وی روز جمعه و در آستانه ۱۴ تیرماه روز «قلم» در گفت‌وو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: قلم در فرهنگ و تاریخ ایران ارزشی بسیار داشته زیرا که قلم ابزاری است که به یاری آن می‌توانیم آموخته‌ها، اندوخته‌ها، آزمون‌ها، یافته‌های ذهنی و اندیشه‌ای را از گذشتگان به آیندگان برسانیم.
وی افزود: روزگاری دراز و دیریاز در تاریخ مردمان که آنرا روزگار تاریخی می‌نامیم با قلم، دبیره نوشتار آغاز شد.
کزازی ادامه داد: من تنها به یک نشانه و نمونه از ارزش این سه بسنده می‌کنم؛ در فرهنگ و تاریخ ایران آن هنر خوشنویسی است، هنری که بر پایه دبیره و نوشتار آفریده می‌شود به یاری قلم.
وی با بیان اینکه این هنر در ایران پیشینه‌ای بسیار دیرینه دارد، یادآورشد: یکی از کهن‌ترین نمونه‌های خوشنویسی در ایران سنگ‌نبشته داریوش است بر سینه سخت و ستبر کوه بیستون در کرمانشاه.
وی ادامه داد: اگر شما به نوشته‌های این سنگ‌نبشته زیباشناسانه با دید هنری بنگرید آشکارا می‌بینید که با پدیده‌ای زیباشناختی روبرو هستید.
نویسنده کتاب «شگرف و شگفت» بیان کرد: این سنگ‌نبشته با دبیره‌ای نوشته شده که آنرا میخی می‌نامند زیرا نویسه‌ها در آن به میخ می‌ماند؛ میخ‌ها در سنگ‌نوشته بیستون آنچنان به آیین، به سامان، هم‌اندازه و چشم نواز در کنار یکدیگر نهاده شده است که پدیده‌ای هنری را پدید می‌آورد.
کزازی تاکید کرد: شما اگر این سنگ‌نبشته را با سنگ‌نبشته‌های دیگران بسنجید، روح زیبایی هنر را در آن آشکارتر خواهید دید، چرا چون سنگ نگار رنجی بسیار بر خود نهاده است که این سنگ‌نبشته کهن را به درازدامن‌ترین سنگ‌نوشته جهان نیز هست به شیوه‌ای چشم‌نواز و دلاویز بنگارد به پاس ارزشی که نوشتار نزد ایرانیان داشته است و از آن پس در برهه‌های گوناگون از تاریخ این سرزمین این ارزش را همچنان در این هنر نغض ناب می‌بینیم.
وی تصریح کرد: هنر خوشنویسی تاکنون یکی از هنرهای برجسته ایرانی بوده است.
این استاد باسابقه ادبیات اضافه کرد: همچنان نوشتن نزد ایرانیان آنچنان گرامی و گرانمایه بوده و در پی آن قلم که ابزار نوشتن است که کار شگرف، بزرگ ورجامیز دیناوری ایرانی با نام مانی خوشنویسی بوده است. از همین نشانه از همین نمونه آشکارا و کزازی کزازی گفت: روز قلم که از نگاهی فراخ می‌توانیم گفت روز دانایی و خرد و آگاهی و دانش است، بر همه ایرانیان و بر همه آنان که قلم را به درستی، شایستگی ارج می‌نهند گرامی باد
