کتاب سقوط وال‌استریت نوشته ناتان آسنگ که به‌تازگی با ترجمه فاطمه شاداب و توسط انتشارات ققنوس راهی بازار نشر شده هشتادمین عنوان از «مجموعه تاریخ جهان» است که این‌ناشر چاپ می‌کند و نسخه اصلی آن، سال ۲۰۰۱ توسط انتشارات لوسنت منتشر شده است.
کتاب‌های «مجموعه تاریخ جهان» برای عرضه چشم اندازی گسترده و ژرف از سیر تاریخ منتشر می‌شوند.
این‌مجموعه زمینه‌های فرهنگی رخدادهای تاریخی، اندیشه‌های سیاسی، فرهنگی و فلسفه‌های تاثیرگذار را در گذر تمدن بین‌النهرین، مصر باستان، یونان، روم، اروپای قرون وسطی و ... معرفی می‌کند.
نام این کتاب و روایتی که مطرح می‌سازد به یکی از بزرگترین و مهمترین رویدادهای آمریکا در قرن ۲۰ام و پیامدها و رویدادهای منتج پس از آن اشاره دارد.
سقوط وال‌استریت در سال ۱۹۲۹، به‌عنوان سه‌شنبه سیاه شناخته‌شده‌است، سقوط بزرگ، یا سقوط بازار سهام در سال ۱۹۲۹، در ۲۴ اکتبر سال ۱۹۲۹ آغاز شد، این سقوط مخرب‌ترین سقوط در تاریخ ایالات متحده آمریکا و آغاز رکود بزرگی بود که همه کشورهای صنعتی غربی تحت تأثیر آن قرار گرفتند که بالغ‌بر ۱۰ سال بود.
جهان پس از انقلاب صنعتی بحرانی بدتر از آنچه در سال ۱۹۲۹ رخ داد به خود ندیده بود. سقوط وال استریت در اکتبر این سال رکود بزرگ نام گرفت و همگان را دچار بهت و وحشت کرد. این وحشت موجب شد که سرمایه‌گذاران دارایی‌های خود را از این بازار خارج کنند.
بعد از این واقعه، هزینه مصرف‌کننده‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها بسیار کم شد. آنچه در ادامه اتفاق افتاد تعدیل نیروی کار توسط کارخانه‌ها بود. چنین مسئله‌ای کاهش تولید و نرخ اشتغال را به دنبال داشت. مسائلی که به بسیاری از خانواده‌ها ضربه زد.
بحران تا سال ۱۹۳۳ ادامه پیدا کرد؛ تا جایی که رکود بزرگ در این سال بزرگ‌تر هم شد. درست مانند گلوله‌ای برفی که هر چه به پایین کوه نزدیک‌تر می‌شود ابعادش بزرگ می‌شود، بحران نیز طی این سال‌ها رشد کرده و دیگر به یک هیولای درنده‌خو تبدیل شده بود.
در سال ۱۹۳۳ بود که آمریکایی‌ها چشم باز کردند و دیدند ۲۵ درصد جمعیت نیروی کارشان، بی‌کارند. در این سال‌ها بانک‌ها ورشکسته شدند و تمام این وقایع به دنبال سقوط وال استریت به وقوع پیوست.
کتاب سقوط وال‌استریت با محوریت مرور تاریخ سقوط بورس آمریکا و رکورد اقتصادی با پیشگفتار «چه‌کشوری! چه روزگاری برای زندگی!»، هفت فصل اصلی دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از: «دهه بیست پرهیاهو»، «رشد بازار سهام»، «نشانه‌های خطر»، «آغاز فروپاشی»، «سقوط بازار سهام»، «تاثیر آنی سقوط بازار سهام بر زندگی آمریکاییان» و «آثار بلندمدت سقوط بازار سهام».
در قسمتی از این‌کتاب با عنوان «چهارشنبه بیست و سوم اکتبر» آمده است:
حتی در این‌زمان هم تحلیلگران بازار سهام دلیلی نمی‌دیدند که به دست‌اندرکاران بازار هشدار بدهند. بسیاری از ثروتمندترین و زیرک‌ترین فعالان تجاری آمریکا ثروتشان را به بازار بورس گره زده بودند، و گمان می‌رفت در صورت کاهش تقاضا آن‌ها پول بیشتری روانه بازار خواهند کرد.
کارشناسان معتقد بودند بازار همیشه با فراز و فرودهایی همراه بوده است. آن‌ها توقع داشتند قیمت‌ها بار دیگر افزایش یابد و همان روند افزایشی‌ای را که طی سال‌های گذشته داشت حفظ کند.
از نظر دفاتر کارگزاری بورس هم این نوسانات بازار عادی بود و تاکید می‌کردند که زمان مناسبی برای خرید سهام شرکت‌هایی است که قیمتشان از ارزش واقعی‌شان کمتر شده است. اغلب سرمایه‌گذاران توقع داشتند که روز چهارشنبه ۲۳ اکتبر روز خوبی برای بازار سهام باشد.
اما برخلاف تصور سرمایه‌گذاران، بازار با درخواست‌های متعدد فروش مواجه شد. کارگزاران بورس درخواست‌های مشتریانشان را برای فروش سهامشان اجابت می‌کردند، و به این‌ترتیب ۶/۳ میلیون سهم دست‌به‌دست شدند که رکورد جدیدی در بازار به شمار می‌آمد.
در عرض یک‌روز، شاخص سهام ۵ درصد تنزل کرد. بهای بیش از ۱۷۰ سهام به پایین‌ترین میزان در سال رسید. گفته می‌شد کاهش ارزش سهام در بازار بالغ بر ۴ میلیارد دلار بوده است (ص.۵۸ و ۵۹).
کتاب مصور سقوط وال‌استریت در ۱۱۹ صفحه و شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه روانه بازار نشر شده است.
