قتل جوان نخبه از سال قبل در جریان رسیدگی قرار گرفت.در جریان قتل دانشجوی نخبه، دوست او متهم به قتل شد اما اتهام قتل عمد را نپذیرفت.دادگاه متهم را از اتهام قتل عمد تبرئه کرد.
به گزارش اختصاصی خبرنگار حوادث رکنا،هفدهم خرداد ماه سال 99 رسیدگی به پرونده قتل یک جوان نخبه در دستور کار بازپرس جنایی قرار گرفت.
در حالی که جوانی در تماس با اورژانس اعلام کرده بود فردی ناشناس با چهره ای کبود در خانه شان افتاده است،امدادگران اورژانس بعد از حضور در محل مرگ جوان را تائید کردند.
سپس مشخص شد فردی که با اورژانس تماس گرفته بود از دوستان نزدیک متوفی بود و همین کافی بود تا به عنوان اولین مظنون مرگ مشکوک جوان نخبه بازداشت شود.
متهم و مقتول هر دو فارغ التحصیلان دانشگاه شریف بودند.متهم چند سال قبل در المپیاد شیمی مدال نقره کسب کرده بود و آن زمان دانش آموز مدرسه علامه حلی بود.در حالی که مقتول در دانشگاه بوستون آمریکا پذیرش گرفته بود و به زودی قرار بود از کشور خارج شود،اما متهم در گیم نت روبروی دانشگاه محل تحصیل خود مشغول به کار بود.
علت مرگ مشکوک جوان نخبه به نام علی،مصرف مشروبات الکلی مسموم تشخیص داده شد و دوست علی به نام حسین به اتهام مباشرت در قتل عمد از طریق خوراندن مشروبات الکلی مسموم تحت بازجویی قرار گرفت.
او در حالی که در تمام مراحل بازجویی اتهام خود را انکار می کرد در توضیح جزئیات ماجرای روی حادثه گفت:«من و علی از سال ها قبل با هم دوست بودیم اما چند سالی می شد به خاطر درگیری های زندگی از هم دور شده بودیم.تا اینکه من ازدواج کردم و در مراسم عقد، علی را دعوت نکردم و او وقتی متوجه شد ناراحت شد.من می دانستم که علی قرار است از کشور خارج شود و دلم نمی خواست با حالت دلخوری بین ما فاصله بیفتد.برای همین دوباره ارتباطم را با او زیاد کردم.گاهی به بهانه کمک گرفتن از او در کارهایم او را به خانه دعوت می کردم.»
در بررسی های پزشکی قانونی مشخص شده بود دو ماده شیمیایی دی اتیل اتر و کلروفرم داخل مشروبی بود که علی آن را نوشیده بود.
متهم در توضیح علت مخلوط کردن مشروب با دو ماده شیمیایی کشنده گفته بود:«من مدال نقره شیمی المپیاد دارم و می دانم از هر ماده چه مقدار آن خطرناک است،فکر نمی کردم مقدار کمی از این دو ماده خطر مرگ ایجاد کند.»
پدر علی ضمن شکایت از دوست علی به اتهام مباشرت در قتل عمدی فرزندش گفته بود:«چطور ممکن است دوست علی که یک نخبه علمی است متوجه وخامت حال علی نشده باشد و این قدر دیر اورژانس را خبر کرد که پسرم از دست رفت.»
به این ترتیب پرونده قتل علی با صدور کیفرخواست اتهام مباشرت در قتل عمد دوست او، برای رسیدگی به شعبه 11 دادگاه کیفری یک استان تهران ارجاع داده شد و متهم پای میز محاکمه رفت.
متهم در جلسه رسیدگی اتهام قتل عمدی دوست خود را نپذیرفت و در دفاع از خود گفت:« متهم در ادامه گفت:«روز حادثه علی را به خانه مان دعوت کرده بودم.همسرم به خاطر کرونا موافق رفت و آمد نبود و برای همین علی را به خانه پدر و مادرم بردم اما والدینم آن روز خانه مادربزرگم بودند.من چن هفته قبل از تولد یکی از دوستانم مقداری مشروب آورده بودم و چون می خواستم بعدا آن را بخورم،داخل پاکت آبمیوه ریخته بودم.آن روز علی گفت گرسنه است و من که می دانستم او سوشی دوست دارد،برایش سوشی آورم.بعد به دستشویی رفتم و وقتی برگشتم دیدم علی از یخچال پاکت مشروب را برداشته و در حال نوشیدن است.به او گفتم که آن مایع مشروب است اما او توجهی نکرد و مقدار زیادی نوشید.بعد داشتیم با هم سوال ریاضی حل می کردیم که دیدم علی حالت گیج دارد اما باز هم حل می کرد.یکدفعه حالش بد شد و من با اورژانس تماس گرفتم.»
با توجه به اینکه امدادگران اورژانس تائید کرده بودند متهم در هنگام تماس با اورژانس نفس نفس می زده و همچنین هنگامی که بالای سر متوفی حاضر شدند پتو پیچ بوده و به پاهایش چسب زده شده بود؛از متهم سوال شد که چرا موقع تماس با اورژانس به دروغ گفت او را نمی شناسد و همچنین به چه علت به پاهای متهم چسب زده بود؛که متهم در پاسخ به این سوالات گفته بود:«من از روی ترس به اورژانس دروغ گفتم.وقتی حال علی بد شد،برای او پتو آوردم و می خواستم خودم او را به ماشین منتقل کنم و به بیمارستان ببرم.»
همچنین متهم در مورد اینکه در یکی از بازجویی ها گفته بود قصد انتقال علی به صندوق عقب ماشین داشت اینطور توضیح داد:«چنین قصدی نداشتم و برای اینکه راحت تر او را ببرم به پاهایش چسب زدم اما او نمی توانست روی پاهایش بایستد.برای همین به اورژانس زنگ زدم.»
بعد از اینکه قضات شعبه 11 دادگاه کیفری یک استان تهران،دفاعیات متهم را شنیدند برای صدور رای وارد شور شدند.متهم با رای قضات دادگاه از اتهام قتل عمد تبرئه شد و به اتهام قتل شبه عمد به تحمل یک سال حبس و پرداخت دیه محکوم شد.
