به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، محفل ادبى با موضوع امام رضا علیه‌السلام در شعر شاعران فارسی زبان به شکل مجازی در گروه هندیران برگزار شد.
در این برنامه که شاعران برجسته‌ای از ایران، هند، پاکستان و... حضور داشتند با تقدیم اشعار رضوى خود به امام رضا علیه‌السلام، عرض ارادت خود را به این امام همام نشان دادند.
همچنین در حاشیه این محفل ادبى، اساتید، شاعران و هنرمندان فارسی زبان جهان از خدمات «علیرضا قزوه» در طول مدت ماموریتش در کشور هند تقدیر کردند.
در این برنامه شاعرانی چون ولى‌الله کلامى زنجانى، رضا اسماعیلی، عبدالرحیم سعیدی‌راد، مصطفى محدثی خراسانی، مصطفی امیدی، محمدحسین انصارى‌نژاد، محمدمهدى عبدالهى، جواد عسگرى، غلامرضا کافى، علی هوشمند، علیرضا حکمتی، نغمه مستشارنظامى، مرضیه فرمانی، وحیده افضلى، فاطمه نانی‌زاد، حمیده پارسافر، فاطمه ناظری و ... و سیده فاطمه بلقیس حسینی، سید نقی عباس کیفى از هند، مهدی باقر خان از دهلی هند، فاطمه صغری زیدی از دهلی هندعباس، عبدالقانی، سرویش تریپاتی هند، عمادالدین ربانی از هند و ... حضور داشتند.
در ادامه چهره‌های حاضر در این مراسم درباره فعالیت علیرضا قزوه مواردی را مطرح کردند:
* عبداللهی: قزوه به معنى تمام کلمه آتش به اختیار است
محمدمهدى عبداللهى از شاعران کشورمان گفت: خبر خوبى که در حلول ماه ربیع الأول شنیدیم بازگشت على رضا قزوه به میهن عزیزمان ایران بود که بعد از اتمام ماموریت درخشان و سرشار از خیر و برکتشان در سرزمین هند بود. انصافا او پل ارتباطى خوبى را بین شاعران ایران، هند، پاکستان، تاجیکستان، افغانستان و ... ایجاد کرده است.
وی افزود: علىرضا قزوه شاعرى دغدغه‌مند، انقلابى، صاف و صمیمى، مثل شعرهایش زلال و همچنین به معنى تمام کلمه آتش به اختیار است.
* مستشار نظامی: علیرضا قزوه حاضرترین و پای کارترین ادیب انقلاب اسلامی است
نغمه مستشارنظامی هم در بخش دیگر درباره قزوه گفت: اگر بگوییم علیرضا قزوه حاضرترین و پای کارترین ادیب انقلاب اسلامی است که بیش از چهل سال است قلمش را جز در راه عشق به ایران و زبان فارسی بر لوح دل نگذاشته گزافه نگفته‌ایم. شاعری که هم همپای لحظه‌های سخت مردم بوده و هم با شادی‌هایشان از ته دل شاد شده. قزوه نه تنها یک شاعر که ادیبی است تمام عیار، چه بسیار دل‌های شکسته و تنها که با سفرنامه‌هایش به سفر رفته‌اند و چه فراوان کسانی که با خواندن «برادر انگلستان» با قطار خاطرات کهن دژ همسفر شده‌اند. قزوه چمدان‌های قدیمی‌اش را پر از سوغات مهربانی می‌کند و به بشاگرد می‌رود تا به بچه‌ها الفبای مهربانی بیاموزد. به هند می‌رود تا احیاگر شعر فارسی باشد در دیار بیدل، به دوشنبه می‌رود تا موسیقی تاجیکی را با غزل‌هایش زندگی بخشد و در همه این احوال در همه جا هست، در این دوسال اخیر هرگز حس نکردیم که استاد ما را رها کرده و به دیار هند رفته، او در لحظه لحظه غم و شادی تک تک ما حاضر بود.
مستشار نظامی در پایان خاطرنشان کرد: علیرضا قزوه چه در ایران باشد و چه در هند و تاجیکستان، حاضرترین شاعر لحظه‌های انقلاب است.
* اسماعیلی: قزوه، اهل مصلحت اندیشی نیست
در بخش دیگر رضا اسماعیلی از شاعران کشورمان گفت: قزوه شاعری اهل درد است و دغدغه‌های انسانی ارجمندی دارد. به دنبال آرمان شهری است که در آن انسان‌ها در سایه سار «بندگی خدا»، آزاد و سربلند زندگی کنند. از همین رو تمام زندگی‌اش را وقف تعالی فرهنگ انقلاب کرده است، فرهنگی که طلایه دار «آزادی و بیداری» است. او شاعر مردم است و شعرش از جنس «آب و خرد و روشنی». پیشانی نوشتش «شاعر انقلاب» است، ولی با همه شاعران - از همه نحله‌ها و طیف‌ها – آمد و شد و نشست و برخاست دارد.
وی تاکید کرد: قزوه مردمدار است. با هر که نان و نمک برادری خورده باشد، در دوستی برایش سنگ تمام می‌گذارد. سنگ صبور همه شاعران است. بسیاری از شاعران سفره دل شان را تنها و تنها در خانه مهربانی او پهن می‌کنند. خوش فکر و خلاق و جسور است. انقلابی تصمیم می‌گیرد و انقلابی عمل می‌کند. خط شکن است.
به گفته اسماعیلی، قزوه، اهل مصلحت اندیشی نیست. از این که از آبرو و اعتبارش برای اسلام و انقلاب مایه بگذارد ترسی ندارد. به همین خاطر از چپ و راست زخم می‌خورد.
* عسگری: دلمان برای قلب تپنده ادبیات فارسی هند تنگ می‌شود
جواد عسگرى از هند هم دیگر شاعری بود که درباره فعالیت‌های قزوه گفت: نمی‌دانم چطور و از کجا شروع کنم. بگذارید خودمانی حرف بزنم مثل خود استاد قزوه. مردی که هیچ وقت دیپلمات نبود. مردی که خود انقلاب است. هرجا که باشد در هر حالی ذکر و فکرش تحول است. هیچ وقت به وضع موجود راضی نیست و دنبال تکامل است.
وی تصریح کرد: مسئولین زیادی آمدند و رفتند و خواهند آمد اما هیچ کس قزوه نشد و شاید نخواهد شد. او اگر بخواهد فرش را به عرش می‌رساند. همه مرثیه ادبیات فارسی را در هندوستان خواندند اما استاد دنبال راه حل بود. به آب و آتش زد. دم هزاران ادیب نما را دید. برای زبان فارسی به هر کس و ناکسی رو زد. انجمن ادبی بیدل، احیای قند پارسی، گروه‌های مجازی، دور هم جمع کردن هر کسی که از کنار فارسی رد شد.
عسگری گفت: اما این دو سال دیدم استاد زجر کشید. تنها و دستان خالی و بدتر بیماری کرونا. کاش می‌شد استاد هند می‌ماند و حتماً اتفاق‌های بهتری برای ادب فارسی رخ می‌داد. دلمان برای قلب تپنده ادبیات فارسی هند تنگ می‌شود.
در ادامه مراسم هم برخی شاعران در وصف امام رضا(ع) اشعاری خواندند.
انتهای پیام/
