به گزارش گروه فرهنگی ایرنا از دانشگاه سوره، نخستین پیش‌نشست همایش ملی آینده پژوهی، آموزش عالی و توسعه پایدار با محوریت آموزش آکادمیک هنر نمایش در دوران پساکرونا؛ چالش‌ها، نیازها و دگرگونی‌ها با سخنرانی عطاءاله کوپال، عضو هیأت علمی دانشکده ادبیات و امیررضا نوری‌پرتو، مدیر گروه ادبیات نمایشی دانشکده هنر دانشگاه سوره به صورت مجازی برگزار شد.
رسمی ترین شکل ارتباطات بین دانشجو و آموزش
نوری‌پرتو در این نشست با اشاره به شیوه ارتباطات، اظهار داشت: ارتباط ایمیلی، رسمی‌ترین شکل ارتباط مجازی میان بدنه آموزش و دانشجویان است. از سال ۲۰۱۲ یا ۲۰۱۳ آموزش مجازی و برخط شروع شد. شاید بحران کرونا باید رخ می‌داد تا از خواب غفلت بیدار می‌شدیم و در عصر ارتباطات به شکل دیگری از آموزش رجوع کنیم. همان‌گونه که هر پدیده‌ای در جهان دارای ویژگی‌های منفی است، ویژگی‌های مثبت یا پیامدهای غیرمستقیم مثبتی هم به دنبال دارد.
استاد دانشگاه با طرح این سوال که در دوران پساکرونا چه اتفاقی رخ می دهد، سوال دیگری مطرح کرد و افزود: آیا تئاتر در حوزه نمایش با آموزش در حوزه‌های دیگر متفاوت خواهد بود یا خیر؛ آموزش در تئاتر علاوه بر برخی تفاوت ها با اشتراکاتی هم همراه است.
نوری‌پرتو به میزان آمادگی سخت‌افزاری و ظرفیت‌های محیط‌های آکادمیک اشاره کرد و گفت: یک رکن مهم در این موضوع، آموزش و برگزاری برخی دروس به شکل مجازی است. مجازی برگزار شدن کلاس‌ها ضربه و خدشه‌ای به اساس آموزش وارد نمی‌کند.
وی، کلاس‌های مجازی را قابل پذیرش دانست و بیان کرد: از نظر رضایت علمی، دسته‌ای از استادان و دانشجویان از بار علمی و وجود نواقص در انتقال مفاهیم علمی، رضایت چندانی ندارند. با توجه به ظرفیت و امکانات دانشگاه‌ها و دپارتمان‌ها، امکان برگزاری ترکیبی از حضوری و آموزشی برخی کلاس‌ها وجود دارد؛ البته ظرفیت و توانایی دانشگاه باید تقویت شود.
وی با تمرکز بر حیطه نمایش، خاطرنشان کرد: دانشجو در رشته‌های نمایشی؛ مانند عکاسی، نقاشی و سینما باید در اداره کلاس شریک شود. در دوران پساکرونا گرداننده اصلی کلاس‌ها باید دانشجویان باشند. همچنین، دوران کرونا و پساکرونا بهانه‌ای برای این بازنگری است.
نوری پرتو تأکید کرد: در دوره‌ای به سر می‌بریم که اهالی نمایش، مشکلات و دشواری‌های فراوانی تحمل کردند. دانشگاه‌ها باید در پساکرونا به سمت کاربردی شدن حرکت کنند و در شرح درس‌ها، نوع برخورد با دانشجو از هنگام ورود تا زمان خروج از دانشگاه، نوع برخورد با مدرسان، عوامل انگیزشی در مدرسان و دانشجویان بازنگری و بازبینی شود.
دانشجو باید به سمت آفرینش پیش برود
در بخش دیگری از این نشست عطاءاله کوپال، بیان کرد: سخن اصلی امروز درباره آموزش و نمایشنامه‌نویسی است. کلاسیک‌ها بر این باور هستند شاعر ساخته و رمانتیک‌ها می‌گویند شاعر، زاده می‌شود.
وی با بیان اینکه در هر عرصه‌ای آموزش باید وجود داشته باشد، گفت: هنر در فرآیندی از ساخته شدن در هنرمند قرار دارد و هنرمند باید آموزش ببیند.
عضو هیأت علمی دانشگاه سوره ضمن اشاره به اینکه دانشگاه یک تعریف جهانی دارد، ادامه داد: دانشگاه، آموزشگاه نیست؛ ما آموزش می‌دهیم که دانشجو به سمت آفرینش پیش برود. همچنین باید توجه داشت دانشجو در دانشگاه، یک توزیع‌کننده صرف نیست. بنابراین، دانشگاه، مدرسه و آموزشگاه نیست و دانشجویان را باید آموزش دهیم که آفرینشگر یا پژوهشگر شوند.
کوپال به دوران ظهور و گسترش کرونا اشاره کرد و اظهار داشت: در این مدت، فرصتی طلایی را از دست دادیم و باید پویشی راه‌اندازی کنیم که آموزش وسیعی برای نمایشنامه‌نویسی فراهم شود. البته نمایشنامه‌نویسی باید به نمایشنامه‌خوانی و سپس اجرا برسد.
استاد دانشگاه سوره درباره پژوهش در تئاتر، خاطرنشان کرد: در حوزه تئاتر ایران، همچنان طبقه‌بندی صحیح و مناسبی از نیازهای پژوهشی وجود ندارد. در دانشگاه سوره باید سه مجله علمی پژوهشی در حوزه تئاتر راه‌اندازی شود که البته شرایط کیفی پذیرش مقاله هم ملزوم به تغییر و تحول است.
