بیماری لوپوس رایج‌ترین بیماری روماتولوژی و نوعی بیماری خودایمنی گفته می‌شود که بر روی بسیاری از قسمت‌های بدن تاثیر می‌گذارد. طبق آمار جهانی از هر ده هزار نفر تقریبا سه نفر به این بیماری مبتلا می‌شوند.
به گزارش «تابناک»، خطر ابتلا به لوپوس در خانم‌ها ۹ برابر بیشتر از آقایان است و اغلب افراد در بازه سنی ۱۵ تا ۴۵ سال به این بیماری دچار می‌گردند. اما باز هم امکان ابتلای افراد کهن سال و حتی کودکان هم به این بیماری وجود دارد. شدت لوپوس در علائم آن تاثیر دارد.
برخی از بیماران علائم خفیفی را شاهد می‌شوند و هم چنین با توجه به اشخاص متفاوت علائم و نشانه‌های لوپوس نیز متفاوت است. از خصوصیات بارز بیماری لوپوس دوره‌های عود بیماری یعنی تشدید و دوره‌های خاموشی یعنی کاهش علائم است. برای تشخیص لوتوس نمی‌توان تنها به یک چیز اشاره کرد چرا که این بیماری در بعضی از افراد فقط یک سیستم بدن مانند پوست و در عده‌ای سایر قسمت‌های بدن را نیز درگیر می‌کند.
از جمله رایج‌ترین علائم بیماری لوپوس می توان به موارد زیر اشاره کرد:
در یک بیمار لوپوس درگیری مغز موجب بروز سردرد می‌شود. چنین سردرد‌هایی شدید است و مسکن نمی‌تواند این درد را خوب کند. البته سردرد شدید ناشی از میگرن، افسردگی و اضطراب نیز می‌شود. به همین خاطر بهتر است برای تشخیص درست به یک متخصص روماتولوژی مراجعه کنید.
به دلیل التهاب پرده‌های کناری قلب و ریه احتمال این که فرد دچار درد قفسه سینه شود، وجود دارد. هم چنین داشتن درد قفسه تنها نمی‌تواند نشانه بیماری لوپوس باشد، بلکه این علامت ممکن است برای آمبولی ریه، عفونت ریه و حوادث قلبی نیز باشد. برای تشخیص به متخصص مراجعه کنید.
بیشتر بیماران لوپوس به نور خورشید حساسیت دارند. این حساس بودن باعث می‌شود که زمانی که فرد در برابر نور آفتاب است، دچار راش قرمز رنگ شود. مدت ماندگاری این راش‌ها برای چند ساعت یا حتی چند روز است. هم چنین نور آفتاب موجب تشدید ضایعات پوستی می‌گردد. برای افرادی که دچار بیماری لوپوس هستند، قرار گیری در آفتاب توصیه نمی‌شود.
احتمال این که بیماران لوپوسی به درگیری کلیه دچار شوند، وجود دارد. اگر این درگیری به وجود آید فرد دچار ورق ساق پا و در برخی مواقع ورم زیر چشم می‌شود.
تشنج را می‌توان از نشانه‌های فعالیت بیماری لوپوس نام برد. علاوه بر این مورد علت تشنج می‌تواند ضایعات قدیمی مغز باشد. به همین خاطر اگر فردی دچار تشنج گردید، او را به اورژانس بیمارستانی که روماتولوژیست دارد ببرید. علائم روانی نیز می‌تواند به علت بیماری لوپوس باشد.
اگر فردی به لوپوس مبتلا شود احتمال ریزش مو در او وجود دارد. در صورت کنترل بیماری می‌توان از ریزش مو جلوگیری کرد. ولی لازم به ذکر است که برخی از بیماران مبتلا به ضایعات پوستی مزمن (دیسکوئید) در سر نمی‌توانند ریزش موی خود در این نواحی را درمان کنند.
از دیگر نشانه‌های بیماری لوپوس احساس خستگی است. چنان چه بیش از حد این حالت را داشتید به پزشک متخصص مراجعه کنید.
اگر بیماری عود کند ممکن است فرد دچار تب شود. تب‌های غیر قابل توجیه نیاز به بررسی دارند و احتمال عفونت نیز وجود دارد. پس به دکتر مراجعه کنید.
بیماران لوپوسی با علائم ضعف خفیف عضله و مختصر افزایش آنزیم‌های عضله مواجه می‌شوند که با کنترل برطرف می‌گردد. این ضعف در بالا رفتن از پله و بلند شدن از زمین آشکار می‌شود.
راش بیشتر بر روی بینی و گونه‌ها ظاهر می‌گردد و به پروانه تشبیه می‌شود. راش در سایر قسمت‌های بدن مثل گردن، صورت، شانه و... نیز می‌تواند ایجاد شود.
زخم دهان نیز از علائم شایع بیماری لوپوس بدون درد هست و در سقف دهان دیده می‌شود.
در برخی اوقات مفاصل کوچک مانند دست و هم چنین سایر مفاصل دچار التهاب به شکل درد، خشکی و تورم به هنگام صبح می‌شوند. این نشانه متناوب می‌تواند به دلیل عود بیماری لوپوس باشد. این مشکل با کنترل برطرف می‌گردد. در حدود ۱۰ درصد بیماران شاید این مشکل طولانی‌تر شود که به هم زمانی روماتیسم مفصلی و لوپوس مطرح است.
برای درمان لوپوس حاد کورتیکوستروئید تجویز می‌شود. همچنین تجویز داروی ضد مالاریا مانند هیدروکسی کلروکین نیز مؤثر است. برخی نیز از کرم‌های محافظت‌کننده در مقابل نور مانند «کورتیکوئید»∗ استفاده می‌کنند.
علاوه بر این در موارد مقاوم به کورتیکواستروئیدها از داروهای ضعیف‌کننده ایمنی مانند آزاتیوپرین، میکوفنولات موفتیل و سیکلوفسفامید استفاده می‌شود.
