوید: «من کارمند بنیاد مسکن هستم. اما وقتی درختان در آتش می‌سوزند یا کشاورزان آنها را قطع می‌کنند تا زمین‌های کشاورزی‌شان را گسترش بدهند آقایان کجا هستند که سنگ محیط زیست را به سینه بزنند.» یاسینی می‌گوید: «برای دوختن یک پارچه هم باید ابتدا پارچه‌ای پاره شود. سیلبند روستای دوار با همکاری و موافقت فرمانداری و ارگان‌های مرتبط انجام می‌گیرد.»
رئیس پارک ملی کرخه با اشاره به تخریب بخشی از درختان و پوشش گیاهی منطقه حفاظت‌شده کرخه به منظور احداث سیل بند، گفت: تاکنون حدود ۲ هزار درخت و نهال این منطقه قطع شده است.
محمد الوندی در گفتوگو با ایسنا، در خصوص تخریب بخشی از درختان و پوشش گیاهی منطقه حفاظت‌شده کرخه به منظور احداث سیلبند، اظهار کرد: احداث سیلبند برای حفاظت از دو روستای "دوار" و "دبات" و همچنین بخشی از اراضی کشاورزی برای پیشگیری از آبگرفتگی این نقاط در زمان بالا بودن دبی رودخانه کرخه، پروژه‌ای است که در منطقه حفاظت‌شده کرخه آغاز شده است.
وی افزود: پروژه این سیلبند حدود ۶ کیلومتر طول دارد که در منطقه حفاظت‌شده کرخه واقع شده است. طبق برآوردهای انجام‌شده، با اجرای این پروژه ۱۱ هکتار از این منطقه تخریب می‌شود.
رئیس اداره پارک ملی کرخه گفت: فعلا در محدوده حدود ۲ هزار و ۵۰۰ متر از منطقه، هنوز اقدامی انجام نشده تا تخریبی رخ دهد. پس از سیل ۹۸ در وسعت حدود یک هزار متر در حاشیه روستای دوار سیلبند احداث شد و ادامه پروژه از حدود ۴۰ روز پیش آغاز شده است. این پروژه در مساحتی حدود ۲ هزار متر در طول و با عرض حدود ۲۰ متر در مرز منطقه حفاظت‌شده با اراضی کشاورزی یعنی معادل ۴ هکتار از منطقه حفاظت‌شده کرخه در حال انجام است.
الوندی با بیان اینکه پوشش گیاهی این منطقه گز و پده است، گفت: تاکنون حدود ۲ هزار درخت و نهال در منطقه حفاظت‌شده کرخه قطع شده است.
رئیس اداره پارک ملی کرخه بیان کرد: کارفرمای این پروژه بنیاد مسکن است و این تصمیم، یکی از مصوبات مدیریت بحران خوزستان بوده است.
الوندی عنوان کرد: اداره حفاظت محیط زیست با اجرای این پروژه مخالفت کرده است. برای اجرای پروژه در منطقه حفاظت‌شده باید سازمان حفاظت محیط زیست مجوز صادر کند اما با وجود عدم صدور مجوز از سوی اداره‌کل حفاظت محیط زیست خوزستان، پروژه در حال اجرا است.
وی گفت: ما پیشنهاد دادیم که احداث سیلبند با فاصله از منطقه حفاظت‌شده اجرا شود و در نهایت گفتیم حداقل نیمی از پروژه در منطقه حفاظت‌شده و نیم دیگر آن در اراضی کشاورزی احداث شود اما مجریان پروژه، زورشان به کشاورزان نرسید و نتوانستند آنها را قانع کنند.
الوندی در خصوص پیگیری‌های انجام‌شده برای متوقف کردن پروژه تصریح کرد: در ابتدای کار، پیگیری قضائی را انجام دادیم و پیمانکار را به دادگاه معرفی کردیم و دستور توقف عملیات را از مراجع قضائی اخذ کردیم اما متاسفانه در نهایت در مراجع قضائی تبرئه شدند و پیگیری قضائی ما نتیجه نداد.
رئیس اداره پارک ملی کرخه گفت: هر چند محل اجرای این پروژه در این منطقه با زیستگاه گوزن زرد ایرانی فاصله دارد اما با توجه به اینکه پوشش گیاهی منطقه حفاظت‌شده بسیار اهمیت دارد و تنوع پرندگان نیز در این پارک بسیار زیاد است؛ تخریب پوشش گیاهی این منطقه به معنی از بین رفتن آشیانه پرندگان است. اکنون تخریب زیستگاه پرندگان و همچنین گوزن زرد در حال انجام است.
