زردی چشمنواز باغهای آفتابگردان اردکان که بسان خورشیدطلایی این شهر کویریست، کمکم غروب میکنند و شاید آخرین بازماندههای این روزهای منطقه زیرکشت آفتابگردان در اردکان فقط برای چند عکس یادگاری خودنمایی کنند و اندک اندک تمام شود.
باغهای کشت آفتابگردان که سالهاست در شهر اردکان و منطقه بلوار جمهوری در صحرای عصمت و الهآباد در منتهیالیه محله شریف اباد اردکان قرار دارد، کم کم جای خود را به زمینهای مسکونی و ساخت و سازها میدهند.
البته هرچند قدمت دقیقی از کشت آفتابگردان در این دیار کویری وجود ندارد اما دکتر «محسن میرجانی» رئیس پایگاه پژوهشی اردکان معتقد است با توجه به نقش گل آفتابگردان بر روی سفالینههای کشف شده در منطقه کچیپ در محله کوشکنو اردکان، قدمتی ۸۰۰ ساله را برای کشت این گیاه ارزشمند در اردکان ثابت میشود.
رئیس سابق اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اردکان در گفتوگو با خبرنگار ایسنا با اشاره به این که آفتابگردان در بیان عامیانه مردم اردکان به «قاب» شهره است، میگوید: آثار به دست آمده در این بخش تاریخی اردکان که به دوران آل مظفر بازمیگردد، نشان از این دارد که باشندگان محلی اردکان بیش از 800 سال پیش در کنار پیشینه کشاورزی خود، آفتابگردان یا به بیان محلی «قاب» نیز کشت میکردهاند.
میرجانی به نحوه کشت این گیاه در گذشته نیز اشاره میکند و میگوید: با توجه به نگاه مردم اردکان به دورهمیها و تفنن در مناسبتهای مختلف، تخمه آفتابگردان به عنوان یک پای ثابت بساط تفریح و نشستهای شبانهی گذشتگان، در یادها مانده که در بیانی دیگر به آن «تُخمه گُلُگ» نیز میگفتند و نشان از کشت تخمه آفتابگردان به عنوان نیاز تفننی و تنقلاتی بوده نه یک محصول تجاری.
«سید احمد میراحمدی» کشاورز ۶۱ سالهی اردکانی که بیش از سه دهه عمرش را در این مزارع چه در کنار آبا و اجدادش و چه اکنون که به تنهایی به کشت آفتابگردان میپردازد، با آهی از دل در گفتوگو با خبرنگار ایسنا میگوید: با سرعتی که ساخت و سازهای مسکونی و تجاری در این مناطق به خود گرفته، چند صباحی دیگر باید از زردی مزراع آفتابگردان این منطقه خداحافظی کرد.
وی که محصول امسال باغش نسبت به سالهای قبل بسیار کاهش داشته، کمآبی را مهمترین علت این اتفاق بیان میکند و میگوید: چند سالی است با سرعت گرفتن ساخت و سازها در این منطقه و همچنین به صرفه نبودن کشت آفتابگردان، هم تخمهی کمتری کاشت و هم محصول کمتری برداشت میکنیم.
این روزها که «قاب»های منطقه صحرای عصمت اردکان همراه با طلوع خورشید سر از خواب برمیدارند و با غروب آن به دور خود چرخیده و یک روز شیرین را در افق به نظاره مینشینند، عدهای از مردم برای ثبت این لحظات، لَختی توقف کرده و دوربین به دست به شکار و ثبت لحظات میروند.
البته باید توجه داشت کشاورزی که چشم انتظار برداشت کاشت یک فصل باغ آفتابگردانهایش هست، پشیمان از این حضور خاطرهانگیز مردم در کشتخوانش نشود، چرا که اندک بیتوجهی از سوی مردم در هنگام عکاسی در این فضاها و نابودی «قاب»های طلایی چند کشاورز باقیمانده در این منطقه، بیش از دلنگرانی نابودی تدریجی این زمینهای کشاورزی، نومیدی از پایان یک فصل زراعی را برایشان به ارمغان خواهد آورد.
انتهای پیام