محمود پور وهاب، شاعر و نویسنده کتابهای کودک و نوجوان، درگفتوگو با ایسنا با اشاره به اینکه ادبیات کودک حدودا ۵۰ یا ۶۰ سال سن دارد، عنوان کرد: ادبیات کودک از اواخر دوره مشروطه تا اوایل انقلاب اسلامی خیلی آرام حرکت میکرد و داستانها و شعرهای محدودی نوشته شده بود.
وی با اشاره به اینکه رشد اصلی ادبیات کودک بعد از انقلاب اسلامی شروع شد، بیان کرد: این رشد بسیار طبیعی است؛ زیرا سواد و آگاهی مردم بیشتر شد و حتی افرادی پایاننامه و رساله دکتراشان را در رابطه با شاخههای گوناگون حوزه ادبیات کودک نوشتند و مجلات تخصصی مانند روشنان، پویش و... به صورت ویژه در حوزه ادبیات کودکان شروع به کار کردند.
وی افزود: در ده سال اخیر از رشدی که ادبیات کودک در دهه ۷۰ و۸۰ داشت کاسته شده و تیراژ کتابها پایین آمده است در حالی که نویسندگان خوب و به روزی داریم.
وی بیان کرد: به دلیل گرانی کاغذ، چاپ و... ناشران توجه کمتری به ادبیات کودک میکنند و نتوانستند کتابهای حوزه کودکان با تیراژ بالا چاپ کنند همچنین بسیاری از نشریات هم تعطیل شدند و فقط کیهان پچهها، سلام بچهها و مجلات رشد باقی ماندند و این در حالی است که تعداد شاعران، نویسندگان و تصویرگران حوزه کودک زیاد شده است.
شاعر و نویسنده کتابهای کودک و نوجوان ادامه داد: فضای مجازی هم در این زمینه تاثیر داشته است؛ اما فضای مجازی بیشتر تبدیل به بهانهای برای مسئولین شده است.
وی اظهار کرد: تولیدات حوزه ادبیات کودکان در فضای مجازی گسترش یافته است؛ اما به دلیل مشکلات اقتصادی این آثار تبدیل به کتاب و آثار مکتوب نمیشوند.
وی با بیان اینکه ارگانهایی مانند حوزه هنری و کانون پرورش فکری که در رشد ادبیات کودک تاثیر داشتند هم متاسفانه ضعیف شدند، گفت: نمیتوانیم پاسخ گوی نوجوانان و جوانانی که کارهای خوبی هم تولید میکنند، باشیم؛ زیرا تعداد نشریات کم شدند و نمیتوانیم آثارشان را چاپ کنیم.
شاعر و نویسنده کتابهای کودک و نوجوان بابیان اینکه برای فردی که سالها در حوزه ادبیات کودک کار کرده نیز چاپ کتاب سخت شده است؛ گفت: برخی افراد نیز به دلیل اینکه چاپ کتاب صرفه اقتصادی ندارد دیگر کار نمیکنند؛ زیرا با همه وقتی که برای تولید یک اثر میگذارند فقط ۵۰۰ تیراژ چاپ میکنند.
وی با اشاره به اینکه در سالهای اخیر کسی به فکر ادبیات کودک و فرهنگ نیست، بیان کرد: هنوز مرکزی ویژه حوزه ادبیات کودک در کشور وجود ندارد تا به اشاعه ادبیات کودک و حمایت از نویسندگان کودک بپردازد و فقط انجمنهای وجود دارند که آن ها نیز بودجهای برای فعالیتهای حمایتی ندارند.
شاعران با دنیای کودکان غریبه نیستند
پور وهاب عنوان کرد: به دلیل اینکه نویسندگان و شاعران حوزه کودک، بزرگسال هستند گاهی تصور میشود که این افراد با دغدغهها، آمال و رنج های کودکان آشنایی ندارند در حالی که نویسندگان با کودکان در ارتباط هستند و در مدارس و جلسات آنها شرکت میکنند و با دیدگاه کودکان آشنا هستند و سعی میکنند خودشان را به روز کنند و این امر در تغییراتی که در زبان و موضوعات تولیدات کودکان رخ داده است به خوبی آشکار است.
شاعر و نویسنده کتابهای کودک و نوجوان بابیان اینکه هنرمندان بسیار خوبی در سطح کشور داریم که شاید از لحاظ تعداد با کشورهای دیگر قابل مقایسه نباشد، اظهار کرد: با افزایش جمعیت، طبیعی است که نتوان همه را به سمت مطالعه سوق داد؛ اما هنوز هم کودکان زیادی به کتاب علاقه دارند.
وی با اشاره به اینکه تولید اثر در حوزه کودکان متفاوت است، بیان کرد: برای کودک و خردسالان اثر باید با تصویرگریهای رنگارنگ باشد تا کودکان جذب شوند و به طوری طبیعی وقتی وارد نوجوانی میشوند توجه به محتوا بیشتر و رنگآمیزی کمتر میشود که در این حوزه بسیار خوب کار میشود؛ اما متاسفانه تبلیغات کم است.
وی با بیان اینکه تشویق به کتاب باید از مدارس شروع شود، گفت: حجم کتابهای درسی بی دلیل زیاد است در حالی که بسیاری از محتوایی که تدریس میشود، کاربرد ندارد و سریع هم فراموش میشود؛ میتوان به جای آن کلاسهای غیردرسی و آموزشی گذاشته شود تا کودکان تشویق به کتاب خواندن شوند.
پور وهاب ادامه داد: میتوان همانند یارانهای که داده میشود یک ماه یارانه کتاب به کودکان بدهند که مخصوص خرید کتاب باشد که این گونه هم به کودکان احترام گذاشته میشود و هم به صنعت کتاب و نمایشگاههای کتاب کمک میشود.
وی با تاکید بر اینکه راه های زیادی برای تشویق به کتاب خواندن وجود دارد، اظهار کرد: برگزاری جشنوارههای دانشآموزی برای تشویق کودکان به نوشتن هم میتواند در این زمینه کمک زیادی کند.
پور وهاب گفت: در دهه ۸۰ برنامهای در تلویزیون وجود داشت که کتابهای خوب در حوزه کودک ونوجوانان را معرفی میکرد که این برنامه هم ازبین رفت.
وی با اشاره به اینکه کودکان نهالیهایی هستند که نیاز به مراقبت دارند و بسیار حساس هستند، یادآور شد: شخصیت افراد در کودکی شکل میگیرد به همین دلیل توجه به کودکان بسیار مهم است.
انتهای پیام