ایسنا نوشت: رئیس اتاق ایران گفت: در کشور دیدگاههای واقعگرایانهای در مورد خودکفایی و حمایت از تولید داخل وجود ندارد. همین موضوع باعث شده سهم کشور ما از اقتصاد جهانی نسبت به ۴۰ سال قبل نصف شود و جایگاه ایران در انتهای زنجیره ارزش آسیا باشد.
غلامحسین شافعی صبح امروز در نشست هم اندیشی رئیس و اعضای کمیسیون ویژه جهش و رونق تولید مجلس شورای اسلامی با هیات نمایندگان اتاق بازرگانی خراسان رضوی، روسای تشکلها و کمیسیونها و فعالان اقتصادی اظهار کرد: کمیسیون ویژه جهش و رونق تولید مجلس شورای اسلامی برای فعالان اقتصادی وضع متفاوتی با سایر کمیسیونها دارد و از کارایی قابل توجهی برخوردار است. در هفته اول فعالیت این کمیسیون تمام روسای اتاقها به کمیسیون دعوت شدند و به نظرات تمام روسای اتاقها توجه شد. سطح علمی و آگاهی اعضای این کمیسیون بالاست و امید ما به این مجموعه بیش از هر کمیسیونی است.
رئیس اتاق ایران ادامه داد: اگر نگاه تاریخی به دولتهای پیشین بیندازیم که هر کدام گرایشهای مختلف فکری مختلف داشته و از تفاوت ایده در مسائل اقتصادی برخوردار بودند، در یک ارزیابی منصفانه مشاهده خواهیم کرد نه تنها مشکلات کشور حل نشده بلکه به آن اضافه هم شده است. صادقانه باید بپذیریمکه هیچ دولتی به اندازه دولت سیزدهم با مسائل و مشکلات فراوان روبهرو نیست. مسائلی مانند تحریم، خشکسالی و کرونا موجب شده دولت آقای رئیسی با مشکلات بیشتری رو به رو باشد.
شافعی خاطرنشان کرد: بنابراین هر گونه خطای راهبردی باعث میشود حجم نقدینگی در کشور افزایش یافته و تورم سرسام آوری در آینده ایجاد شود.
وی افزود: د حال حاضر کشور چند مشکل اساسی دارد. در گذشته سعی شد با اقدامات اورژانسی بخشی از این مشکلات حل شود اما به صورت عمیق برای حل مشکلات اقدامی نشده است. علیرغم برخی صحبتها احساس میشود نه سیاست داخلی و نه سیاست خارجی در خدمت حل مشکلات اقتصادی نیست.
رئیس اتاق ایران تصریح کرد: همچنین یک نگاه نظاممند علمی و همه جانبه به مسائل اقتصادی در کشور وجود ندارد و اثر این موضوع بر دوش مردم بوده و آنان باید تاوان این موضوع را بدهند. قدرت تصمیمگیری در مدیران عالی کشور بسیار توزیع شده است. مدیران عالی کشور این قدرت را توزیع کرده و هر کدام کار خود را میکنند و همین موضوع باعث شده تا فرآیند تصمیم گیری طولانی شود و آخر سر هم مشخص نیست چه کسی باید پاسخگو باشد.
شافعی خاطرنشان کرد: در مورد مسائل تولید قوای مجریه، مقننه و قضاییه صحبت از حمایت از تولید را به نحوی دنبال میکنند اما سوال اینجاست روش درست حمایت از تولید چیست. آیا حمایت از تولید با توجه به کمبود منابع کشور باید مادام العمر صورت گیرد یا اینکه تولید تا زمانی که در مسیر درست خود قرار میگیرد، باید حمایت شود. علاوه بر این امروز همه دنبال شناسایی واحدهای راکد و تعطیل هستند. آیا لازم است منابع برای واحدی که محصول تولیدی آن توجیه اقتصادی برای عرضه ندارد، صرف شود.
وی در مورد سیاستهای ارزی کشور نیز بیان کرد: تنها ۳۵ درصد از صادرات کشور مربوط به بخش خصوصی واقعی است. ۶۵ درصد دیگر به واحدهای دولتی و خصولتی مربوط است. در این میان بیش از ۹۰ درصد صادرات نیز مواد خام است. باید ارزش این صادارت در بازار جهانی سنجیده شود. مشکل مهلک دولتها این است که به جای اینکه با افزایش صادرات جریان استفاده از ارز در اقتصاد ملی را مورد توجه قرار دهند و عرضه ارز را افزایش دهند، به دنبال کنترل قیمت آن هستند.
رئیس اتاق ایران تصریح کرد: موضوعی که این روزها مطرح است، نظام قیمتگذاری است. در شرایط کنونی هزینههای تولید بالا رفته و تورم تولید کننده باید در برابر تورم مصرف کننده قرار داد. آیا منطقی است که زمانی که قیمت نهادههای تولید بالا میرود، بگویم باید تولید کننده قیمت را ثابت نگه دارد.