به گزارش اقتصادنیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران ؛ قارچ سیاه بیماری نادری بوده، اما در افرادی که بیماری خاص دارند یا داروهایی مصرف می‌کنند که سیستم ایمنی بدن را ضعیف می‌کند، رایج است. گروه‌هایی که بیشتر در معرض این عفونت هستند افرادی هستند که دارای بیماری های دیابت (به خصوص دیابت کتواسیدوز)، سرطان، پیوند عضو، پیوند سلول های بنیادی، نوتروپنی( کم بودن میزان گلبول های سفید)، استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها، استفاده از داروهای تزریقی، مقدار بیش از اندازه آهن در بدن (هموکروماتوز)، آسیب های پوستی، سوختگی، زخم و نارس بودن و وزن کم هنگام تولد دارند.
وقتی افراد در معرض بیماری های قارچی محیط قرار بگیرند، به قارچ سیاه مبتلا می‌شوند. مثلا شکل‌های عفونی ریه یا سینوسی این قارچ می‌تواند بعد از استشمام هاگ‌های آن از هوا رخ دهد. عفونت پوستی هم می‌تواند پس از ورود قارچ به پوست از طریق خراش، سوختگی یا نوع دیگری از آسیب پوست ایجاد شود.
آیا قارچ سیاه واگیر دار است؟
خیر. قارچ سیاه نمی‌تواند بین افراد یا انسان و حیوانات منتقل شود.
چگونه می‌توانیم ریسک مبتلا به قارچ سیاه را کاهش دهیم؟
جلوگیری از ابتلا به این بیماری می‌تواند دشوار باشد زیرا این قارچ در هوا پخش است و همچنین واکسنی هم برایش وجود ندارد. برای افرادی هم که سیستم ایمنی ضعیفی دارند راه‌هایی هست که احتمال ابتلای آن‌ها را به قارچ سیاه کاهش دهد مثل باید از خودشان در برابر محیط محافظت کنند یعنی، از محیط‌های پر گرد و غبار دوری کنند و اگر نمی‌توانند از ماسک N۹۵ استفاده کنند، از تماس با فاضلاب و آب‌های آلوده اجتناب کنند و از انجام دادن کارهایی که تماس مستقیم با گرد و خاک دارد مثل باغبانی خودداری کنند و اگر نتوانستند حتما کفش، شلوار بلند، لباس آستین بلند و دستکش بپوشند و برای جلوگیری از عفونت پوستی، حتما محل زخم را به خوبی با آب و صابون تمیز کنند بخصوص اگر آلوده شده باشد.
افرادی که ریسک بالایی برای ابتلا به قارچ سیاه دارند (پیوند عضو یا پیوند سلول‌های بنیادی داشتند)، پزشک آن‌ها می‌تواند داروهایی را برای جلوگیری از قارچ سیاه یا سایر بیماری‌های عفونی تجویز کند.
