به گزارش عصر شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، پری ملکی خواننده، موسیقیدان ایرانی و موسس گروه موسیقی خنیا است. ایرج تیمورتاش، ترانه سرا او را به وزارت فرهنگ و هنر وقت معرفی کرد و در مدت زمان کوتاهی نزد محمود کریمی به فراگیری آواز سنتی پرداخت. از سال ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۹ در انگلیس به فراگیری گیتار کلاسیک پرداخت و پس از بازگشت به ایران یک سالی نیز نزد برادران صادق و باقر مؤذن آموختن را ادامه داد. ملکی از سال ۱۳۶۵ شروع به تدریس کرد. این هنرمند ایرانی از سال ۱۳۷۳ با تشکیل گروه موسیقی «خنیا» به اجرای کنسرتهایی برای بانوان و سپس به صورت همخوانی برای عموم پرداخته است.
در مراسم اختتامیه هجدهمین جشنواره موسیقی فجر سال ۱۳۸۱، ملکی موفق به دریافت جایزه از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت شد. این خواننده و آهنگساز ایرانی در سال ۱۳۹۵ مدرک درجه یک هنری معادل دکتری در رشته موسیقی گرایش آواز ایرانی از شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران کشور دریافت کرد.
مردم در همه گیری کرونا به موسیقی علاقه مند نشدند
ملکی در گفت و گویی با خبرنگار فرهنگی ایرنا، در پاسخ به این سوال که آیا کرونا تأثیری بر افزایش علاقه مردم به موسیقی به دلیل فرصت بیشتر ماندن در خانه، گرفتن احساس آرامش از موسیقی یا پر کردن اوقات فراغتشان داشت یا خیر، به این نکته اشاره کرد که به دلیل وحشت مردم از بیماری و مشکلات ناشی از آن به خصوص در جامعه، مردم کمتر و کمتر از همیشه موسیقی می شنوند. در این ایام مردم کمی بیشتر کتاب خواندند یا از طریق مجازی فیلم دیدند، اما تنها هنری که به آن کاملاً بیتوجهی شد، موسیقی بود.
وی بر این باور است که هیچ فرد، گروه و ارگانی به تولید و اجرای موسیقی فکر نکرد و مخاطبان موسیقی سراغی از هنرمندان، اجراها یا تولیدات موسیقایی نگرفتند. حتی اعضای گروههای موسیقی نیز انگار علاقهای برای کار و تمرین و ضبط موسیقی نداشتند! در این ایام حتی افراد کمتر علاقه به آموزش و کلاس رفتن داشتند. به همین دلیل بسیاری از آموزشگاهها تعطیل و بسیاری از مدرسان خانهنشین و بیکار و پر از مشکلات مالی شدند.
وی با ارزیابی سطح کیفی بازار موسیقی در همه گیری کرونا با طرح چند سوال، تاکید کرد: کدام موسیقی؛ مگر اصلاً در این ۲ سال کاری تولید شده است؛ یا اصلاً کاری منتشر شد؛ این ۲ سال باعث شد موسیقی چندین و چند فرسنگ به عقب برگردد. موسیقی سنتی که به نظر من به کلی از بین رفت و خوانندگان سنتی هم به آهنگهای پاپ روی آورده اند که به نظرم کارهایی ماندگار نیستند.
این هنرمند حوزه موسیقی در این باره که آیا بعد از انجام واکسیناسیون حداکثری در جامعه، برنامهای به منظور اجرای کنسرت برای بانوان دارید، گفت: هیچ امیدی به برقراری کنسرت به این زودیها ندارم. فکر میکنم متأسفانه تمام زحماتی که در این سی سال گذشته برای موسیقی بانوان کشیدم به هدر رفت و بیثمر ماند.
وی همچنین درباره مهمترین ضعف هنرجویانی که قصد ورود به صحنه دارند و تاثیر آموزش در موفقیت آنها، اظهار داشت: امروز اولین سوالی که هر هنرجو میپرسد این است که کی میتوانم کنسرت بدهم! خیلی از افرادی که همیشه بدون آموزش در محافل خانوادگی خواندهاند و از آنها تعریف و تمجید شده، فکر میکنند برای روی صحنه رفتن هم آمادهاند. در حالی که این طور نیست و اجرای صحنهای، آداب و ظرایفی دارد که باید با زحمت، صبوری، پشتکار و مهمتر از همه آموزش طولانی همراه باشد.