عاقل حبیبیان ملی پوش سابق روئینگ، این روزها سودای بازگشت به تیم ملی را در سر دارد. او که سال ۹۸ از تیم ملی خداحافظی کرد حالا برای پارو زدن در بازی های آسیایی هانگژو به تیم ملی برمی گردد. حبیبیان که در تمام این سال ها پیگیر استخدامش در یکی از ادارات استان آذربایجان غربی بود، کارش به جایی نرسید و حالا ناامید از وعده وعیدها با کشاورزی زندگی اش را می چرخاند و نگران تامین مخارج خانواده اش در بازگشت به دنیای قهرمانی است.
خودش درباره غیبت در مسابقات قهرمانی کشور می‌گوید:«متأسفانه امروز در مسابقات قهرمانی کشور شرکت نمی‌کنم، تازه سه ماه است که تمریناتم را شروع کرده‌ام و هنوز به آمادگی لازم برای حضور در مسابقه نرسیده‌ام بنابراین امروز در مسابقات قهرمانی کشور شرکت نمی‌کنم ولی در مسابقات لیگ و انتخابی‌های بعدی پارو می‌زنم، در این مقطع هدفم بازی‌های آسیایی هانگژو است و قطعاً برای حضور در این مسابقات بعد از سال‌ها دوباره قایقم را به آب می‌اندازم. حالا در نقده با قایق و ارگومتر تمرین می‌کنم و همچنین بدنسازی هم کار می‌کنم. هفته‌ای چهار بار داخل آب می‌روم و تمرینات پاروزنی‌ام را انجام می‌دهم. با افشین فرزام هم در ارتباطم و زیر نظر او تمریناتم را انجام می‌دهم.»
پاروزن روئینگ هنوز استخدام نشده: «۱۵ سال است عضو تیم ملی هستم و قرار است استخدام شوم ولی هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است. ۷ سال پیش که چمن‌گلی مدیر کل استان آذربایجان‌غربی بود تا همین حالا که ایراندوست مدیر است، می‌خواهند مرا استخدام کنند. من در کار مسئولان مانده‌ام، یعنی در آذربایجان‌غربی به این بزرگی هیچ جا پیدا نمی‌شود که من در آن استخدام شوم؟! در این ۱۵ سال هر زمان که پیگیر استخدامم می‌شدم می‌گفتند حالا این مسابقات را برو تا ببینیم فردا چه می‌شود و فقط وعده و وعیده الکی می‌دادند. آنها حتی نمی‌دانستند که من در چه تاریخی به مسابقات می‌روم و فقط وقتی برمی‌گشتم با من عکس می‌گرفتند. من ازدواج کرده‌ام و حالا یک دختربچه دارم، اگر استخدام شده بودم حالا با خیال راحت سر تمریناتم حاضر می‌شدم اما الان نمی‌دانم اگر به تمرین بیایم به دلیل اینکه جایی استخدام نیستم چگونه باید خرج خانواده را بدهم. حالا در شهر خودمان کشاورزی می‌کنم و کار دیگری ندارم. همین الان هم که با شما حرف می‌زنم سر زمین هستم و مشغول چیدن سیب هستم.»
او این روزها دیگر از مسئولان شهرش و وعده و وعیدهایشان خسته شده: «به خدا از دست مسئولان خسته شده‌ام و دیگر به حرف‌هایشان اعتماد ندارم و حتی امیدی هم به درست شدن استخدامم بعد ۱۵ سال ندارم. در این مدت سهرابیان رئیس فدراسیون و افشین فرزام سرمربی تیم ملی پیگیر کار و احوالم بوده‌اند. اگر برای بازی‌های آسیایی هانگژو به تیم ملی برگردم، قطعاً به مدال‌آوری در چهار نفره، دو نفره و تک‌نفره سبک‌وزن امیدوارم. در این مدت فرزام بارها به من زنگ زد و گفت باید ادامه دهی و در بازی‌های آسیایی هانگژو حضور داشته باشی و یکی از انگیزه هایم برای بازگشت همین بود.»
